TEST-2 – TNPSC Group – I PRELIMS TEST – INDIAN POLITY (2024)

பிரிவு 330A-ன் முக்கிய அம்சங்கள்:
• லோக்சபாவில் மொத்தமுள்ள இடங்களில் 33% பெண்களுக்கு ஒதுக்கப்பட வேண்டும்.
• ஒதுக்கப்பட்ட இடங்கள் சுழற்சி முறையில் ஒதுக்கப்படும்.
• தாழ்த்தப்பட்ட மற்றும் பழங்குடி இனங்களுக்கு ஒதுக்கப்பட்ட இடங்களில், 33% பெண்களுக்கு ஒதுக்கப்பட வேண்டும்.
• இந்த ஒதுக்கீடு 15 ஆண்டுகளுக்கு அமலில் இருக்கும்.
பிற முக்கியமான விவரங்கள்:
• பெண்களுக்கு லோக்சபாவில் இடஒதுக்கீடு வழங்கும் மசோதா 2023-ல் நிறைவேற்றப்பட்டது.
• இந்தியாவில் பெண்களின் நாடாளுமன்ற பிரதிநிதித்துவம் உலகளவில் 141-வது இடத்தில் உள்ளது.
• பாகிஸ்தான், தென்னாப்பிரிக்கா, கென்யா போன்ற நாடுகளில் இந்தியாவை விட அதிக பெண்கள் நாடாளுமன்றத்தில் உள்ளனர்.
பெண்களுக்கு இடஒதுக்கீடு வழங்குவதால் கிடைக்கும் நன்மைகள்:
• பெண்களின் அரசியல் பங்களிப்பை அதிகரிக்கும்.
• பாலின சமத்துவத்தை நோக்கி ஒரு படிநிலை.
• பெண்களின் கவலைகள் மற்றும் பிரச்சனைகளுக்கு அதிக கவனம் கிடைக்கும்.
• சமூகத்தில் பெண்களின் அதிகாரம் அதிகரிக்கும்

விளக்கம்:
• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 80(4)-ன் படி, ஒவ்வொரு மாநிலத்திலிருந்தும் தேர்ந்தெடுக்கப்பட வேண்டிய மாநிலங்களவை உறுப்பினர்களின் எண்ணிக்கை, அந்தந்த மாநிலத்தின் மக்கள் தொகையை அடிப்படையாகக் கொண்டது.
• 2011 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் படி, தமிழ்நாட்டிற்கு 18 மாநிலங்களவை உறுப்பினர்கள் ஒதுக்கப்பட்டுள்ளனர்.
• இந்த 18 உறுப்பினர்களும், தமிழ்நாட்டின் சட்டமன்ற உறுப்பினர்களால் விகிதாச்சார பிரதிநிதித்துவ முறையில் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்கள்.

தோடர்கள்:
• நீலகிரி மாவட்டத்தில் வசிக்கும் சிறு பழங்குடி இனத்தவர்.
• ‘தொதவம்’ என்ற தனித்துவமான மொழியை பேசுகின்றனர்.
• எருமை மாடுகளை வளர்ப்பதில் ஈடுபாடு கொண்டவர்கள்.
• ‘மந்து’ எனப்படும் குடியிருப்புகளில் வசிக்கின்றனர்.
• தோடர் மொழி அழிந்து வரும் மொழிகளில் ஒன்றாகும்.
• பைகாரா ஆற்றை புனிதமானதாக கருதுகின்றனர்.
• தோற்றம் மற்றும் உடல் அமைப்பு:
• கேரள மலையாள மக்களின் பண்பாட்டுடன் நெருங்கிய தொடர்பு கொண்டவர்கள்.
• சராசரி உயரம்: ஆண்கள் – 5’7″, பெண்கள் – 5’1″
• அழகிய நிறம் மற்றும் வடித்தெடுத்த சிலை போன்ற உடற்கட்டு கொண்டவர்கள்.
பண்பாடு மற்றும் பழக்கவழக்கங்கள்:
• கம்பட்ராயன் என்ற தெய்வத்தை வணங்குகின்றனர்.
• நாவல் மரத்தை புனிதமான மரமாக கருதுகின்றனர்.
• தோடர் பெண்கள் துணி வேலைப்பாட்டில் திறமை வாய்ந்தவர்கள்.
• தோடர் ஆண்கள் மர வேலைப்பாட்டில் திறமை வாய்ந்தவர்கள்.
• பருவப் பெண்கள் தோளிலும் மார்பிலும் பச்சை குத்திக் கொள்கின்றனர்.
• சைவ உணவுப் பழக்கம் கொண்டவர்கள்.
• ‘பூத்துக்குளி’ என்ற பாரம்பரிய ஆடையை உடுத்துகின்றனர்.
• முற்காலத்தில் பல கணவர் மணமுறையைக் கொண்டிருந்தனர்.
• திருமணம், மண முறிவு போன்றவற்றில் பெண்களுக்கு முழு சுதந்திரம் உண்டு.
பண்டிகை:
• எருமைகளின் விருத்திக்காக ‘மொற் பண்டிகை’ கொண்டாடுகின்றனர்.
• முத்தநாட்டில் உள்ள மூன்போ மற்றும் ஓடையாள்போ கோயில்களில் சிறப்பு வழிபாடு நடத்துகின்றனர்.

தேசிய சின்னங்கள் மற்றும் பிற முக்கியமான தகவல்கள்:
தேசிய சின்னம்:
• சாரநாத்தில் உள்ள அசோகர் தூணில் இருந்து எடுக்கப்பட்டது.
• நான்கு சிங்கங்கள், காளை, குதிரை, மற்றும் “சத்யமேவ ஜயதே” என்ற வாசகம் கொண்டது.
• 1950 ஜனவரி 26 அன்று இந்திய தேசிய சின்னமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
தேசிய கொடி:
• மூவர்ணக் கொடி – கடும் காவி, கடும் பச்சை, மற்றும் வெண்மை.
• வெள்ளை நிறத்தில் அசோக சக்கரம்.
• 1947 ஜூலை 22 அன்று இந்திய தேசிய கொடியாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
தேசிய கீதம்:
• “ஜன கண மன”
• 1950 ஜனவரி 24 அன்று இந்திய தேசிய கீதமாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
தேசிய பாடல்:
• “வந்தே மாதரம்”
• 1896ல் இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் மாநாட்டில் முதன்முதலில் பாடப்பட்டது.
தேசிய நாட்காட்டி:
• சக வருட நாட்காட்டி
• 1957 மார்ச் 22 முதல் தேசிய நாட்காட்டியாக அங்கீகரிக்கப்பட்டது.
தேசிய விலங்கு:
• புலி
• 1972ல் தேசிய விலங்காக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது.
தேசியப் பறவை:
• மயில்
• 1963ல் தேசியப் பறவையாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டது.
தேசிய மொழி:
• இந்தி & ஆங்கிலம் கூடுதல் அதிகாரப்பூர்வ மொழி.
தேசிய மலர்:
• தாமரை
தேசிய மரம்:
• ஆலமரம்
தேசிய பழம்:
• மாம்பழம்
தேசிய ஆறு:
• கங்கை
பிற முக்கிய தகவல்கள்:
• இந்தியாவின் தேசிய விளையாட்டு: ஹாக்கி
• இந்தியாவின் தேசிய விருது: பாரத ரத்னா
• இந்தியாவின் தேசிய நினைவுச்சின்னம்: இந்தியா கேட்
• இந்தியாவின் தேசிய நூலகம்: தேசிய நூலகம், கொல்கத்தா
• இந்தியாவின் தேசிய அருங்காட்சியகம்: தேசிய அருங்காட்சியகம், புது தில்லி

விளக்கம்:
• சர்வதேச அமைதி நாள்: ஐ.நா.சபை 1981 ஆம் ஆண்டு செப்டம்பர் 21 அன்று அமைதி நாளை அனுசரிக்க அழைப்பு விடுத்தது. 2001 ஆம் ஆண்டு, அக்டோபர் 2 ஐ சர்வதேச அமைதி நாளாக அனுசரிக்க ஐ.நா. பொதுச் சபை தீர்மானம் நிறைவேற்றியது.
• தேசிய கொடியேற்றம்: ஜனவரி 26 அன்று ஒவ்வொரு வருடமும் புது தில்லியில் உள்ள இந்தியா கேட்-ல் குடியரசுத் தலைவர் தேசிய கொடியை ஏற்றுவார்.
• CSIR நவம்பர் 1952 இல் பேராசிரியர் மேகநாத் சாஹாவின் தலைமையில் ஒரு நாட்காட்டி சீர்திருத்தக் குழுவை நியமித்தது.

42வது திருத்தம் (இந்திய அரசியலமைப்பு)
1. 1976 ஆம் ஆண்டில் இந்திரா காந்தி தலைமையிலான இந்திய தேசிய காங்கிரஸ் அரசால் அவசரகால நிலை (ஜூன் 25, 1975 – மார்ச் 21, 1977) அமலில் இருந்தபோது 42வது திருத்தம் இயற்றப்பட்டது.
2. இந்த திருத்தத்தின் பெரும்பாலான விதிகள் 1977 ஜனவரி 3 ஆம் தேதி முதல் நடைமுறைக்கு வந்தன, மற்றவை பிப்ரவரி 1 முதல் அமலுக்கு வந்தன. பிரிவு 27 ஏப்ரல் 1, 1977 முதல் நடைமுறைக்கு வந்தது.
3. 42வது திருத்தம் இந்திய அரசியலமைப்பின் மிகவும் சர்ச்சைக்குரிய திருத்தமாகக் கருதப்படுகிறது. இது உச்ச நீதிமன்றம் மற்றும் உயர் நீதிமன்றங்களின் அதிகாரத்தை குறைத்து, அரசியலமைப்பின் செல்லுபடியைப் பற்றி தீர்ப்பளிப்பதைக் கட்டுப்படுத்த முயன்றது. இது இந்திய குடிமக்களின் அடிப்படை கடமைகளை வகுத்தது.
4. இந்த திருத்தம் அரசியலமைப்பில் மிகவும் பரவலான மாற்றங்களைக் கொண்டு வந்தது. அதன் அளவு காரணமாக, இது “மினி அரசியலமைப்பு” என்று அழைக்கப்படுகிறது.
5. முன்னுரை மற்றும் அரசியலமைப்பு திருத்தும் பிரிவு உட்பட அரசியலமைப்பின் பல பகுதிகள் 42வது திருத்தத்தால் மாற்றப்பட்டு, சில புதிய பிரிவுகள் மற்றும் பிரிவுகள் செருகப்பட்டன.
6. இந்த திருத்தத்தின் ஐம்பத்தி ஒன்பது பிரிவுகள் உச்ச நீதிமன்றத்தின் பல அதிகாரங்களை பறித்து, அரசியல் அமைப்பு முறைமையை நோக்கிய நாடாளுமன்ற இறைமையை நோக்கி நகர்த்தியது.
7. இது நாட்டில் ஜனநாயக உரிமைகளை கட்டுப்படுத்தியது, பிரதம மந்திரி அலுவலகத்திற்கு பரந்த அதிகாரங்களை வழங்கியது.
8. இந்த திருத்தம் நாடாளுமன்றத்திற்கு அரசியலமைப்பின் எந்தப் பகுதியையும் நீதித் துறை மறுபரிசீலனை இல்லாமல் திருத்தும் அதிகாரத்தை அளித்தது.
9. இது மாநில அரசுகளிடமிருந்து மத்திய அரசுக்கு அதிக அதிகாரங்களை மாற்றியது, இந்தியாவின் கூட்டாட்சி கட்டமைப்பை சீர்குலைத்தது.
10. 42வது திருத்தம் முன்னுரையையும் திருத்தியது, இந்தியாவின் விளக்கத்தை “இறையாண்மை கொண்ட குடியரசு” என்பதிலிருந்து “இறையாண்மை, சமதர்மம், மதச்சார்பற்ற ஜனநாயகக் குடியரசு” என மாற்றியது, மேலும் “தேச ஒற்றுமை” என்ற சொற்களை “தேச ஒற்றுமை மற்றும் ஒருமைப்பாடு” என மாற்றியது.
11. அவசரகால காலம் மிகவும் பிரபலமற்றதாக இருந்தது, 42வது திருத்தம் மிகவும் சர்ச்சைக்குரிய பிரச்சினையாக இருந்தது.
12. 1977 பொதுத் தேர்தலில் வெற்றி பெற்ற ஜனதா கட்சி “அவசரகாலத்திற்கு முன் இருந்த நிலைக்கு அரசியலமைப்பை மீட்டெடுப்பது” என்று உறுதியளித்திருந்தது.
13. ஜனதா அரசு பின்னர் 1977 மற்றும் 1978 ஆம் ஆண்டுகளில் 43 மற்றும் 44வது திருத்தங்களை கொண்டு வந்தது

