Contents show
தமிழ்நாட்டின் சமூக சீர்திருத்தவாதிகள்
இராமலிங்க சுவாமிகள் (1823 – 1874)
- சிறப்பு பெயர் : வள்ளலார்
- பிறப்பு: அக்டோபர் 5, 1823
- பெற்றோர்: இராமையா – சின்னம்மை
- இடம் : மருதூர்
- உயிர்களிடையே நம்பிக்கை, இரக்கம் எனும் பிணைப்புகள் இருக்க வேண்டுமென்றார். இதை அவர் “ஜீவகாருண்யம்” என்றார்.
- இறைவன் ஜோதிவடிவானவன் “அருட்பெருஞ்ஜோதி” ஆக இருக்கிறார்.
- ‘துயரப்படும் உயிரினங்களைப் பார்த்து இரக்கம் கொள்ளாதவர்கள் கல் நெஞ்சக்காரர்கள், அவர்களின் ஞானம் மேகங்களால் மூடப்பட்டிருக்கும்’ எனும் கருத்தினை முன்வைத்தார்.
- “மனித இனத்திற்கு செய்யும் தொண்டே மோட்சத்தை அடைவதற்கான வழி” என்பது வள்ளலாரின் போதனைகளில் மிக முக்கியமானது ஆகும்.
வள்ளலாரின் கொள்கைகள்
- உலகளாவிய சகோதரத்துவம்
- அனைத்து உயிர்களையும் சமமாக நடத்துதல்
- சுய ஒழுக்கத்திற்கான விழிப்புணர்வை ஏற்படுத்தினார்.
- எவ்வுயிரையும் கொல்லக்கூடாது.
- புலால் உண்பதை கண்டித்தார்.
- 1856இல் “சமரச வேத சன்மார்க்க சங்கம்”எனும் அமைப்பை நிறுவினார். பின்னர் அது “சமரசசுத்த சன்மார்க்க சத்ய சங்கம்” என 1865 – ல் பெயர் மாற்றம் செய்யப்பட்டது.
- 1866 இல் தென்னிந்தியாவில் ஏற்பட்ட கொடிய பஞ்சத்தைக் கணக்கில் கொண்டு 1867இல் சாதி எல்லைகளைத் தாண்டி அனைத்து மக்களுக்குமான இலவச உணவகமான சத்திய தருமசாலையை வடலூரில் நிறுவினார்.
- 1870-ல் சத்திய ஞான சபையை தோற்றுவித்தார்.
- அவருடைய தீவிரமான சிந்தனைகள் பழமைவாத சைவர்களை ஆழமாகப் புண்படுத்தியதால் அவர்கள் வள்ளலாரின் பாடல்களை ‘மருட்பா’ (அறியாமையின் பாடல்கள்) எனக் கண்டனம் செய்தனர்.
- திருவொற்றியூர் சிவபெருமான் மீது எழுத்தறியும் பெருமான் மாலை என்னும் நூலையும் வடிவுடை மாணிக்கமாலை என்னும் நூலையும் பாடினார்.
- வள்ளலாரின் கொள்கை ‘ஜீவகாருண்யமும்’, ‘ஆன்மநேய ஒருமைப்பாடுமே’ ஆகும்.
- பாரதியார் இவரை “புதுநெறிகண்ட புலவர்” என்று போற்றினார்.
வள்ளலார் பதிப்பித்த நூல்கள்
- சின்மய தீபிகை
- ஒழிவிலொடுக்கம்
- தொண்டமண்டல சதகம்
இயற்றிய உரைநடை நூல்கள்
- மனுமுறை கண்ட வாசகம்
- ஜீவகாருண்ய ஒழுக்கம்
திருவருட்பா
- இவர் பாடிய 6000 பாடல்களின் திரட்டு, திருவருட்பா என்று அழைக்கப்படுகின்றது. இஃது ஆறு திருமுறைகளாகப் பகுக்கப்பட்டுள்ளது. இராமலிங்க அடிகளாரின் தலைமைச் சீடரானத் “தொழுவூர் வேலாயுதனாரால்” முதல் நான்கு திருமுறைகள் வெளியிடப்பட்டன.
வைகுண்ட சுவாமிகள் (1809 – 1851)
- பிறப்பு : சாமித்தோப்பு, சாஸ்தா கோவில்விளை, கன்னியாகுமரி.
- இயற்பெயர் : முடிசூடும் பெருமாள்.
