TEST 7- UNIT 8 PART 2- GROUP- 2/2A – 2021

Origin of Palayam

• The Vijayanagar rulers appointed Nayaks (in their provinces. The Nayak of Madurai in turn appointed Palayakkarar.
• Viswanatha (became the Nayak of Madurai in 1529. He noticed that he could not control the chieftain who wanted more powers in their provinces.
• So with the consultation of his minister Ariyanatha Mudaliyar, Viswanatha instituted the Palayakkarar system in 1529.
• The whole country was divided into 72 Palayams and each one was put under a Palayakkarar.
• Palayakkarar was the holder of a territory or a Palayam. These Palayams were held in military tenure and extended their full co-operation to be needed by the Nayaks.
• The Palayakkarars collected taxes, of which one third was given to the Nayak of Madurai another one third for the expenditure of the army and rest was kept for themselves.

பாளையங்களின் தோற்றம்

• விஜய நகர ஆட்சியாளர்கள் தங்கள் மாகாணங்களில் நாயக்கர்களை நியமித்தனர்.
• இதையொட்டி மதுரை நாயக்கர் பாளையக்காரரை நியமித்தார்.
• 1529 இல் விஸ்வநாதர் மதுரை நாயக்கரானார். இவரால் தனது மாகாணங்களில் அதிகாரங்களைப் பெற விரும்பிய சிறுகுடித் தலைவர்களை கட்டுப்படுத்த முடியவில்லை அதனால் அவரது அமைச்சர் அரியநாதருடன் கலந்தாலோசித்து 1529 இல் பாளையக்காரர் முறையை ஏற்படுத்தினார்.
• அதன்மூலம் நாடு 72 பாளையங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டு ஒவ்வொரு பாளையமும் ஒரு பாளையக்காரரின் கீழ் கொண்டுவரப்பட்டது.
• ஒவ்வொரு பாளையக்காரரும் ஒரு பிரதேசத்தின் அல்லது பாளையத்தின் உரிமையாளராக கருதப்பட்டார்.
• இந்த பாளையக்காரர்கள், நாயக்கர்களுக்கு தேவை ஏற்படும் போது இராணுவம் மற்றும் இதர உதவிகளை முழு மனதுடன் செய்தனர். பாளையக்காரர்கள் வரிகளை வசூலித்து, தாங்கள் வசூலித்த வரிப்பணத்தில் மூன்றில் ஒரு பங்கினை மதுரை நாயக்கர்களுக்கும், அடுத்த மூன்றில் ஒரு பங்கினை இராணுவ செலவிற்கும் கொடுத்துவிட்டு மீதியை அவர்கள் சொந்த செலவிற்கு வைத்துக்கொண்டனர்.

• With the consultation of his minister Ariyanatha Mudaliyar, Viswanatha instituted the Palayakkarar system in 1529.
• The whole country was divided into 72 Palayams and each one was put under a Palayakkarar.
• Palayakkarar was the holder of a territory or a Palayam. These Palayams were held in military tenure and extended their full co-operation to be needed by the Nayaks.
• The Palayakkarars collected taxes, of which one third was given to the Nayak of Madurai another one third for the expenditure of the army and the rest was kept for themselves.

• நாடு 72 பாளையங்களாகப் பிரிக்கப்பட்டு ஒவ்வொரு பாளையமும் ஒரு பாளையக்காரரின் கீழ் கொண்டுவரப்பட்டது.
• ஒவ்வொரு பாளையக்காரரும் ஒரு பிரதேசத்தின் அல்லது பாளையத்தின் உரிமையாளராக கருதப்பட்டார்.
• இந்த பாளையக்காரர்கள், நாயக்கர்களுக்கு தேவை ஏற்படும் போது இராணுவம் மற்றும் இதர உதவிகளை முழு மனதுடன் செய்தனர். பாளையக்காரர்கள் வரிகளை வசூலித்து, தாங்கள் வசூலித்த வரிப்பணத்தில் மூன்றில் ஒரு பங்கினை மதுரை நாயக்கர்களுக்கும், அடுத்த மூன்றில் ஒரு பங்கினை இராணுவ செலவிற்கும் கொடுத்துவிட்டு மீதியை அவர்கள் சொந்த செலவிற்கு வைத்துக்கொண்டனர்.