விளக்கம்:
சட்டத்தின் ஆட்சி:
• இந்திய அரசியலமைப்பின் “சட்டத்தின் ஆட்சி” கொள்கை பிரிட்டிஷ் அரசியலமைப்பு மரபுகளில் இருந்து பெறப்பட்டது.
• பிரிட்டிஷ் அரசியலமைப்பில், சட்டம் அனைவருக்கும் மேலானது, அரசாங்கம் உட்பட.
• இந்திய அரசியலமைப்பின் பிரிவு 14 சட்டத்தின் ஆட்சியை உறுதி செய்கிறது, இது சட்டத்தின் முன் சமத்துவம் மற்றும் சட்டத்தின் பார்வையில் பாரபட்சமின்மை கொள்கைகளை உள்ளடக்கியது.
அடிப்படை உரிமைகள்:
• இந்திய அரசியலமைப்பில் உள்ள அடிப்படை உரிமைகள் அமெரிக்க அரசியலமைப்பில் இருந்து பெறப்பட்டன.
• அமெரிக்க அரசியலமைப்பு தனிநபர்களுக்கு அடிப்படை உரிமைகளை வழங்குகிறது, அவை அரசாங்கத்தால் மீறப்பட முடியாது.
• இந்திய அரசியலமைப்பின் பகுதி III அடிப்படை உரிமைகளை வழங்குகிறது, அவை சமத்துவம், சுதந்திரம், சுரண்டலில் இருந்து பாதுகாப்பு மற்றும் மத சுதந்திரம் போன்ற உரிமைகளை உள்ளடக்கியது.
வர்த்தக சுதந்திரம்:
• இந்திய அரசியலமைப்பில் உள்ள வர்த்தக சுதந்திரம் ஆஸ்திரேலிய அரசியலமைப்பில் இருந்து பெறப்பட்டது.
• ஆஸ்திரேலிய அரசியலமைப்பு “இடைநிலை வர்த்தகம் மற்றும் வர்த்தகம்” என்ற கொள்கையை உறுதி செய்கிறது, இது நாடு முழுவதும் வர்த்தகம் மற்றும் வணிகத்தில் சுதந்திரத்தை அனுமதிக்கிறது.
• இந்திய அரசியலமைப்பின் பிரிவு 301 “இடைநிலை வர்த்தகம் மற்றும் வர்த்தகம்” கொள்கையை உறுதி செய்கிறது, இது இந்தியா முழுவதும் வர்த்தகம் மற்றும் வணிகத்தில் தடைகளைத் தடைசெய்கிறது.

விளக்கம்:
• இந்திய அரசியலமைப்பின் பிரிவு 300A “சொத்துரிமை ஒரு சட்ட உரிமை” என்று தெளிவாக கூறுகிறது.
• பிரிவு 19(1)(f) இந்திய குடிமக்களுக்கு “தன்னுடைய சொத்தை வைத்திருக்கவும், அனுபவிக்கவும், சுதந்திரமாக கையகப்படுத்தவும்” உரிமையை வழங்குகிறது.
• 44வது அரசியலமைப்பு திருத்தம் (1978) “சொத்துரிமை” என்ற வார்த்தையை அரசியலமைப்பின் அடிப்படை உரிமைகளின் பட்டியலில் இருந்து நீக்கியது.

• இந்திய நாடாளுமன்றம் இந்தியாவின் உச்ச சட்டமன்றம்.
• இது மூன்று பகுதிகளைக் கொண்டுள்ளது: குடியரசுத் தலைவர், மாநிலங்களவை (ராஜ்ய சபா), மக்களவை (லோக் சபா).
• குடியரசுத் தலைவர் நாடாளுமன்றத்தின் ஒரு உறுப்பினர் அல்ல, ஆனால் சட்டமன்ற அமர்வுகளுக்கு தலைமை தாங்கும் அதிகாரம் உள்ளது.
• சட்டங்கள் நிறைவேற்றப்படுவதற்கு முன் குடியரசுத் தலைவரின் ஒப்புதல் தேவை.
• மாநிலங்களவை மாநிலங்களை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் 250 உறுப்பினர்களைக் கொண்ட மேலவை.
• மக்களவை மக்களை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் 543 உறுப்பினர்களைக் கொண்ட கீழ்வை.
• மக்களவை உறுப்பினர்கள் நேரடித் தேர்தல் மூலம் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகின்றனர்.
• மாநிலங்களவை உறுப்பினர்கள் மாநில சட்டமன்றங்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகின்றனர்.
• மக்களவையின் பதவிக்காலம் 5 ஆண்டுகள்.
• மாநிலங்களவையின் உறுப்பினர்களின் பதவிக்காலம் 6 ஆண்டுகள்.

1773 ஆம் ஆண்டின் ஒழுங்குமுறை சட்டம்
முக்கிய அம்சங்கள்:
• இந்தியாவில் மையப்படுத்தப்பட்ட நிர்வாகத்தைத் தொடங்கியது. (இதற்கு முன்பு, கிழக்கிந்திய கம்பெனி இந்தியாவின் பல்வேறு பகுதிகளை தனித்தனியாக நிர்வகித்து வந்தது.)
• பிரிட்டிஷ் பாராளுமன்றத்தால் கிழக்கிந்திய கம்பெனியைக் கட்டுப்படுத்தவும், ஒழுங்குபடுத்தவும் இயற்றப்பட்ட முதல் சட்டம்.
• வங்காள ஆளுநரை இந்தியாவின் முதல் கவர்னர் ஜெனரலாக ஆக்கியது. (வாரன் ஹேஸ்டிங்ஸ் முதல் கவர்னர் ஜெனரல் ஆனார்.)
• பம்பாய் மற்றும் மெட்ராஸ் கல்கத்தாவை கவர்னர் ஜெனரலுக்குக் கீழ் கொண்டு வந்தது.
• கவர்னர் ஜெனரலுக்கு விதிமுறைகளை உருவாக்கும் அதிகாரம் வழங்கப்பட்டது.
• நான்கு உறுப்பினர்கள் கொண்ட குழு கவர்னர் ஜெனரலுக்கு ஆலோசனை வழங்கியது.
• கல்கத்தாவில் 1774 ஆம் ஆண்டில் உச்ச நீதிமன்றம் நிறுவப்பட்டது. (இது இந்தியாவின் முதல் உச்ச நீதிமன்றம்.)

முக்கிய மாற்றங்கள்:
• பிரிட்டிஷ் ஆட்சியின் கீழ் உள்ள இந்தியப் பகுதிகள் “இந்தியாவில் பிரிட்டிஷ் உடைமைகள்” என அழைக்கப்பட்டன. (குறிப்பு: இந்தச் சொல் 1858 ஆம் ஆண்டு இந்திய அரசாங்கச் சட்டத்தின் மூலம் அதிகாரப்பூர்வமாக அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.)
• பிரிட்டிஷ் ராணியுடன், கிழக்கிந்திய கம்பெனியும் இணைந்து ஆட்சி செய்யும் கூட்டு அரசாங்கம் நிறுவப்பட்டது. (இதன் மூலம் முதன்முதலாக பிரிட்டிஷ் அரசாங்கம் இந்திய நிர்வாகத்தில் நேரடி கட்டுப்பாட்டைப் பெற்றது.)
• கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் வணிக நடவடிக்கைகளைக் கையாள “இயக்குநர்கள் நீதிமன்றம்” (Court of Directors) அமைக்கப்பட்டது.
• அரசியல் விவகாரங்களைக் கையாள “கட்டுப்பாட்டு வாரியம்” (Board of Control) என்ற 6 உறுப்பினர்கள் கொண்ட குழு அமைக்கப்பட்டது.
• கவர்னர் ஜெனரலின் செயற்குழு 4 இல் இருந்து 3 ஆகக் குறைக்கப்பட்டது.
• மதராஸ் மற்றும் பம்பாய் மாகாணங்களில் கவர்னர் கவுன்சில்கள் நிறுவப்பட்டன.

• கிழக்கிந்திய கம்பெனியை முழுக்க முழுக்க நிர்வாக அமைப்பாக மாற்றியது. (FALSE) (கம்பெனி வணிகத்திலும் ஈடுபட்டிருந்தது.)
முக்கிய அம்சங்கள்:
• பிரிட்டிஷ் கிரீடத்தின் ஆதிக்கத்தை இந்தியாவில் உறுதி செய்தது.
• கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் ஆட்சி 20 ஆண்டுகளுக்கு நீட்டிக்கப்பட்டது.
• தேயிலை, அபின், சீனாவுடனான வர்த்தகம் தவிர மற்ற வர்த்தக ஏகபோகங்கள் முடிவுக்கு வந்தன.
• கம்பெனி லாப ஈவு 10.5% என நிர்ணயிக்கப்பட்டது.
• ஐரோப்பிய பிரிட்டிஷ் குடிமக்கள் மீது இந்திய நீதிமன்றங்களுக்கு அதிகாரம் வழங்கப்பட்டது.
• மத போதகர்கள் இந்தியாவுக்கு வந்து மத போதனை செய்ய அனுமதி வழங்கப்பட்டது.
• இந்திய இலக்கியத்தை புத்துயிர்ப்படுத்தவும், அறிவியலை ஊக்குவிப்பதற்கும் நிதி உதவி வழங்கப்பட்டது.
• இந்தியர்களின் கல்வியில் கம்பெனி அதிக பங்கு வகிக்க வேண்டும் என்றும், இதற்காக ரூ.1 லட்சம் ஒதுக்க வேண்டும் என்றும் கூறப்பட்டது.

முக்கிய அம்சங்கள்:
• வங்காள கவர்னர் ஜெனரல், இந்திய கவர்னர் ஜெனரலாக ஆனார். (முதல் இந்திய கவர்னர் ஜெனரல் லார்டு வில்லியம் பெண்டிக் அல்ல – அவர் 1833 ஆம் ஆண்டிற்கு முன்பே கவர்னர் ஜெனரலாக இருந்தார்.)
• கிழக்கிந்திய கம்பெனி வணிக நிறுவனமாக இயங்காமல், நிர்வாக அமைப்பாக மட்டுமே செயல்பட்டது.
• கவர்னர் ஜெனரலுக்கு வருவாய், ராணுவ மற்றும் சிவில் விவகாரங்களில் முழு கட்டுப்பாடு வழங்கப்பட்டது.
• 1833 ஆம் ஆண்டின் சாசனச் சட்டம் 1773 ஆம் ஆண்டின் ஒழுங்குமுறை சட்டத்தின் மூலம் தொடங்கப்பட்ட இந்தியாவின் மையப்படுத்தலின் முக்கியமான படியாகும், ஆனால் இறுதிக்கட்டம் அல்ல. (இந்தியாவின் மையப்படுத்தல் 1858 ஆம் ஆண்டில் முடிவுக்கு வந்தது.)

முக்கிய அம்சங்கள்:
• குடிமை பணிகளுக்கான போட்டித் தேர்வு முறைப்படுத்தப்பட்டது. இது இந்திய குடிமைப் பணிகளில் நியமனங்களில் வெளிப்படைத்தன்மையைக் கொண்டு வந்தது.
• கவர்னர் ஜெனரலின் நிர்வாக மற்றும் சட்டமன்ற பணிகள் பிரிக்கப்பட்டன. இது இந்திய நிர்வாகத்தில் அதிகாரப் பிரிவைக் கொண்டு வந்த முக்கிய படியாகும்.
• ஆறு புதிய உறுப்பினர்கள் சட்ட மேலவைக்குச் சேர்க்கப்பட்டனர். இவர்கள் வங்காளம், பம்பாய், மதராஸ் மற்றும் ஆக்ரா ஆகிய மாகாணங்களின் தற்காலிக அரசாங்கங்களால் நியமிக்கப்பட்டனர்.
• 1853 ஆம் ஆண்டின் சாசனச் சட்டத்தின் விதிகளின்படி, கவர்னர் ஜெனரலின் சட்ட மேலவை மத்திய சட்ட மேலவை என்று அழைக்கப்பட்டது. இது இந்தியாவில் பிரதிநிதித்துவ அரசின் வளர்ச்சியில் ஒரு மைல்கல் ஆகும்.
• மத்திய சட்ட மேலவை ஒரு மினி பாராளுமன்றமாக செயல்படத் தொடங்கியது. இது பிரிட்டிஷ் பாராளுமன்றத்தின் நடைமுறைகளைப் பின்பற்றியது.

1858 ஆம் ஆண்டின் இந்திய அரசாங்கச் சட்டம்:
• பிரிட்டிஷ் பாராளுமன்றத்தால் இயற்றப்பட்ட 1858 ஆம் ஆண்டின் இந்திய அரசாங்கச் சட்டம் கிழக்கிந்திய கம்பெனியின் ஆட்சியை முடிவுக்குக் கொண்டு வந்தது.
• அதிகாரங்கள் பிரிட்டிஷ் அரசிடம் மாற்றப்பட்டன.
• இந்தியாவின் வைஸ்ராய் மூலம் இந்திய நிர்வாகத்தை கட்டுப்படுத்தினர்.
• இந்தியாவுக்கான வெளியுறவுச் செயலாளருக்கு 15 உறுப்பினர்களைக் கொண்ட இந்திய கவுன்சில் உதவி செய்தது. இந்தக் கவுன்சில் ஆலோசனை அமைப்பாக இருந்தது.
• இந்திய கவர்னர் ஜெனரல், இந்தியாவின் வைஸ்ராயாக நியமிக்கப்பட்டார்.
• லார்ட் கானிங் இந்தியாவின் முதல் வைஸ்ராய் ஆவார்.