- இப்பெயருக்கு உயர்சாதி இந்துக்கள் எதிர்ப்புத் தெரிவித்ததால் அவரின் பெற்றோர் அவருடைய பெயரை முத்துக்குட்டி என மாற்றினார்.
- திருவிதாங்கூர் அரசின், உயர்சாதியினரின் கடுமையான எதிர்ப்புகளிடையே அனைவரும் சமம் எனும் கருத்தினைப் போதித்தார்.
- வைகுண்ட சுவாமிகள் ஆங்கில ஆட்சியையும் திருவிதாங்கூர் அரசரின் ஆட்சியையும் முறையே “வெள்ளை கறுப்புப் பிசாசுகளின் ஆட்சியென்று” விமர்சித்தார்.
- திருச்செந்தூர் கோவிலுக்குச் சென்றிருந்த அவர் தெய்வீக அனுபவம் ஒன்றைப் பெற்றார்.
- “வைகுண்டர்” என தன்னை அழைத்துக் கொண்ட அவர் வழிபாட்டின் போது பின்பற்றும் தேவையற்ற சடங்கு சம்பிரதாயங்களைக் கைவிடும்படி மக்களைக் கேட்டுக்கொண்டார்.
- 1833ஆம் ஆண்டு சாதிவேற்றுமைகளை ஒழிப்பதற்காகவும் சமூக ஒருங்கிணைப்புக்காகவும் சாமித்தோப்பில் தனது தியானத்தைத் துவக்கினார்.
- சமூகத்தின் சில குறிப்பிட்டப் பிரிவுகளைச் சேர்ந்த மக்கள் தலைப்பாகை அணியக் கூடாது என்றிருந்த நிலையில் வைகுண்டர் எதிர்ப்பைத் தெரிவிக்கும் வகையில் அம்மக்களைத் தலைப்பாகை அணியும் படி கூறினார்.
- இது ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்கு சுதந்திர உணர்வை வழங்கியதோடு அவர்களுக்குச் சுயமரியாதை சார்ந்த ஊக்கத்தையும் கொடுத்தது.
- வைகுண்டசுவாமிகளும் உருவ வழிபாட்டை எதிர்த்தார்.
- வைகுண்டசுவாமிகள் விலங்குகளைப் பலியிடுவதற்கு எதிராக இயக்கம் நடத்தினார்.
- பல்வேறு சாதிகளைச் சேர்ந்த மக்களை ஒருங்கிணைப்பதற்காக வைகுண்டசுவாமிகள் ‘சமத்துவ சமாஜம்’ எனும் அமைப்பை நிறுவினார்.
- அந்நோக்கத்தில் வெற்றிபெறுவதற்காக அனைத்துச் சாதிமக்களும் சேர்ந்துண்ணும் சமபந்திவிருந்துகளை (துவையல் பந்தி) நடத்தினார்.
- திருவிதாங்கூர் அரசரால் சிறையில் அடைக்கப்பட்ட போதும் அவர் தனது கொள்கைகளை விட்டுத்தரவில்லை.
- அவரைப் பின்பற்றியவர்கள் அவரை மிக்க மரியாதையுடன் ‘அய்யா’ (தந்தை) என அழைத்தனர்.
- அவருடைய சமயவழிபாட்டு முறை ‘அய்யாவழி’ என்றறியப்பட்டது.
- ‘நிழல் தாங்கல்’ ஐயா வைகுண்டரின் கொள்கைகளைப் பரப்பும் இடங்களாகவும், சாதி, இனம் கடந்து சமயநல்லிணக்கத்தையும் மனித நேயத்தையும் வளர்க்கும் இடங்களாகவும் விளங்குகின்றன.
இயற்றிய சமய நூல்கள்
- அருள்நூல்
- அகிலத்திரட்டு அம்மானை – வைகுண்ட சாமியின் வாழ்க்கை வரலாற்று பற்றிய நூல் ஆகும். இந்நூல் இவரது சீடர் ‘இராமகோபால்’ என்பவரால் எழுதப்பட்டது.
அயோத்தி தாசர் (1845-1914)
- இயற்பெயர் : காத்தவராயன்
- தம் குருவிடம் கொண்ட பாசத்தினால் தன் பெயரை அயோத்திதாச பண்டிதன் என்று பெயர் மாற்றிக் கொண்டார்.