Puli Thevar

• Puli Thevar was the pioneer in Tamil Nadu, to protest against the English rule in India.
• He was the Palayakkarar of the Nerkattumseval, near Tirunelveli. During his tenure he refused to pay the tribute neither to Mohammed Ali, the Nawab of Arcot nor to the English.
• Further, he started opposing them. Hence, the forces of the Nawab of Arcot and the English attacked Puli Thevar.
• But the combined forces were defeated by Puli Thevar at Tirunelveli.) Puli Thevar was the first Indian king to have fought and defeated the British in India.
• After this victory, Puli Thevar attempted to form a league of the Palayakkars to oppose the British and the Nawab.
• In 1759, Nerkattumseval was attacked by the forces of Nawab of Arcot under the leadership of Yusuf Khan.
• Puli Thevar was defeated at Anthanallur and the Nawabs forces captured Nerkattumseval in 1761.
• Puli Thevar who lived in exile recaptured Nerkattumseval in 1764. Later, he was defeated by Captain Campell in 1767.
• Puli Thevar escaped and died in exile without fulfilling his purpose, although his courageous trail of a struggle for independence in the history of South India.

பூலித்தேவர்

• இந்தியாவில் ஆங்கில ஆட்சியை எதிர்ப்பதில் தமிழ்நாட்டில் முன்னோடியாக இருந்தவர் பூலித்தேவர் ஆவார்.
• அவர் திருநெல்வேலியின் அருகிலிருந்த நெற்கட்டும் செவல் என்ற பாளையத்தின் பாளையக்காரர் ஆவார்.
• அவரது ஆட்சிக் காலத்தில் ஆற்காட்டு நவாபான முகமது அலிக்கும் ஆங்கிலேயருக்கும் கப்பம் கட்ட மறுத்து அவர்களை எதிர்க்கத் தொடங்கினார்.
• எனவே ஆற்காட்டு நவாப் மற்றும் ஆங்கிலேயரின் கூட்டுப்படைகள் பூலித்தேவரைத் தாக்கின.
• ஆனால் அக்கூட்டுப் படைகள், திருநெல்வேலியில் பூலித்தேவரால் தோற்கடிக்கப்பட்டன.
• இந்தியாவில், ஆங்கிலேயருடன் போரிட்டு அவர்களைத் தோற்கடித்த முதல் இந்திய மன்னர் பூலித்தேவரே ஆவார்.
• இந்த வெற்றிக்குப் பிறகு பூலித்தேவர் நவாப் மற்றும் ஆங்கிலேயரை எதிர்க்க பாளையக்காரர்களின் கூட்டமைப்பை உருவாக்க முயன்றார்
• 1759 இல் யூசுப்கான் தலைமையிலான ஆற்காடு நவாப்பின் படைகள் நெற்கட்டும் செவலைத் தாக்கின. அந்தநல்லூரில் பூலித்தேவர் தோற்கடிக்கப்பட்டார்.
• 1761இல் ஆற்காடு நவாப்பின் படைகள் நெற்கட்டும்செவ்வலைக் கைப்பற்றியது. பூலித்தேவர் தலைமறைவு வாழ்க்கை வாழ்ந்து 1764இல் நெற்கட்டும் செவ்வலைக் மீண்டும் கைப்பற்றினார்.
• பிறகு அவர் 1767இல் கேப்டன் கேம்பெல் என்பவரால் தோற்கடிக்கப்பட்டார்.
• பின்னாளில் பூலித்தேவர் தப்பித்து தலைமறைவாக வாழ்ந்து, தனது நோக்கம் நிறைவேறாமலேயே இறந்து போனார்.
• இருந்தாலும் விடுதலைக்கான அவரது துணிச்சலான போராட்டம் தென்னிந்திய வரலாற்றில் நிலைத்து நிற்கிறது.