• வைஸ்ராயின் சட்ட மேலவையில் முதல் முறையாக இந்தியர்கள் அதிகாரபூர்வமற்ற உறுப்பினர்களாக நியமிக்கப்பட்டனர்.
• மாகாணங்கள் மற்றும் மத்திய அரசில் சட்ட மேலவைகள் நிறுவப்பட்டன.
• மும்பை மற்றும் சென்னை மாகாணங்களின் சட்ட அதிகாரங்கள் மீண்டும் வழங்கப்பட்டன.
• பஞ்சாப், வடமேற்கு எல்லைப்புற மாகாணம் (NWFP), வங்காளம் ஆகிய மாகாணங்களில் சட்ட மேலவைகள் தொடங்கப்பட்டன.

1892 இந்திய கவுன்சில் சட்டம்:
• சட்ட மேலவையின் (மாநிலங்களவை) அளவை 250-ஆக அதிகரித்தது.
• மாகாண சட்டசபைகளுக்கு உறுப்பினர்களை பரிந்துரைக்கும் அதிகாரத்தை வழங்கியது.
• உறுப்பினர்களுக்கு பட்ஜெட்டை விவாதிக்கவும், கேள்விகள் கேட்கவும் அதிகாரம் அளித்தது.
• முதல் நேரடி தேர்தல் – 1919 இந்திய அரசு சட்டத்தின் கீழ் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.

1909 இந்திய கவுன்சில் சட்டம் (மோர்லி-மிண்டோ சீர்திருத்தங்கள்) முக்கிய அம்சங்கள்:
1. மறைமுக தேர்தல் முறை:
மாகாண சட்டசபைகளுக்கு உறுப்பினர்களை தேர்ந்தெடுக்க மறைமுக தேர்தல் முறை அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.
இது ஒரு குறிப்பிட்ட தகுதி வாய்ந்த வாக்காளர்கள், நேரடியாக தங்கள் பிரதிநிதிகளை தேர்ந்தெடுக்க அனுமதித்தது.
2. தனி வாக்காளர் தொகுதி:
முஸ்லிம்களுக்கு தனி வாக்காளர் தொகுதிகள் அறிமுகப்படுத்தப்பட்டன.
இது முஸ்லிம் சமூகத்திற்கு அரசியல் பிரதிநிதித்துவத்தை உறுதி செய்ய உதவியது.
3. இந்திய உறுப்பினர்கள்:
வைஸ்ராய் நிர்வாகக் குழுவில் இரண்டு இந்திய உறுப்பினர்களை நியமிக்க வழி வகுத்தது.
இது இந்தியர்களுக்கு அரசாங்கத்தில் அதிக பங்களிப்பை வழங்கியது.
4. சட்டசபைகளின் அதிகாரம் விரிவுபடுத்தப்பட்டது:
மத்திய மற்றும் மாகாண சட்டசபைகளின் அதிகாரம் விரிவுபடுத்தப்பட்டது.
இது இந்தியர்களுக்கு அரசியல் முடிவெடுக்கும் செயல்பாட்டில் அதிக பங்களிப்பை வழங்கியது.
5. நிதி விஷயங்களில் அதிக அதிகாரம்:
மாகாண சட்டசபைகளுக்கு நிதி விஷயங்களில் அதிக அதிகாரம் வழங்கப்பட்டது.
6. இந்தியர்களுக்கு அதிக அரசியல் பிரதிநிதித்துவம்:
இந்த சட்டம் இந்தியர்களுக்கு அதிக அரசியல் பிரதிநிதித்துவத்தை வழங்கியது மற்றும் ஜனநாயகத்தை நோக்கி ஒரு படியாக இருந்தது.
7. வகுப்புவாத அரசியலின் தொடக்கம்:
தனி வாக்காளர் தொகுதி முறை வகுப்புவாத அரசியலின் தொடக்கத்திற்கு வழிவகுத்தது

• ஏ.வி. டைசி “சட்டத்தின் ஆட்சி” (Law of the Constitution) என்ற நூலை எழுதி, சட்டத்தின் ஆட்சியின் முக்கியத்துவத்தை வலியுறுத்தினார்.
• இந்தியாவில் 1951-52ல் முதல் பொதுத் தேர்தல் நடைபெற்றது.

• ஜார்ஜ் ஜேக்கப் ஹோலியோக் (1817-1906) 1851 இல் “மதச்சார்பின்மை” என்ற வார்த்தையை உருவாக்கினார். அவர் ஒரு பிரிட்டிஷ் சமூக சீர்திருத்தவாதி மற்றும் மதம் மற்றும் அரசியலைப் பிரிப்பதற்காக வாதிட்டார், சமூகம் மற்றும் தனிப்பட்ட ஒழுக்கங்களுக்கான இந்த உலக அணுகுமுறையை நம்பினார்.

வழக்கு:
• 1954 ஆம் ஆண்டு, பாம்பே உயர்நீதிமன்றம் ரத்திலால் பன்சந்த் என்ற ஒரு ஜைன மதத்தைச் சேர்ந்த வியாபாரியின் வழக்கில் தீர்ப்பளித்தது. ரத்திலால் பன்சந்த், ‘பொது இடங்களில் விலங்குகளை வெட்டுவதைத் தடைசெய்யும்’ பாம்பே மாநில சட்டத்தின் பிரிவு 288A ஐ எதிர்த்து வழக்கு தொடர்ந்தார்.
முக்கியத்துவம்:
• இந்த வழக்கில், உச்சநீதிமன்றம் இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 25 (1) இன் கீழ் வழங்கப்பட்டுள்ள மத சுதந்திரம் இந்திய குடிமக்களுக்கு மட்டுமல்லாமல் இந்தியாவில் வசிக்கும் அனைவருக்கும் பொருந்தும் என்று தீர்ப்பளித்தது.
தீர்ப்பின் விளைவு:
• இந்த தீர்ப்பு இந்தியாவில் மத சுதந்திரத்தின் ஒரு முக்கியமான மைல்கல் ஆகும். இது இந்தியாவில் வசிக்கும் அனைத்து மதத்தினரும் தங்கள் மதத்தை சுதந்திரமாக கடைபிடிக்கவும், வழிபடவும் உரிமை உண்டு என்பதை உறுதிப்படுத்தியது

விளக்கம்:
• மாநில அரசாங்கம் ஆளுநரை பதவியிலிருந்து நீக்க முடியாது.
• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 156 (1) இன் படி, ஆளுநரை பதவியிலிருந்து நீக்க குடியரசுத் தலைவருக்கு மட்டுமே அதிகாரம் உள்ளது.
• ஆளுநர் பதவியிலிருந்து நீக்கப்படுவதற்கு, குடியரசுத் தலைவர் சிறப்பு விசாரணை நடத்தி ஆளுநர் தனது பதவிக்கு தகுதியற்றவர் என்று நிரூபிக்கப்பட வேண்டும்.
• மாநிலத்தின் அரசியலமைப்பு தலைவர் ஆளுநர் ஆவார்.
• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 154 (1) இன் படி, ஒவ்வொரு மாநிலத்திற்கும் ஒரு ஆளுநர் இருப்பார்.
• ஆளுநர் மாநிலத்தின் அரசியலமைப்புத் தலைவர் ஆவார் மற்றும் மாநில அரசாங்கத்தின் தலைமை நிர்வாக அதிகாரியாக செயல்படுவார்
தமிழ்நாடு ஆளுநரின் அரசியல் சாசன நிலை
• அரசியல் சாசனம் 154வது பிரிவு: ஆளுநர் மாநிலத்தின் நிர்வாகத் தலைவர் ஆவார். அனைத்து நிர்வாகக் கடமைகளும் அவராலோ அல்லது அவருக்குக் கீழ்பட்ட அதிகாரிகளாலோ அரசியல் சாசனத்தின்படி நிறைவேற்றப்படும்.
• அரசியல் சாசனம் 163வது பிரிவு: தலைமைச் செயலர் மற்றும் அமைச்சரவையின் ஆலோசனை மற்றும் உதவியுடன் ஆளுநர் பணியாற்றுவார். இருப்பினும், தனது சொந்த விருப்பத்தின்படி செயல்படும்போது இந்த விதி பொருந்தாது.
• 42வது திருத்த சட்டம்: குடியரசுத் தலைவருக்கு அமைச்சரவையின் ஆலோசனை கட்டாயமாக்கப்பட்டது, ஆனால் ஆளுநருக்கு அப்படி இல்லை.
• அரசியல் சாசனம் 164வது பிரிவு: அமைச்சரவை மாநில சட்டமன்றத்திற்கு கூட்டு பொறுப்புடையது.

விளக்கம்:
• ஆளுநர் மாநிலத்தின் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட தலைவர். – தவறு. ஆளுநர்களை குடியரசுத் தலைவர் நியமிக்கிறார். தேர்தலில் தேர்ந்தெடுக்கப்படவில்லை.
• ஆளுநர் மாநிலத்தின் பெயரளவு தலைவர். – சரி. ஆளுநர் அரசாங்கத்தின் தலைமைப் பதவியை வகிக்கிறார், ஆனால் நிர்வாக அதிகாரம் முதல்வர் மற்றும் அமைச்சரவைக்கு இருக்கும்.
• மத்திய அரசு ஒவ்வொரு மாநிலத்திற்கும் ஆளுநரை நியமிக்கிறது. – தவறு. ஆளுநர்களை குடியரசுத் தலைவர் நியமிக்கிறார், மத்திய அரசு அல்ல.
• ஒவ்வொரு மாநிலத்திற்கும் ஆளுநரை குடியரசுத் தலைவர் மத்திய அரசின் பரிந்துரையின் பேரில் நியமிக்கிறார்

விளக்கம்:
• ஆளுநருக்கு ஐந்து ஆண்டுகள் நிலையான பதவிக் காலம் கொண்டவர். – தவறு. ஆளுநரின் பதவிக்காலம் குடியரசுத் தலைவரின் விருப்பத்திற்குட்பட்டது.
• குடியரசுத்தலைவர் ஆளுநரை பதவியில் இருந்து நீக்கலாம். – சரி.
• ஆளுநரை அவரின் சொந்த மாநிலத்தில் நியமிக்கலாம். – தவறு. ஆளுநரை அவரின் சொந்த மாநிலத்தில் நியமிக்க கூடாது
• ஆளுநர் நாடாளுமன்ற உறுப்பினராக இருக்க முடியாது. – சரி.
குறிப்பு:
• ஆளுநர்கள் பொதுவாக 5 ஆண்டுகள் பதவியில் இருப்பார்கள், ஆனால் குடியரசுத் தலைவர் அவர்களை எந்த நேரத்திலும் பதவியில் இருந்து நீக்கலாம்.
• ஆளுநர்கள் நடுநிலையாக இருக்க வேண்டும் என்பதால், அவர்களை அவர்களின் சொந்த மாநிலத்தில் நியமிக்கக்கூடாது.
• ஆளுநர்கள் சட்டமன்ற உறுப்பினர்களாக இருக்க முடியாது, ஏனெனில் அவர்கள் நிர்வாகப் பிரிவின் ஒரு பகுதியாகும்.

விளக்கம்:
1. ஆளுநரின் சம்பளத்தை அவரது பதவிக் காலத்தில் நாடாளுமன்றம் குறைக்கமுடியாது
2. ஆளுநருக்கு குற்றவியல் நடவடிக்கைகளில் இருந்து விலக்கு உண்டு.
சரி. இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 361 படி, ஆளுநருக்கு குற்றவியல் நடவடிக்கைகளில் இருந்து விலக்கு உண்டு.
3. ஒவ்வொரு மாநில அரசின் நடவடிக்கையும் ஆளுநரின் பெயரில்தான் எடுக்கப்படுகிறது.
சரி. இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 163 படி, மாநில அரசின் செயல்பாடுகள் அனைத்தும் ஆளுநரின் பெயரில் செய்யப்பட வேண்டும்.
4. ஆளுநர் முதலமைச்சரையும் மற்ற அமைச்சர்களையும் நியமிக்கிறார்.

விளக்கம்:
• மாநிலத்தின் அட்வகேட் ஜெனரலை ஆளுநர் நியமிக்கிறார்.
• மாநில சட்டப் பேரவையை ஆளுநர் கலைக்கலாம். ஆனால் முதலமைச்சர் மற்றும் அமைச்சர் குழுவின் பரிந்துரையின் அடிப்படையில் கலைக்கலாம் – சரி. சில சூழ்நிலைகளில், இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 174(2)(b) படி ஆளுநருக்கு மாநில சட்டப் பேரவையை கலைக்கும் அதிகாரம் உண்டு.
• ஆளுநருக்கு மாநில சட்டமன்றத்தில் மசோதா அறிமுகப்படுத்தும் அதிகாரம் இல்லை.
• மாநில சட்டமன்றத்தால் நிறைவேற்றப்படும் எந்த மசோதாவையும் வீட்டோ அதிகாரத்தை ஆளுநர் பயன்படுத்த முடியும்.
• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 200 படி, ஆளுநருக்கு மாநில சட்டமன்றத்தால் நிறைவேற்றப்பட்ட மசோதாவிற்கு ஒப்புதல் அளிக்கவும், திரும்பப் பெறவும், ஒத்திவைக்கவும் அதிகாரம் உண்டு.