- இவர் ஒரு தீவிரத் தமிழ் அறிஞரும் சித்த மருத்துவரும் பத்திரிக்கையாளரும் சமூக அரசியல் செயல்பாட்டாளரும் ஆவார்.
- சென்னையில் பிறந்த அவர் தமிழ், ஆங்கிலம், சமஸ்கிருதம், பாலி ஆகிய மொழிகளில் புலமை பெற்றவர்.
- நீலகிரி தோடர் இனப்பிரிவை சேர்ந்த பெண்ணை திருமணம் செய்து பத்தாண்டுகள் ரங்கூனில் வாழ்ந்தார்.
- ஒடுக்கப்பட்டோரின் கோவில்நுழைவுக்கு ஆதரவாகக் குரல் எழுப்புவதற்காக பண்டிதர் அயோத்திதாசர் “அத்வைதானந்தா சபா” எனும் அமைப்பை நிறுவினார்.
- 1882–இல் அயோத்தி தாசரும் ஜான் திரவியம் என்பவரும் ‘திராவிடர்க் கழகம்’ எனும் அமைப்பை நிறுவினர்.
- மேலும் 1885இல் ‘திராவிட பாண்டியன்’ எனும் இதழையும் தொடங்கினார்.
- ‘திராவிட மகாஜனசபை’ என்ற அமைப்பை 1891-இல் நிறுவிய அவர் அவ்வமைப்பின் முதல் மாநாட்டை நீலகிரியில் நடத்தினார்.
- 1907இல் ‘ஒரு பைசா தமிழன்’ என்ற பெயரில் ஒரு வாராந்திரப் பத்திரிக்கையைத் தொடங்கி அதை 1914இல் இவர் காலமாகும் வரையிலும் தொடர்ந்து வெளியிட்டார். பின்னர் இந்நாளிதழ் பெயர் மாற்றம் செய்யப்பட்டுத் ‘தமிழன்’ என்ற பெயரோடு வெளிவந்தது.
- பிரம்மஞான சபையை நிறுவியவர்களில் ஒருவரான கர்னல் H.S.ஆல்காட் ஏற்படுத்தியத் தாக்கத்தின் விளைவாக 1898இல் இலங்கை சென்ற அவர் அங்கே பௌத்தத்தைத் தழுவினார்.
- 1898 ஆண்டில் ‘சாக்கிய பௌத்த சங்கம்’ எனும் அமைப்பை சென்னையில் நிறுவினார்.
- பிராமணியத்தால் ஒடுக்கப்பட்டவர்களே உண்மையான பௌத்தர்கள் என அவர் வாதிட்டார்.
- பௌத்தசமய நிலைப்பாட்டிலிருந்து தமிழ் இலக்கியங்களுக்கும் நாட்டார் வழக்காற்றியல் மரபுக்கும் புதிய விளக்கங்கள் கொடுத்த அவர் ஒரு மாற்று வரலாற்றைக் கட்டமைத்தார்.
- ஒடுக்கப்பட்டவர்களை ‘சாதி பேதமற்ற திராவிடர்’ என அழைத்த அவர் மக்கள் தொகைக் கணக்கெடுப்பின்போது அவர்களைச் சாதியற்ற திராவிடர்கள் எனப் பதிவுசெய்யுமாறு வற்புறுத்தினார்.
- இவர் தமிழ் – பௌத்த மறுமலர்ச்சி இயக்கத்தை தோற்றுவித்தார்.
சமூக – சமய சீர்திருத்த இயக்கங்களின் விளைவுகள்
- சமூக சமய சீர்திருத்த இயக்கங்கள், சமூகத்திலும், சமயத்திலும் குறிப்பிடத்தக்க மாற்றங்களை ஏற்படுத்தின.
- சமூகத்தில் பரவியிருந்த கொடுமைகளான உடன்கட்டை ஏறுதல், குழந்தைத் திருமணங்கள், தீண்டாமை போன்றவை ஒழிய பெரும் உதவியாக அமைந்தன.
- பெண்கல்வி, விதவைகள் மறுமணம், கலப்புத் திருமணங்கள், சமபந்தி உணவு முறை ஆகியவை பலராலும் ஏற்றுக் கொள்ளப்பட்டன.
- மக்களிடையே சமுதாய எழுச்சி, தேசிய உணர்வு பெருகிட வழிவகுத்தன.
- மக்கள் தங்களின் கலாச்சாரம் மற்றும் அதன் பெருமைகளை அறிந்து கொள்ளச் செய்தன.