தோற்றம் மற்றும் வரலாறு:
• கர்நாடகாவின் தெற்கு கன்னட, உடுப்பி, வட கன்னட, சிமோகா மற்றும் சிக்மகளூர் மாவட்டங்களில் தோன்றியது.
• 16-17 ஆம் நூற்றாண்டுகளில், பக்தி இயக்கத்தின் போது உருவானது.
• ‘ஆட்டா’ அல்லது ‘துளு நாடகம்’ என்றும் அழைக்கப்படுகிறது.
• வைணவ பக்தி இயக்கத்தின் தாக்கம் அதிகம்.
• பாரம்பரிய இசை மற்றும் நாடகத்தின் கூறுகளை கொண்டுள்ளது.
நடனம் மற்றும் நிகழ்ச்சி:
• இரவு முழுவதும் நடத்தப்படும் நாடக வடிவம்.
• இராமாயணம், மகாபாரதம், பாகவதம் போன்ற இதிகாசங்களிலிருந்து கதைகள் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகின்றன.
• வண்ணமயமான ஆடைகள் மற்றும் முகமூடிகள் அணிந்து நடிகர்கள் நடிப்பார்கள்.
• தனித்துவமான நடன அசைவுகள் மற்றும் பாடல்கள் இதில் அடங்கும்.
• கர்நாடக மற்றும் இந்துஸ்தானி இசை பாரம்பரியத்தை கொண்டது.

விளக்கம்:
• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் பகுதி III அடிப்படை உரிமைகளைப் பற்றியது.
• சரத்து 14 சட்டத்தின் முன் சமத்துவம் மற்றும் சட்டத்தின் பாதுகாப்பு பற்றியது.
• சரத்து 15 மதம், இனம், சாதி, பாலினம், பிறப்பிடம் ஆகியவற்றின் அடிப்படையில் பாகுபாடு காட்டக்கூடாது என்று கூறுகிறது.
• சரத்து 16 பொது வேலை வாய்ப்புகளில் சமத்துவம் பற்றியது.
• சரத்து 17 தீண்டாமை ஒழிப்பு பற்றியது.
சரத்து 15 பின்வரும் விஷயங்களில் பாகுபாடு காட்டக்கூடாது என்று கூறுகிறது:
• பொதுக் கடைகள், உணவகங்கள், பொது போக்குவரத்து, பொழுதுபோக்கு இடங்கள் போன்ற பொது இடங்களுக்கு அணுகல்.
• அரசு நிதியுதவியுடன் நடத்தப்படும் கல்வி நிறுவனங்களில் சேர்க்கை.
• அரசு வேலை வாய்ப்புகள்.
சில விதிவிலக்குகள்:
• பெண்கள் மற்றும் குழந்தைகளுக்கு சிறப்பு சலுகைகள் வழங்கலாம்.
• சமூக மற்றும் கல்வி ரீதியாக பின்தங்கிய வகுப்பினருக்கு (OBC) இடஒதுக்கீடு வழங்கலாம்.

விளக்கம்:
• 2011 ஆம் ஆண்டு கணக்கெடுப்பின்படி, தருமபுரி மாவட்டம் 946 என்ற பாலின விகிதத்துடன் தமிழ்நாட்டில் மிக குறைவான பாலின விகிதம் கொண்ட மாவட்டமாக இருந்தது.
• 2011 ஆம் ஆண்டு கணக்கெடுப்பின்படி, கன்னியாகுமரி மாவட்டம் 82.07% என்ற எழுத்தறிவு விகிதத்துடன் தமிழ்நாட்டில் அதிக எழுத்தறிவு விகிதம் கொண்ட மாவட்டமாக இருந்தது.
• 2011 ஆம் ஆண்டு கணக்கெடுப்பின்படி, நீலகிரி மாவட்டம் 1041 என்ற பாலின விகிதத்துடன் தமிழ்நாட்டில் அதிக பாலின விகிதம் கொண்ட மாவட்டமாக இருந்தது.

விளக்கம்:
• டாக்டர்.பி.ஆர்.அம்பேத்கருக்கு 1990 ஆம் ஆண்டு மரணத்திற்கு பின் பாரத ரத்னா விருது வழங்கப்பட்டது.
• அவர் 1956 ஆம் ஆண்டு டிசம்பர் 6 அன்று மறைந்தார்.
• 1990 ஆம் ஆண்டு நெல்சன் மண்டேலாவுடன் சேர்ந்து அவருக்கு விருது வழங்கப்பட்டது.

பாரத ரத்னா விருது பெற்றவர்கள் முக்கிய தகவல்கள்:
1. பாரத ரத்னா விருது: இந்தியாவின் உயரிய விருது.
2. 1954 ஆம் ஆண்டு முதல் வழங்கப்பட்டு வருகிறது.
3. கலை, இலக்கியம், அறிவியல், பொது வாழ்க்கை போன்ற துறைகளில் சிறந்து விளங்குபவர்களுக்கு வழங்கப்படுகிறது.
4. முதல் விருது பெற்றவர்கள்:
• C. ராஜகோபாலச்சாரி (சுதந்திர போராட்ட வீரர், அரசியல்வாதி)
• சர்வபள்ளி Radhakrishnan (தத்துவ நிபுணர், முதல் துணை குடியரத்து தலைவர்)
• C. V. ராமன் (இயற்பியல் அறிஞர், நோபல் பரிசு வென்றவர்)
5. பிற முக்கிய விருது பெற்றவர்கள்:
• ஜவஹர்லால் நேரு (முதல் பிரதம மந்திரி)
• இந்திரா காந்தி (இந்தியாவின் ஒரே பெண் பிரதமர்)
• மதர் தெரசா (சமூக சேவகர்)
• P. J. அப்துல் கலாம் (இந்திய ஏவுகணை நாயகன்)
• சச்சின் டெண்டுல்கர் (CRICKET வீரர்)
• CNR ராவ்
6. 2024 ஆம் ஆண்டு வரை விருது பெற்றவர்கள்:
• மொத்தம் 48 பேர்.
7. 2024 ஆம் ஆண்டு விருது பெற்றவர்கள்:
• கர்ப்பூரி தாக்கூர் (முன்னாள் Bihar முதலமைச்சர்)
• லால் கிருஷ்ண அத்வாணி (முன்னாள் துணை பிரதம மந்திரி)
• P. V. நரசிம்ம ராவ் (முன்னாள் பிரதம மந்திரி)
• சவுத்ரி சரண் சிங் (முன்னாள் பிரதம மந்திரி)
• M. S. சுவாமிநாதன் (விஞ்ஞானி)
8. பெண்கள் விருது பெற்றவர்கள்:
• மொத்தம் 4 பேர்.
9. இந்திய குடியரத்து தலைவர்கள் விருது பெற்றவர்கள்:
• 5 பேர் (ராஜேந்திர பிரசாத், ஜாகீர் உசேன், ஜெ. ஆர்.டி. தாதா, வி.வி. கிரி, பிரணாப் முகர்ஜி)
10. இந்திய பிரதம மந்திரிகள் விருது பெற்றவர்கள்:
• 8 பேர் (ஜவஹர்லால் நேரு, லால் பகதூர் சாஸ்திரி, இந்திரா காந்தி, ராஜிவ் காந்தி, வல்லபாய் படேல், மொரார்ஜி தேசாய், அடல் பிஹாரி வாஜ்பாய், P. V. நரசிம்ம ராவ்

விளக்கம்:
• சட்டமன்ற மேலவையில் மொத்த உறுப்பினர் எண்ணிக்கை 40 க்கு குறைவில்லாமலும் மாநில சட்ட சபையின் மொத்த உறுப்பினர் எண்ணிக்கையில் மூன்றில் ஒரு பங்கு மிகாமலும் இருக்க வேண்டும். – இது சரியான கூற்று. இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 171(1) பிரிவு இதை விதிக்கிறது.
• இதன் உறுப்பினர்கள் மறைமுகமாக தேர்ந்தெடுக்கப்படுகின்றனர். – இதுவும் சரியான கூற்று.
• உறுப்பினர்கள் உள்ளாட்சி அமைப்புகள், பட்டதாரிகள், ஆசிரியர்கள் மற்றும் தொழில்முறை அமைப்புகளால் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகின்றனர்.
• சட்டமன்ற மேலவை ஒரு நிலையான அவையாகும். சட்டமன்ற மேலவையின் உறுப்பினர்களின் பதவிக்காலம் 6 ஆண்டுகள் ஆகும்.
• 1/3 உறுப்பினர்கள் ஒவ்வொரு 2 ஆண்டுகளுக்கும் ஓய்வு பெறுகின்றனர்.

1946 ஆம் ஆண்டு அமைச்சரவைத் தூதுக்குழு திட்டம் இந்திய அரசியல் நிர்ணய சபையை உருவாக்கியது.
இங்கிலாந்து (England):
• நாடாளுமன்றம்
• குடியுரிமை
• சட்டம் இயற்றும் முறை
• கீழ் சபைக்கு அதிக அதிகாரம்
• அமைச்சரவை & அதன் தலைவர் பிரதமராக செயல்படுதல்.
• குடியரசு தலைவர் பெயரளவு தலைவர்.
அமெரிக்கா (America)
• அடிப்படை உரிமைகள்
• முகப்புரை
• சுதந்திரமான நீதித்துறை
• நீதிபதிகள் பதிவு நியமனம் & நீக்கம்.
• நீதிபுனராய்வு
• குடியரசு தலைவர் பதவி
• குடியரசு தலைவர் முப்படை தலைவராக செயல்படுதல்
• குடியரசு தலைவர் நிர்வாகத்துறை தலைவர்
அயர்லாந்து (Ireland):
• அரசுக்கு வழிகாட்டும் நெறிமுறைக் கோட்பாடு
• ராஜ்ய சபா (12) உறுப்பினர் குடியரசு தலைவரால் நியமனம்.
• குடியரசு தலைவர் தேர்தல் முறை.
ஜெர்மணி (Germany):
• நெருக்கடி நிலையின்பொது அடிப்படை உரிமைகள் இடை நீக்கம்.
கனடா (Canada):
• கூட்டாட்சி முறை
• வலிமையான மத்திய அரசு
• மத்திய மாநில அரசுகளுக்கிடையே அதிகார பகிர்வு.
ரஷ்யா (Russia)
• அடிப்படை கடமைகள்
• 5 ஆண்டுத்திட்டம்.
ஆஸ்திரேலியா (Australia)
• பொதுப்பட்டியல்
• வாணிபம்
• மத்திய – மாநில அரசு உறவுகள்.
• முகப்புரையின் மொழி.
தென் ஆப்பிரிக்கா (South Africa):
• அரசியலமைப்பு சட்டத்திருத்தம்
• மேலவை உறுப்பினர்களுக்கான தேர்தல்
பிரான்ஸ் (France):
• குடியரசு அரசாங்கம்

விளக்கம்:
• அரசியலமைப்பின் முகவுரை என்பது ஜவஹர்லால் நேருவின் குறிக்கோள் தீர்மானத்தின் அடிப்படையில் அமைந்துள்ளது. – சரியான கூற்று.
• ஜவஹர்லால் நேரு 1946 டிசம்பர் 13 ஆம் தேதி அரசியல் நிர்ணய சபையில் குறிக்கோள் தீர்மானத்தை முன்மொழிந்தார்.
• இந்த தீர்மானம் இந்திய அரசியலமைப்பின் அடிப்படைக் கொள்கைகளை கோடிட்டுக் காட்டியது.
• அரசியலமைப்பின் முகவுரை இந்த தீர்மானத்தில் உள்ள கொள்கைகளை பிரதிபலிக்கிறது.
• இந்த குறிக்கோள் தீர்மானமானது அரசியல் நிர்ணய சபையினால் ஜனவரி 22, 1947 ஆம் ஆண்டு ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.

விளக்கம்:
• குடியுரிமை சட்டப்பிரிவு 5-11 இல் விளக்கப்பட்டுள்ளது.
• உச்சநீதிமன்றம் அரசியலமைப்பின் பாதுகாவலனாக கருதப்படுகிறது.
• இந்திய அரசியலமைப்பின் 32 வது சரத்து டாக்டர் பி.ஆர். அம்பேத்கரால் இந்திய அரசியலமைப்பின் ‘ இதயம் மற்றும் ஆன்மா ‘ என்று விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.
• அடிப்படை உரிமைகள் இந்திய அரசியலமைப்பின் பகுதி III இல் விளக்கப்பட்டுள்ளன.
• அமெரிக்க ஐக்கிய நாட்டின் அரசியலமைப்பில் இருந்து அவை பெறப்பட்டிருந்தாலும், இந்திய அரசியலமைப்பில் அவை தனித்துவமான முறையில் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன.
விளக்கம்:
• குடியுரிமை சட்டப்பிரிவு 5-11 இல் விளக்கப்பட்டுள்ளது.
• உச்சநீதிமன்றம் அரசியலமைப்பின் பாதுகாவலனாக கருதப்படுகிறது.
• இந்திய அரசியலமைப்பின் 32 வது சரத்து டாக்டர் பி.ஆர். அம்பேத்கரால் இந்திய அரசியலமைப்பின் ‘ இதயம் மற்றும் ஆன்மா ‘ என்று விவரிக்கப்பட்டுள்ளது.
• அடிப்படை உரிமைகள் இந்திய அரசியலமைப்பின் பகுதி III இல் விளக்கப்பட்டுள்ளன.
• அமெரிக்க ஐக்கிய நாட்டின் அரசியலமைப்பில் இருந்து அவை பெறப்பட்டிருந்தாலும், இந்திய அரசியலமைப்பில் அவை தனித்துவமான முறையில் வடிவமைக்கப்பட்டுள்ளன.

விளக்கம்:
• இந்திய அரசியலமைப்பின் பாகம் II சட்டப்பிரிவுகள் 5 லிருந்து 11 வரை குடியுரிமை பற்றி விளக்குகின்றன.
• விண்ணப்பத்தின் பேரில் வெளிநாட்டினர் இந்திய குடியுரிமை பெறலாம். இந்திய குடியுரிமைச் சட்டம், 1955 இன் படி, குறிப்பிட்ட நிபந்தனைகளை பூர்த்தி செய்தால் வெளிநாட்டினர் இந்திய குடியுரிமைக்கு விண்ணப்பிக்கலாம்.

விளக்கம்:
• 85வது சட்டத்திருத்தம், 2001 சட்டப்பிரிவு 21A ஐ இந்திய அரசியலமைப்பின் பாகம் III ல் அடிப்படை உரிமையாக சேர்த்தது.
• சட்டப்பிரிவு 21A ஆரம்ப கல்வி கற்பதற்கான உரிமையை 6 வயது முதல் 14 வயது வரையிலான குழந்தைகளுக்கு உறுதி செய்கிறது.

விளக்கம்:
• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் பகுதி IV அரசியல் வழிகாட்டுதல் கொள்கைகள் (DPSP) பற்றி விளக்குகிறது.
• பிரிவு 41 தொழிலாளர்களுக்கு குறைந்தபட்ச ஊதியம், மரியாதையான வாழ்க்கைத் தரம், மற்றும் சமூக மற்றும் கலாச்சார வாய்ப்புகள் பெறுவதற்கு உறுதி அளிக்கிறது.

விளக்கம்:
• அரசு நெறிமுறை கோட்பாடுகள் (DPSP) இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் பகுதி IVல் அமைந்துள்ளன.
• நீதிமன்ற சட்டத்தால் செயற்படுத்த முடியாது: DPSPகள் நீதிமன்றங்களால் நடைமுறைப்படுத்தக்கூடியவை அல்ல.
• தார்மிக மற்றும் அரசியல் ஒப்புதல்: DPSPகள் தார்மீக மற்றும் அரசியல் ரீதியான கடமைகளை விதிக்கின்றன.
• 3. DPSPகள் சமூக மற்றும் பொருளாதார நீதியை வளர்ப்பதன் மூலம் ஜனநாயகத்தை வலுப்படுத்துகின்றன.
• DPSPகள் அரசாங்கத்திற்கான வழிகாட்டுதல்களாக செயல்படுகின்றன.
• DPSPகள் சட்டங்களை இயற்றவும், கொள்கைகளை உருவாக்கவும் அரசாங்கத்திற்கு உதவுகின்றன.

விளக்கம்:
• பகுதி XVII (பிரிவுகள் 343-351) இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தில் அலுவலக மொழிகள் பற்றி விளக்குகிறது.
• அலுவலக மொழிகள் சட்டம் 1963ல் இயற்றப்பட்டது (1962ல் அல்ல).
• இந்தியாவின் அலுவலக மொழிகள் இந்தி மற்றும் ஆங்கிலம்.
• மாநில அரசுகள் தங்களுக்குரிய அலுவலக மொழிகளை தேர்ந்தெடுக்கலாம்.
• மத்திய அரசு மற்றும் மாநில அரசுகளுக்கு இடையே தகவல்தொடர்பு ஆங்கிலத்தில் இருக்கும்.

விளக்கம்:
• காந்தியக் கொள்கைகள் சமூகத்தின் அடிப்படை அலகாக கிராமங்களை வலியுறுத்துகின்றன.
• பிரிவு 40 கிராமப்புறங்களில் ஜனநாயகத்தை வளர்ப்பதற்கும், உள்ளூர் மக்களுக்கு அதிகாரம் அளிப்பதற்கும் கிராம பஞ்சாயத்துகளை உருவாக்க அரசாங்கத்தை வழிநடத்துகிறது.
• மற்ற விடைகள் காந்தியக் கொள்கைகளுடன் நேரடியாக தொடர்புடையவை அல்ல:
• பிரிவு 44: சமத்துவத்தை வலியுறுத்துகிறது, காந்தியக் கொள்கை அல்ல.
• பிரிவு 50: அதிகார பிரிவினை வலியுறுத்துகிறது, காந்தியக் கொள்கை அல்ல.
• பிரிவு 51: அமைதி மற்றும் ஒத்துழைப்பை வலியுறுத்துகிறது
• DPSPகளில் காந்தியக் கொள்கைகள் சமூக சமத்துவம், சுயராஜ்ஜியம், கதர் மற்றும் கிராமப்புற மேம்பாடு போன்ற கொள்கைகளை உள்ளடக்கியது.

• பகுதி 12 ல் உள்ள சரத்து 268 – 293 நிதி உறவுகளை குறிப்பிடுகிறது.
• இந்திராகாந்தி 1983ல் சர்க்காரியா குழுவினை நியமித்தார்.
• 1983ல், இந்திராகாந்தி அரசாங்கம், மத்திய மற்றும் மாநில அரசுகளுக்கிடையேயான உறவுகளை ஆய்வு செய்ய, நீதிபதி ரஞ்சித் சிங் சர்க்காரியா தலைமையில் ஒரு குழுவை அமைத்தது

விளக்கம்:
• உச்ச நீதிமன்றம் அடிப்படை உரிமைகளை மீறும் சட்டத்தை செல்லாது என அறிவிக்க முடியும். – இது உண்மை. இந்திய அரசியலமைப்பின் 13வது பிரிவு, அடிப்படை உரிமைகளை மீறும் சட்டங்களை “செல்லாது” என அறிவிக்கும் அதிகாரத்தை உச்ச நீதிமன்றத்திற்கு வழங்குகிறது.
• அடிப்படை உரிமைகள் முழுமையானவை மற்றும் கட்டுப்படுத்த முடியாதவை – இது தவறு. அடிப்படை உரிமைகள் முழுமையானவை அல்ல, அவற்றை “நியாயமான கட்டுப்பாடுகளுக்கு” உட்படுத்தலாம். இந்த கட்டுப்பாடுகள் பொது ஒழுங்கு, நியாயம், ஒழுக்கம் மற்றும் தேசிய பாதுகாப்பு போன்ற நியாயமான காரணங்களுக்காக விதிக்கப்படலாம்.
• தேசிய அவசரநிலையின் போது, அனைத்து அடிப்படை உரிமைகளும் இடைநிறுத்தப்படலாம். – இது தவறு. தேசிய அவசரநிலையின் போது, பிரிவு 20 மற்றும் 21 இல் வழங்கப்பட்ட வாழ்வதற்கான உரிமை மற்றும் தனிப்பட்ட சுதந்திரம் போன்ற சில அடிப்படை உரிமைகளை மட்டுமே இடைநிறுத்த முடியும்.
• வாழ்வதற்கான உரிமை மற்றும் தனிப்பட்ட சுதந்திரம் தனியுரிமைக்கான உரிமையை உள்ளடக்கியது. – இது உண்மை. இந்திய உச்ச நீதிமன்றம் பல தீர்ப்புகளில் வாழ்வதற்கான உரிமை மற்றும் தனிப்பட்ட சுதந்திரம் தனியுரிமைக்கான உரிமையையும் உள்ளடக்கியது என்று தீர்ப்பளித்துள்ளது.

விளக்கம்:
• அடிப்படை கடமைகள், இந்தியாவின் அனைத்து மக்களிடையேயும் “நல்லிணக்கம் மற்றும் பொதுவான சகோதரத்துவ உணர்வை” ஊக்குவிக்க வேண்டும் என்று கூறுகிறது. இதன் அர்த்தம்:
• மத சகிப்புத்தன்மை: அனைத்து மத நம்பிக்கைகளையும் மதிக்க வேண்டும், மதத்தின் அடிப்படையில் எவரையும் பாகுபடுத்தக்கூடாது.
• பொதுவான சகோதரத்துவம்: மதம், இனம், மொழி, சாதி அல்லது பிற வேறுபாடுகளைப் பொருட்படுத்தாமல் அனைத்து இந்தியர்களையும் சகோதரர்களாகக் கருத வேண்டும்.
• பிராந்திய ஒருமைப்பாடு: இந்தியாவின் பன்முகத்தன்மை மற்றும் ஒற்றுமையை மதிக்க வேண்டும்.
• மொழி சமத்துவம்: எந்த ஒரு மொழியையும் மற்றொன்றை விட உயர்வாக கருதக்கூடாது.

விளக்கம்:
• இந்திய அரசியலமைப்பு திருத்தத்திற்கான நடைமுறைகள் பிரிவு 368-ல் விவரிக்கப்பட்டுள்ளன. இந்த பிரிவு அரசியலமைப்பை எவ்வாறு திருத்தலாம் என்பதற்கான விரிவான வழிமுறைகளை வழங்குகிறது.
பிரிவு 368-ன் முக்கிய அம்சங்கள்:
• சாதாரண பெரும்பான்மை: சாதாரண சட்டங்களைப் போலவே, பெரும்பாலான அரசியலமைப்பு திருத்தங்களை நிறைவேற்ற நாடாளுமன்றத்தின் இரு அவைகளிலும் சாதாரண பெரும்பான்மை (அதாவது, 50% + 1 வாக்குகள்) தேவை.
• சிறப்பு பெரும்பான்மை: சில முக்கியமான அரசியலமைப்பு திருத்தங்களை நிறைவேற்ற நாடாளுமன்றத்தின் இரு அவைகளிலும் சிறப்பு பெரும்பான்மை (அதாவது, 2/3 பங்கு வாக்குகள்) தேவை.
• மாநில சட்டமன்றங்களின் ஒப்புதல்: சில அரசியலமைப்பு திருத்தங்களை நிறைவேற்ற, பாதிக்கப்பட்ட மாநிலங்களின் சட்டமன்றங்களின் ஒப்புதல் தேவை.
• பிரிவு 352: தேசிய அவசரநிலையை பிரகடனப்படுத்துவதற்கான நடைமுறைகளை விவரிக்கிறது.
• பிரிவு 356: மாநிலங்களில் ஜனாதிபதி ஆட்சியை விதிப்பதற்கான நடைமுறைகளை விவரிக்கிறது.
• பிரிவு 360: நிதி அவசரநிலையை பிரகடனப்படுத்துவதற்கான நடைமுறைகளை விவரிக்கிறது.

விளக்கம்:
• மத்திய-மாநில உறவுகளை மேம்படுத்துவதற்கான வழிகளை ஆராய 1983-ல் இந்திய அரசாங்கம் சர்க்காரியா குழுவை அமைத்தது.
• சர்க்காரியா குழுவின் பரிந்துரைகளில் ஒன்று:
• அகில இந்திய சேவைகளை வலுப்படுத்த வேண்டும்.
• சிறந்த மத்திய-மாநில உறவுகளுக்கு, இதுபோன்ற சேவைகளை மேலும் உருவாக்க வேண்டும்.
• புஞ்சி குழு: மாநிலங்களின் ஆளுநர்களின் பணி மற்றும் அதிகாரங்களை ஆராய்வதற்காக 2007-ல் அமைக்கப்பட்டது.
• அரசியலமைப்பின் செயல்பாடுகளை மதிப்பாய்வு செய்வதற்கான தேசிய ஆணையம்: 2000-ல் அமைக்கப்பட்டது. இது அரசியலமைப்பின் பல்வேறு அம்சங்களை ஆராய்ந்து, தேவையான மாற்றங்களை பரிந்துரைத்தது.

விளக்கம்:
• மொத்த அமைச்சரவைக் குழு உறுப்பினர் எண்ணிக்கை பாராளுமன்றத்தின் மொத்த உறுப்பினர் எண்ணிக்கையில் 15% மட்டுமே.
• இது உண்மை. இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம், மொத்த அமைச்சரவைக் குழு உறுப்பினர் எண்ணிக்கை, மக்களவை உறுப்பினர் எண்ணிக்கையில் 15%-ஐ விட அதிகமாக இருக்கக்கூடாது என்று கூறுகிறது.
• கேபினட் அமைச்சர், இராசாங்க அமைச்சர் மற்றும் இணை அமைச்சர் இவையே அமைச்சர்களின் வகைகள் ஆகும்.
• இதுவும் உண்மை. இந்திய அமைச்சரவையில் மூன்று வகையான அமைச்சர்கள் உள்ளனர்:
• கேபினட் அமைச்சர்கள்: அமைச்சரவையில் மிக உயர்ந்த பதவி. அவர்கள் முக்கியமான துறைகளை நிர்வகிக்கிறார்கள்.
• இராசாங்க அமைச்சர்கள்: கேபினட் அமைச்சர்களுக்கு அடுத்த பதவி. அவர்கள் துணை துறைகளை நிர்வகிக்கிறார்கள்.
• இணை அமைச்சர்கள்: இளம் அமைச்சர்கள். அவர்கள் கேபினட் அமைச்சர்களுக்கும் இராசாங்க அமைச்சர்களுக்கும் உதவுகிறார்கள்.

• ராஜ்யசபா உறுப்பினர்கள் ஆறு ஆண்டுகளுக்கு தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்கள், ஆனால் மூன்றில் ஒரு பகுதியினர் ஒவ்வொரு இரண்டு வருடங்களுக்கும் ஓய்வு பெறுகிறார்கள்.
• 1/3 வது ஆதரவுடன் ராஜ்யசபா அகில இந்திய சேவைகளை ரத்து செய்யலாம்: இது தவறானது. இந்திய அரசியலமைப்பின் 312 வது பிரிவின்படி, ராஜ்யசபா ஒரு சிறப்புப் பெரும்பான்மையுடன் (1/3 பங்கு அல்ல, ஆனால் குறைந்தபட்சம் மூன்றில் இரண்டு பங்கு உறுப்பினர்கள் கலந்துகொண்டு வாக்களித்து) ஒரு தீர்மானத்தை நிறைவேற்றுவதன் மூலம் செயல்முறையைத் தொடங்கலாம். ஒன்று அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட அகில இந்திய சேவைகளை உருவாக்குவது அல்லது ஒழிப்பது என்பது தேசிய நலன்.

விளக்கம்:
• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் ஏழாவது அட்டவணையின் படி, இந்திய மாநிலங்களின் எல்லைகளை மாற்றியமைக்கும் அதிகாரம் நாடாளுமன்றத்திற்கு மட்டுமே உண்டு.
• நாடாளுமன்றம், மாநிலங்களின் சட்டமன்றங்களின் ஒப்புதலுடன், ஒரு மாநிலத்தை இரண்டாகவோ அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களாகவோ பிரிக்கலாம், அல்லது இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநிலங்களை ஒன்றிணைக்கலாம்.
• மாநிலங்களின் எல்லைகளை மாற்றியமைப்பது ஒரு சிக்கலான செயல்முறையாகும். இது மொழி, கலாச்சாரம், வரலாறு மற்றும் பொருளாதாரம் போன்ற பல்வேறு காரணிகளை கருத்தில் கொள்ள வேண்டும்.
• 2019-ல் ஜம்மு காஷ்மீர் மாநிலத்தை இரண்டு யூனியன் பிரதேசங்களாக பிரித்தது நாடாளுமன்றம் எல்லைகளை மாற்றியமைத்த சமீபத்திய உதாரணம்.

விளக்கம்:
• உச்ச நீதிமன்ற நீதிபதிகள் 65 வயது வரை பணியாற்றலாம்.
• மத்திய அரசின் மூன்றாவது அங்கம் நீதித்துறை ஆகும்.
• மத்திய அரசின் மூன்று அங்கங்கள்:
• சட்டமன்றம்: நாடாளுமன்றம்
• நிர்வாகம்: ஜனாதிபதி, பிரதமர் மற்றும் அமைச்சரவை
• நீதித்துறை: உச்ச நீதிமன்றம் மற்றும் உயர் நீதிமன்றங்கள்
• அடிப்படை உரிமைகள் தொடர்பான வழக்குகள் உச்ச நீதிமன்றத்தின் அசல் அதிகார வரம்புக்கு உட்பட்டது.
• உச்ச நீதிமன்றம் பிறப்பிக்கும் ஆணை இந்தியாவின் அனைத்துப் பகுதியிலுள்ள நீதிமன்றங்களையும் கட்டுப்படுத்தும்.
• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 141வது பிரிவு, உச்ச நீதிமன்றத்தின் ஆணைகள் இந்தியாவின் அனைத்துப் பகுதியிலுள்ள நீதிமன்றங்களுக்கும் கட்டுப்படுத்தும் என்று கூறுகிறது.

சட்டப்பிரிவு 53 – குடியரசுத்தலைவரின் நிர்வாக அதிகாரங்கள்
சட்டப்பிரிவு 63 – துணை குடியரசுத்தலைவரின் அலுவலகம்
சட்டப்பிரிவு 356 – உள்நாட்டு நெருக்கடி நிலை
சட்டப்பிரிவு 76 – இந்திய அரசின் தலைமை வழக்குரைஞர் அலுவலகம்
சட்டப்பிரிவு 352 – மாநில நெருக்கடி நிலை

• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் பிரிவு 85-ன்படி, நாடாளுமன்றத்தை கூட்டும் அதிகாரம் குடியரசுத் தலைவருக்கு உள்ளது.
• ஆனால், வருடத்திற்கு குறைந்தது மூன்று முறை நாடாளுமன்றத்தை கூட்ட வேண்டும் என்ற கட்டாயம் இல்லை. அரசியலமைப்புச் சட்டம், இரண்டு கூட்டத்தொடர்களுக்கு இடையே ஆறு மாதங்களுக்கு மேல் இடைவெளி இருக்கக் கூடாது என்று கூறுகிறது. அதாவது, வருடத்திற்கு குறைந்தது இரண்டு முறையாவது நாடாளுமன்றம் கூட்டப்பட வேண்டும். வழக்கமாக, பட்ஜெட், பருவமழை மற்றும் குளிர் காலம் என மூன்று முறை நாடாளுமன்றம் கூட்டப்படுகிறது.

தற்காலிக சபாநாயகர் பின்வரும் பணிகளைச் செய்கிறார்:
• புதிய சபாநாயகர் தேர்ந்தெடுக்கப்படும் வரை சபாநாயகரின் பணிகளைச் செய்கிறார்.
• புதிய உறுப்பினர்களுக்கு சத்தியப்பிரமாணம் செய்து வைக்கிறார்.
• சபையின் முதல் கூட்டத்திற்குத் தலைமை தாங்குகிறார்.
• தற்காலிக சபாநாயகர் பொதுவாக மிகவும் மூத்த உறுப்பினர்களில் ஒருவர்.
• புதிய சபாநாயகர் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டதும், தற்காலிக சபாநாயகரின் பணி முடிவடைகிறது.

பண மசோதா:
• இந்திய நாடாளுமன்றத்தின் கீழ் அறையில் (லோக்சபா) அறிமுகப்படுத்தப்படும் மசோதா.
• வரி, கடன் வாங்குதல், அரசாங்க செலவு போன்ற பணம் சம்பந்தப்பட்ட விஷயங்களை உள்ளடக்கியது.
• கருப்பு பணம் போன்ற விஷயங்களை கையாளும் மசோதாக்களும் பண மசோதாக்களாக கருதப்படும்.
பண மசோதாவின் வரையறை:
• இந்திய அரசியலமைப்பு பிரிவு 110(1) படி வரையறுக்கப்படுகிறது.
• வரி விதிப்பு, கடன் வாங்குதல், அரசாங்க நிதி, செலவினம் போன்ற விஷயங்களை உள்ளடக்கிய மசோதா பண மசோதாவாக கருதப்படும்.
பண மசோதாவின் அம்சங்கள்:
• லோக்சபாவில் மட்டுமே அறிமுகப்படுத்த முடியும்.
• ராஜ்யசபாவால் 14 நாட்களுக்குள் திருத்தங்களுடன் திரும்பப்பெற வேண்டும்.
• ராஜ்யசபாவின் திருத்தங்களை ஏற்க லோக்சபா கட்டாயம் இல்லை.
• லோக்சபா ராஜ்யசபாவின் திருத்தங்களை ஏற்கவில்லை என்றால், ஜனாதிபதியின் ஒப்புதலுக்கு அனுப்பப்படும்.
• ஜனாதிபதி பண மசோதாவை மறுபரிசீலனைக்கு திருப்பி அனுப்ப முடியாது.
• மக்களவையில் பண மசோதா தோற்கடிக்கப்பட்டால், அது அரசாங்கத்தின் தோல்வியாக கருதப்படும்.
• ஒரு மசோதா பண மசோதாவா இல்லையா என்பதை தீர்மானிக்க சபாநாயகருக்கு அதிகாரம் உள்ளது.

விளக்கம்:
• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் 56(1) பிரிவு, குடியரசுத் தலைவர் தனது பதவியை ராஜினாமா செய்ய விரும்பினால், துணை குடியரசுத் தலைவருக்கு எழுத்துப்பூர்வமாக ராஜினாமா செய்ய வேண்டும் என்று கூறுகிறது.
• ராஜினாமா கடிதம் துணை குடியரசுத் தலைவருக்கு வழங்கப்பட்டவுடன், அது உடனடியாக நடைமுறைக்கு வரும்.
• ராஜினாமா கடிதம் வழங்கப்பட்ட தேதியில் இருந்து, குடியரசுத் தலைவர் பதவியில் இருந்து விலகியதாக கருதப்படுவார்.

விளக்கம்:
• அமைச்சர்களுக்கும் குடியரசுத் தலைவருக்கும் பாலமாக இருப்பவர் பிரதமர்:
• பிரதமர் இந்திய அரசாங்கத்தின் தலைவர் மற்றும் அமைச்சரவையின் தலைமை.
• குடியரசுத் தலைவர் இந்தியாவின் அரசுத் தலைவர்.
• பிரதமர் அமைச்சரவையை அமைத்து, அதன் செயல்பாடுகளை மேற்பார்வையிடுகிறார்.
• பிரதமர் குடியரசுத் தலைவருக்கு அமைச்சரவையின் முடிவுகளை தெரிவித்து, அவரது ஒப்புதலை பெறுகிறார்.
• எனவே, பிரதமர் அமைச்சர்களுக்கும் குடியரசுத் தலைவருக்கும் இடையே பாலமாக செயல்படுகிறார்.
• நாடாளுமன்றத்துக்கும் அமைச்சர்களுக்கும் இடையே பாலமாக இருப்பவர் குடியரசுத் தலைவர்:
• அமைச்சரவை நாடாளுமன்றத்திற்கு பொறுப்புடையது.
• குடியரசுத் தலைவர் நாடாளுமன்றத்தின் மசோதாக்களுக்கு ஒப்புதல் அளிக்கிறார்.
• குடியரசுத் தலைவர் அமைச்சரவை மீது நாடாளுமன்றத்தின் கவனத்தை ஈர்க்கிறார்.
• எனவே, குடியரசுத் தலைவர் நாடாளுமன்றத்துக்கும் அமைச்சர்களுக்கும் இடையே பாலமாக செயல்படுகிறார்.

விளக்கம்:
• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 66(1) படி, குடியரசு துணைத்தலைவர் வேட்பாளர் 35 வயது பூர்த்தி செய்திருக்க வேண்டும்.
• 25 வயது (அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 66(1)) மற்றும் 35 வயது (அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 66(2)) முறையே மக்களவை மற்றும் மாநிலங்களவை உறுப்பினர்களுக்கு தேவையான குறைந்தபட்ச வயது.
• குடியரசு துணைத்தலைவர் வேட்பாளர் இந்தியக் குடிமகனாக இருக்க வேண்டும்.
• ராஜ்யசபாவில் உறுப்பினராக இருக்க தகுதி உடையவராக இருக்க வேண்டும்.
• லாப நோக்கற்ற அமைப்புகளில் பதவி வகிக்கக்கூடாது.

விளக்கம்:
• 1935ஆம் ஆண்டு இந்திய அரசுச் சட்டத்தின் அடிப்படையில் அரசியல் நிர்ணய சபை உருவாக்கப்பட்டது. – தவறு (1946-ம் ஆண்டு கேபினட் திட்டத்தின் அடிப்படையில்)
• அரசியல் நிர்ணய சபை 1946 டிசம்பர் 9 அன்று முதல் முறையாக கூடியது. – சரி
• இந்திய சுதந்திரச் சட்டம், 1947, இந்தியா தொடர்பான பிரிட்டிஷ் சட்டங்களைத் திருத்துவதற்கான அதிகாரத்தை அரசியலமைப்புச் சபைக்கு வழங்கியது. – சரி
• இந்திய சுதந்திரச் சட்டத்திற்குப் பிறகு இந்தியாவின் முதல் நாடாளுமன்றமாக அரசியல் நிர்ணய சபை செயல்பட்டது. – சரி

விளக்கம்:
• ஜூலை 22, 1947: இந்தியா தனது தேசியக் கொடியை ஏற்றுக்கொண்டது.
• மே 1949: பிரித்தானிய காமன்வெல்த் அமைப்பில் சேர இந்தியா முடிவு செய்தது.
• நவம்பர் 26, 1949: இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
• ஜனவரி 24, 1950: அரசியலமைப்புச் சபை தேசிய கீதம் மற்றும் பாடலை ஏற்றுக்கொண்டது.

விளக்கம்:
• நீதி புணராய்வு அதிகாரம், பாராளுமன்றம் மற்றும் மாநில சட்டமன்றங்களால் இயற்றப்பட்ட சட்டங்கள் அரசியலமைப்புச் சட்டத்திற்கு விரோதமானதா என தீர்ப்பளிக்கும் அதிகாரத்தை நீதித்துறைக்கு வழங்குகிறது.
• அரசியலமைப்புச் சட்டம் குடிமக்களுக்கு அடிப்படை உரிமைகளை வழங்குகிறது.
• நீதி புணராய்வு அதிகாரம் மூலம், நீதித்துறை இந்த உரிமைகளை பாதுகாக்கிறது.
• சட்டங்கள் அடிப்படை உரிமைகளை மீறுவதாக நீதித்துறை கண்டால், அந்த சட்டங்களை செல்லாது என அறிவிக்க முடியும்.

அடிப்படை கட்டமைப்பு கோட்பாடு :
• இறையாண்மை கொண்ட அரசின் அரசியலமைப்பில் சில அம்சங்களை சட்டமன்றம் மாற்ற முடியாது என்பதை விளக்கும் பொதுவான சட்ட கொள்கை.
தோற்றம்:
• 1960கள் மற்றும் 1970களில் இந்திய உச்ச நீதிமன்றத்தால் உருவாக்கப்பட்டது.
• கேசவானந்த பாரதிக்கு எதிராக கேரள மாநிலம் (1973) வழக்கில் முறையாக ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.
முக்கிய அம்சங்கள்:
• அரசியலமைப்பின் சில அடிப்படை அம்சங்களை பாராளுமன்றம் திருத்த முடியாது.
• அடிப்படை உரிமைகள், கூட்டாட்சி தத்துவம், ஜனநாயக முறை போன்றவை அடிப்படை அம்சங்களில் அடங்கும்.
• நீதித்துறைக்கு “நீதி புணராய்வு” அதிகாரம் வழங்கப்படுகிறது.
வளர்ச்சி:
• கோலக்நாத் எதிராக பஞ்சாப் மாநிலம் (1967) வழக்கில் அடிப்படை உரிமைகளுக்கு “ஆழ்ந்த நிலை” வழங்கப்பட்டது.
• கேசவானந்தா வழக்கில், “அடிப்படை கட்டமைப்பு” என்ற சொல் முதன்முதலில் பயன்படுத்தப்பட்டது.
• இந்திரா காந்தி எதிராக ராஜ் நரேன் (1975), மினெர்வா மில்ஸ் எதிராக இந்திய ஒன்றியம் (1980) போன்ற வழக்குகளில் அடிப்படை கட்டமைப்பு கோட்பாடு பயன்படுத்தப்பட்டது.

மக்களவை:
• இந்திய நாடாளுமன்றத்தின் கீழ் சபை
• மக்களால் நேரடியாக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்ட உறுப்பினர்களைக் கொண்டது
• சட்டங்களை உருவாக்குதல், நிதி ஒதுக்கீடு செய்தல், அரசாங்கத்தை கண்காணித்தல் போன்ற முக்கிய பணிகளை கொண்டுள்ளது
• ஆட்சித்துறை:
• பிரதமர் மற்றும் அமைச்சரவை அடங்கும்
• மக்களவையால் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறது
• மக்களவைக்கு பொறுப்பு

பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களின் சிறப்புரிமைகள்:
• கைது செய்வதில் இருந்து விலக்கு: பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் கைது செய்யப்படாமல் தங்கள் பணிகளை சுதந்திரமாக செய்ய விலக்கு அளிக்கப்படுகிறது.
• நீதிமன்ற நடவடிக்கைகளில் இருந்து விலக்கு: பாராளுமன்றத்தில் நடந்த விவாதங்கள் பற்றி நீதிமன்றத்தில் கேள்வி கேட்க முடியாது.
• பேச்சு சுதந்திரம்: பாராளுமன்றத்தில் உறுப்பினர்கள் தங்கள் கருத்துக்களை தாராளமாக வெளிப்படுத்தலாம்.
• ஊதியம் மற்றும் படிகள்: பாராளுமன்ற உறுப்பினர்களுக்கு ஊதியம் மற்றும் படிகள் வழங்கப்படுகிறது.
• பணிக்கான பாதுகாப்பு: பாராளுமன்ற உறுப்பினர்கள் தங்கள் பணியை செய்யும்போது பாதுகாப்பு அளிக்கப்படுகிறது.

ராஜ்யசபாவுக்கு லோக்சபாவுக்கு நிகரான அதிகாரம் உள்ள விஷயங்கள்:
• சாதாரண மசோதாக்களை அறிமுகப்படுத்தி நிறைவேற்றுதல்:
• அரசியலமைப்பு திருத்த மசோதாக்களை அறிமுகப்படுத்தி நிறைவேற்றுதல்:
• குடியரசுத் தலைவரைத் தேர்ந்தெடுப்பதில் பங்கேற்பது:
• குடியரசுத் துணைத் தலைவரைத் தேர்ந்தெடுப்பதில் பங்கேற்பது:
• அவசரநிலையை அறிவிப்பதற்கு ஒப்புதல் அளித்தல்:
• அதிகாரிகளை பதவியிலிருந்து நீக்குவதற்கான பரிந்துரைகளைச் செய்வது

A) அதன் பெரிய அளவு:
மக்களவையில் 543 உறுப்பினர்கள் உள்ளனர், மாநிலங்களவையில் 250 உறுப்பினர்கள் மட்டுமே உள்ளனர்.
இது மக்களவைக்கு சட்டங்களை நிறைவேற்றுவதில் பெரும்பான்மையை பெற எளிதாக்குகிறது.
B) மக்களால் நேரடி தேர்தலில் தேர்வு செய்யப்படுவதால்:
மக்களவை உறுப்பினர்கள் நேரடியாக மக்களால் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்கள்.
இது அவர்களுக்கு மக்களிடம் அதிக பொறுப்புணர்வை தருகிறது.
C) நிதி மசோதா மீதான கட்டுப்பாடு:
மக்களவைக்கு மட்டுமே நிதி மசோதாக்களை அறிமுகப்படுத்தவும், நிறைவேற்றவும் முடியும்.
இது அரசாங்கத்தின் நிதி கொள்கைகளை கட்டுப்படுத்த அவர்களுக்கு அதிகாரம் அளிக்கிறது.
பிரதமர் மற்றும் அமைச்சரவை மக்களவைக்கு பொறுப்புணர்வுடையவர்கள்.
மக்களவைக்கு நம்பிக்கை இழந்தால் அமைச்சரவை பதவி விலக வேண்டும்.
மக்களவைக்கு மாநிலங்களவையை விட அதிக நிதி மற்றும் ஊழியர்கள் உள்ளனர்.

பகுதி VI – மாநிலங்களின் நிர்வாகம்
இந்திய அரசியலமைப்பின் பகுதி VI மாநிலங்களின் நிர்வாகத்தை பற்றி விவரிக்கிறது.
இது மாநில ஆளுநர், சட்டமன்றம், அமைச்சரவை, நீதித்துறை போன்ற மாநில அரசாங்கத்தின் பல்வேறு அமைப்புகளை விவரிக்கிறது.

ஜவஹர்லால் நேரு இந்திய அரசாங்கச் சட்டம் 1935 ஐ “அடிமைகளின் பட்டயம்” என்று விவரித்தார்.
ஏன்?
• இந்த சட்டம் இந்தியர்களுக்கு அதிக அதிகாரம் அளித்தது என்றாலும், இறுதியில் அதிகாரம் பிரிட்டிஷ் அரசாங்கத்திடம் இருந்தது.
• இந்த சட்டம் இந்தியாவை மாகாணங்களாக பிரித்து, மைய அரசுக்கு அதிக அதிகாரம் அளித்தது.
• இந்த சட்டம் இந்திய தேசிய காங்கிரஸால் கடுமையாக விமர்சிக்கப்பட்டது, 1937 தேர்தலில் போட்டியிட்டனர், ஆனால் அதே நேரத்தில் சட்டத்தை பயன்படுத்தி அதிகாரத்தை பெறவும் முயன்றனர்.

விளக்கம்:
பதினான்காவது அரசமைப்புத் திருத்தம் 1962 ஆம் ஆண்டு ஜூலை 18 ஆம் தேதி நிறைவேற்றப்பட்டது. இது புதுச்சேரியை இந்திய ஒன்றியத்தில் ஒரு யூனியன் பிரதேசமாக இணைத்தது. இந்தத் திருத்தம் இந்திய அரசியலமைப்பின் ஏழாவது அட்டவணையில் புதிய பிரிவு 4(A)ஐச் சேர்த்தது, இது புதுச்சேரியை இந்திய ஒன்றியத்தின் ஒரு பகுதியாக அறிவித்தது.

• தாத்ரா மற்றும் நாகர்ஹவேலி மற்றும் டாமன் மற்றும் டையூ: 2020 ஜனவரி 26 ஆம் தேதி இரண்டு யூனியன் பிரதேசங்களும் ஒரே யூனியன் பிரதேசமாக இணைக்கப்பட்டன.
• இந்திய அரசியலமைப்பின் 7 வது பகுதி முதல் அட்டவணையின் பகுதி B இல் உள்ள மாநிலங்கள் என்று அழைக்கப்படுகிறது மற்றும் ஒரே ஒரு பிரிவுவை மட்டுமே கொண்டுள்ளது, அதாவது பிரிவு 238.
• ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீர்: முந்தைய மாநிலம் 2019 ஆம் ஆண்டு இரண்டு யூனியன் பிரதேசங்களாக பிரிக்கப்பட்டது: லடாக் மற்றும் ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீர்.
• ஜம்மு மற்றும் காஷ்மீர் 125,535 கிமீ2 பரப்பளவைக் கொண்ட இந்தியாவின் மிகப்பெரிய யூனியன் பிரதேசமாகும், அதைத் தொடர்ந்து லடாக் (96701) மற்றும் அந்தமான் மற்றும் நிக்கோபார் (8249)

விளக்கம்:
• மாநில சட்ட மேலவையின் அனைத்து உறுப்பினர்களையும் ஆளுநர் நியமிக்கிறார். – தவறு. சட்ட மேலவையின் உறுப்பினர்கள் பல்வேறு முறைகளில் தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்கள்.
• சட்டப்பேரவை உறுப்பினர் தகுதி நீக்கம் குறித்து தேர்தல் ஆணையத்தின் ஆலோசனையை ஆளுநர் கேட்கலாம். – சரி. இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 192(2) படி, சட்டப்பேரவை உறுப்பினர் தகுதி நீக்கம் குறித்து தேர்தல் ஆணையத்தின் ஆலோசனையை ஆளுநர் கேட்கலாம்.
• கவர்னர் ஒரு மசோதாவை அங்கீகரிக்கவோ அல்லது நிராகரிக்கவோ மட்டுமே முடியும். – தவறு. ஆளுநருக்கு ஒரு மசோதாவை அங்கீகரிக்க, திரும்பப் பெற, ஒத்திவைக்க அதிகாரம் உண்டு.
• சட்டப்பேரவை கூட்டத்தொடர் இல்லாதபோது ஆளுநர் அவசரச் சட்டங்களை பிறப்பிக்க முடியும். – சரி. இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் பிரிவு 213 படி, சட்டப்பேரவை கூட்டத்தொடர் இல்லாதபோது ஆளுநர் அவசரச் சட்டங்களை பிறப்பிக்க முடியும்.

• பாகம் XX அரசியலமைப்பின் திருத்தம் பற்றியது.
• பகுதி XV, குறிப்பாக தேர்தல்களைக் கையாள்கிறது. இந்த பகுதி இதற்கான விதிகளை விவரிக்கிறது:
• இந்திய தேர்தல் ஆணையம் மற்றும் அதன் அதிகாரங்கள்.
• பாராளுமன்றம் மற்றும் மாநில சட்டமன்றங்களில் உறுப்பினர் பதவிக்கான தகுதிகள் மற்றும் தகுதியின்மைகள்.
• தேர்தல் நடத்தை மற்றும் தொடர்புடைய விஷயங்கள்.

முதலமைச்சர் ஒரு மாநிலத்தின் நிர்வாகத் தலைவர் ஆவார்.
பொறுப்புகள்:
• மாநில அரசின் கொள்கைகளை உருவாக்குதல் மற்றும் செயல்படுத்துதல்.
• மாநில சட்டமன்றத்தில் பெரும்பான்மை கட்சியின் தலைவராக இருப்பார்.
• அமைச்சரவையை அமைத்து, அதன் தலைமையேற்று நடத்துதல்.
• மாநிலத்தின் நிதி மற்றும் நிர்வாகத்தை நிர்வகித்தல்.
• சட்டம் ஒழுங்கை நிலை நாட்டுதல்.
• மத்திய அரசாங்கத்துடன் மாநிலத்தின் உறவுகளை பராமரித்தல்.
தற்போதைய முதலமைச்சர்கள்:
• தமிழ்நாடு: மு.க.ஸ்டாலின் (திமுக)
• ஆந்திரப் பிரதேசம்: ஜெகன் மோகன் ரெட்டி (ஒய்எஸ்ஆர் காங்கிரஸ்)
• கர்நாடகா: பசவராஜ் பொம்மை (பாஜக)
• கேரளா: பினராயி விஜயன் (சிபிஎம்)
முதலமைச்சர்களை தேர்ந்தெடுப்பது:
• மாநில சட்டமன்றத் தேர்தலில் வெற்றி பெற்ற கட்சியின் தலைவர் முதலமைச்சராக தேர்ந்தெடுக்கப்படுகிறார்.
• சட்டமன்றத்தில் பெரும்பான்மை ஆதரவு பெற்றவர் முதலமைச்சராக பதவியேற்கலாம்.
முதலமைச்சரின் பதவிக்காலம்:
• 5 ஆண்டுகள்.
• சட்டமன்றம் கலைக்கப்படும் வரை பதவியில் இருக்கலாம்.

• “Pressure groups” என்ற சொல் 19th நூற்றாண்டில் அமெரிக்காவில் தோன்றியது.
காரணங்கள்:
• அமெரிக்காவில் தொழில்துறை வளர்ச்சி மற்றும் ஜனநாயகத்தின் வளர்ச்சி.
• அரசியல் மற்றும் சமூக விஷயங்களில் பொதுமக்களின் பங்கேற்பு அதிகரிப்பு.
• வெவ்வேறு நலன்களை பிரதிநிதித்துவப்படுத்தும் குழுக்கள் அரசாங்கத்தை பாதிக்க முயற்சி செய்தன.

விளக்கம்:
எஸ்.ஆர். பொம்மை தீர்ப்பு (1994):
• ஜனாதிபதி ஆட்சி (Article 356) விதிப்பதற்கு கடுமையான நிபந்தனைகளை விதித்தது.
• மாநில அரசு செயல்பாட்டில் “முழுமையான நிறுத்தம்” ஏற்பட்டால் மட்டுமே ஜனாதிபதி ஆட்சி விதிக்க முடியும் என்று வரையறுத்தது.
நபம் ரெபியா தீர்ப்பு (2016):
• ஆளுநரின் விருப்பத்தின் அடிப்படையில் அரசு அமைப்பதற்கான அதிகாரத்தை கட்டுப்படுத்தியது.
• ஆளுநர் தன்னுடைய முடிவை எடுப்பதற்கு போதுமான காரணம் இருக்க வேண்டும் என்று வலியுறுத்தியது.
சர்க்காரியா குழு (1983):
• ஜனாதிபதி ஆட்சியை அரிதாகவே பயன்படுத்த வேண்டும் என்று பரிந்துரைத்தது.
• மாநில அரசுடன் மோதல் ஏற்பட்டால் ஜனாதிபதி ஆட்சியை விதிக்கக்கூடாது என்று வலியுறுத்தியது.

விளக்கம்:
• 2023 டிசம்பர் 01 நிலவரப்படி, இந்தியாவில் 6 மாநிலங்களில் மட்டுமே சட்டமன்ற மேலவை உள்ளது.
அவை:
• மகாராஷ்டிரா
• கர்நாடகா
• பீஹார்
• தெலுங்கானா
• ஆந்திரப் பிரதேசம்
• ஜம்மு காஷ்மீர்
• தமிழ்நாடு 1986-ல் சட்டமன்ற மேலவையை கலைத்தது.
• உத்திரபிரதேசம் 1969-ல் சட்டமன்ற மேலவையை கலைத்தது.
• ஒடிசா 1961-ல் சட்டமன்ற மேலவையை கலைத்தது.
• இந்தியாவில் மொத்தம் 28 மாநிலங்கள் மற்றும் 8 யூனியன் பிரதேசங்கள் உள்ளன.
• 2023 டிசம்பர் 01 நிலவரப்படி, ஜம்மு காஷ்மீர் தான் சமீபத்தில் (2020-ல்) மீண்டும் சட்டமன்ற மேலவையை அமைத்தது.

• முதல் பொதுத் தேர்தலின் போது (1951), இந்தியாவில் 14 தேசிய கட்சிகள் இருந்தன.
• ஆம் ஆத்மி கட்சி 2012ல் தோற்றுவிக்கப்பட்டது.
• ஆம் ஆத்மி கட்சி இந்தியாவின் 9வது தேசிய கட்சியாக மாறியது:
• 2014 மக்களவைத் தேர்தலில், 4 தொகுதிகளில் வெற்றி பெற்று தேசிய கட்சி அங்கீகாரம் பெற்றது.
• மக்கள் பிரதிநிதித்துவச் சட்டம் 1951 பதிவுசெய்யப்பட்ட அரசியல் கட்சிகள் அங்கீகரிக்கப்படுகின்றன:
• தேசிய கட்சி அங்கீகாரம் பெற, ஒரு கட்சி மக்கள் பிரதிநிதித்துவச் சட்டம் 1951 இன் படி பதிவு செய்யப்பட்டிருக்க வேண்டும்.

• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் பிரிவு 131 முதல் 136 வரை உச்சநீதிமன்றத்தின் முதன்மை அதிகார வரம்பை விவரிக்கிறது. இதன் மூலம், சில வகையான வழக்குகளை நேரடியாக விசாரிக்க உச்சநீதிமன்றத்திற்கு அதிகாரம் வழங்கப்படுகிறது.
முதன்மை அதிகார வரம்பு:
• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டம் அல்லது அதன் விதிகளின் விளக்கம் பற்றிய கேள்விகள்.
• மத்திய அரசு மற்றும் ஒரு மாநில அரசு அல்லது இரண்டு அல்லது அதற்கு மேற்பட்ட மாநில அரசுகளுக்கு இடையேயான சர்ச்சைகள்.
• ஒரு மாநிலத்தின் ஆளுநரின் தேர்தல் தொடர்பான வழக்குகள்.
• இந்தியக் குடியரசுத் தலைவர் அல்லது துணைத் தலைவரின் தேர்தல் தொடர்பான வழக்குகள்.
• மனித உரிமை மீறல் தொடர்பான வழக்குகள்.
முதன்மை அதிகார வரம்பின் முக்கியத்துவம்:
• இந்திய அரசியலமைப்புச் சட்டத்தின் பாதுகாவலராக உச்சநீதிமன்றத்தை நிலைநாட்டுகிறது.
• மத்திய அரசு மற்றும் மாநில அரசுகளுக்கு இடையே சமநிலையை உறுதி செய்கிறது.
• இந்தியாவில் சட்டத்தின் ஆட்சியை நிலைநாட்டுகிறது.

தொகுதிச் சீரமைப்பு ஆணையம்:
• இந்திய அரசால் எல்லை நிர்ணய ஆணையச் சட்டத்தின் கீழ் நிறுவப்பட்டது.
• சமீபத்திய மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில் தொகுதிகளின் எல்லைகளை மறுவடிவமைப்பதே முக்கியப் பணி.
• ஒவ்வொரு மாநிலத்தின் பிரதிநிதித்துவம் மாற்றப்படாது.
• பட்டியல் சாதியினர் மற்றும் பட்டியல் பழங்குடியினர் இடங்கள் மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின்படி மாற்றப்படும்.
• 2002ஆம் ஆண்டு எல்லை நிர்ணயச் சட்டம் விதிகளின் கீழ் 2001 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பின் அடிப்படையில் தற்போதைய எல்லை நிர்ணயம்.
• ஆணையம் சக்திவாய்ந்த மற்றும் சுதந்திரமான அமைப்பு.
• நீதிமன்றத்தில் ஆணையத்தின் உத்தரவுகளை சவால் செய்ய முடியாது.
• 1952, 1962, 1972 மற்றும் 2002 ஆகிய ஆண்டுகளில் நான்கு முறை ஆணையங்கள் அமைக்கப்பட்டன.
• 2002-ல் அரசியலமைப்பின் 84வது திருத்தம் இயற்றப்பட்டது.
• 2021 மக்கள் தொகை கணக்கெடுப்பு அடிப்படையில் 2026க்குப் பிறகு எல்லை நிர்ணயம் செய்யப்பட வேண்டும்.
எல்லை நிர்ணய ஆணையக்குழுக்கள்:
• 1952, 1963, 1973 மற்றும் 2002 ஆகிய ஆண்டுகளில் அமைக்கப்பட்டன.
• 2002 ஆணையம் குல்தீப் சிங் தலைமையில் செயல்பட்டது.
• 2008 மே மாதம் வரை ஆணையத்தின் பதவிக்காலம் நீடித்தது.
• 2020 மார்ச் 6 அன்று வடகிழக்கு மாநிலங்களுக்கும் ஜம்மு காஷ்மீருக்கும் புதிய ஆணையம் அமைக்கப்பட்டது.

• இந்த வகை சிறிய நாடுகளுக்கு ஏற்றது அல்ல: இந்த அறிக்கை தவறானது. ஒற்றை ஆட்சி முறை அரசாங்கங்கள் அனைத்து அளவிலான நாடுகளிலும் சிறப்பாக செயல்பட முடியும்.
• ஒற்றை ஆட்சி குறைந்த செலவுடையது: இந்த அறிக்கை சரியானது. ஒற்றை ஆட்சி அரசாங்கங்கள் கூட்டாட்சி அரசாங்கங்களுடன் ஒப்பிடும்போது குறைவான அதிகாரத்துவத்தைக் கொண்டிருக்கின்றன, இது குறைந்த நிர்வாகச் செலவுகளுக்கு வழிவகுக்கும்.
• ஒற்றை ஒருங்கிணைந்த நீதித்துறை ஒரு ஒற்றையாட்சி அம்சத்திற்கு ஒரு எடுத்துக்காட்டு: சரியானது. ஒரு ஒற்றையாட்சி அமைப்பில், நாடு முழுவதும் அதிகார வரம்பைக் கொண்ட ஒற்றை நீதிமன்றங்கள் உள்ளன.

விளக்கம்:
• மாவட்ட நீதிமன்றங்கள்: உரிமையியல் வழக்குகளை விசாரிப்பதில் முக்கிய பங்கு வகிக்கின்றன. குற்றவியல் வழக்குகளில், சில சிறிய குற்றங்களை விசாரிக்கலாம்.
• அமர்வு நீதிமன்றம்: கொலை, கொள்ளை, கற்பழிப்பு போன்ற கடுமையான குற்றங்களை விசாரிக்கும் அதிகாரம் கொண்டது.
• குடும்ப நீதிமன்றங்கள்: திருமணம், விவாகரத்து, குழந்தை பராமரிப்பு போன்ற குடும்பம் சார்ந்த வழக்குகளை விசாரிக்கின்றன.
• வருவாய் நீதிமன்றங்கள்: நிலம், வரி போன்ற வருவாய் சார்ந்த வழக்குகளை விசாரிக்கின்றன.

பொருத்தம்:
a. உச்சநீதிமன்றம் – 3. இறுதி மேல்முறையீட்டு நீதிமன்றம்
b. உயர்நீதிமன்றம் – 4. மாநிலத்தின் உயர்ந்த நீதிமன்றம்
c. லோக்அதாலத் – 2. விரைவான நீதி
d. சர் எலிஜா – 5. முதல் தலைமை நீதிபதி
e. ஸ்மிருதி – 1. சமூக கடமைகள்

விளக்கம்:
• இந்திய தண்டனைச் சட்டம் 1860-ல் உருவாக்கப்பட்டது. இது உண்மை.
• கல்கத்தா உயர்நீதிமன்றம் 1862-ல் நிறுவப்பட்டது.
• 1935-ம் ஆண்டு இந்திய அரசுச்சட்டம் கூட்டாட்சி நீதிமன்றத்தை உருவாக்கியது. இது உண்மை.

விளக்கம்:
• கூற்று (A): உச்சநீதிமன்றம் ஒரு ஆவண நீதிமன்றமாகும்
• இது உண்மை. உச்சநீதிமன்றம் தன் செயல்பாடுகள், தீர்ப்புகள் மற்றும் உத்தரவுகளை பதிவு செய்யும் ஒரு ஆவண நீதிமன்றமாகும்.
• காரணம் (R): இது நீதிமன்ற நடவடிக்கைகளின் பதிவுகளைப் பராமரிக்கிறது மற்றும் அதன் முடிவுகள் கீழ் நீதிமன்றங்களை கட்டுப்படுத்தும்
• இதுவும் உண்மை. உச்சநீதிமன்றம் தன் நடவடிக்கைகளின் பதிவுகளை பராமரிக்கிறது மற்றும் அதன் தீர்ப்புகள் மற்றும் உத்தரவுகள் இந்தியாவில் உள்ள அனைத்து நீதிமன்றங்களுக்கும் கட்டுப்படுத்தும்.

விளக்கம்:
• அதிகாரப்பகிர்வு கோட்பாட்டைத் தந்தது மாண்டெஸ்கியூ ஆவார். இது உண்மை. பிரெஞ்சு தத்துவவாதி மாண்டெஸ்கியூ அதிகாரப்பகிர்வு கோட்பாட்டை முன்மொழிந்தார்.
• அலகாபாத் உயர்நீதிமன்றம் நாட்டின் மிகப்பழமையான உயர்நீதிமன்றமாகும். இது தவறு. 1861-ல் நிறுவப்பட்ட கல்கத்தா உயர்நீதிமன்றம் தான் இந்தியாவின் மிகப்பழமையான உயர்நீதிமன்றம்.
• கல்கத்தா உயர்நீதிமன்றம் நாட்டின் பெரிய நீதிமன்றமாகும். இதுவும் தவறு. அதிகார வரம்பின் அடிப்படையில், பம்பாய் உயர்நீதிமன்றம் தான் இந்தியாவின் மிகப்பெரிய உயர்நீதிமன்றம்.
• அதிகாரப்பகிர்வு கோட்பாட்டின் படி, அரசாங்கத்தின் அதிகாரம் சட்டவாக்க, நிர்வாக மற்றும் நீதித்துறை என மூன்று பிரிவுகளாக பிரிக்கப்பட வேண்டும்.
• இந்தியாவில் 25 உயர்நீதிமன்றங்கள் உள்ளன