Puli Thevar

• Puli Thevar was the pioneer in Tamil Nadu, to protest against the English rule in India.
• He was the Palayakkarar of the Nerkattumseval, near Tirunelveli. During his tenure he refused to pay the tribute neither to Mohammed Ali, the Nawab of Arcot nor to the English.
• Further, he started opposing them. Hence, the forces of the Nawab of Arcot and the English attacked Puli Thevar.
• But the combined forces were defeated by Puli Thevar at Tirunelveli.) Puli Thevar was the first Indian king to have fought and defeated the British in India.
• After this victory, Puli Thevar attempted to form a league of the Palayakkars to oppose the British and the Nawab.
• In 1759, Nerkattumseval was attacked by the forces of Nawab of Arcot under the leadership of Yusuf Khan.
• Puli Thevar was defeated at Anthanallur and the Nawabs forces captured Nerkattumseval in 1761.
• Puli Thevar who lived in exile recaptured Nerkattumseval in 1764. Later, he was defeated by Captain Campell in 1767.
• Puli Thevar escaped and died in exile without fulfilling his purpose, although his courageous trail of a struggle for independence in the history of South India.

பூலித்தேவர்

• இந்தியாவில் ஆங்கில ஆட்சியை எதிர்ப்பதில் தமிழ்நாட்டில் முன்னோடியாக இருந்தவர் பூலித்தேவர் ஆவார்.
• அவர் திருநெல்வேலியின் அருகிலிருந்த நெற்கட்டும் செவல் என்ற பாளையத்தின் பாளையக்காரர் ஆவார்.
• அவரது ஆட்சிக் காலத்தில் ஆற்காட்டு நவாபான முகமது அலிக்கும் ஆங்கிலேயருக்கும் கப்பம் கட்ட மறுத்து அவர்களை எதிர்க்கத் தொடங்கினார்.
• எனவே ஆற்காட்டு நவாப் மற்றும் ஆங்கிலேயரின் கூட்டுப்படைகள் பூலித்தேவரைத் தாக்கின.
• ஆனால் அக்கூட்டுப் படைகள், திருநெல்வேலியில் பூலித்தேவரால் தோற்கடிக்கப்பட்டன.
• இந்தியாவில், ஆங்கிலேயருடன் போரிட்டு அவர்களைத் தோற்கடித்த முதல் இந்திய மன்னர் பூலித்தேவரே ஆவார்.
• இந்த வெற்றிக்குப் பிறகு பூலித்தேவர் நவாப் மற்றும் ஆங்கிலேயரை எதிர்க்க பாளையக்காரர்களின் கூட்டமைப்பை உருவாக்க முயன்றார்
• 1759 இல் யூசுப்கான் தலைமையிலான ஆற்காடு நவாப்பின் படைகள் நெற்கட்டும் செவலைத் தாக்கின. அந்தநல்லூரில் பூலித்தேவர் தோற்கடிக்கப்பட்டார்.
• 1761இல் ஆற்காடு நவாப்பின் படைகள் நெற்கட்டும்செவ்வலைக் கைப்பற்றியது. பூலித்தேவர் தலைமறைவு வாழ்க்கை வாழ்ந்து 1764இல் நெற்கட்டும் செவ்வலைக் மீண்டும் கைப்பற்றினார்.
• பிறகு அவர் 1767இல் கேப்டன் கேம்பெல் என்பவரால் தோற்கடிக்கப்பட்டார்.
• பின்னாளில் பூலித்தேவர் தப்பித்து தலைமறைவாக வாழ்ந்து, தனது நோக்கம் நிறைவேறாமலேயே இறந்து போனார்.
• இருந்தாலும் விடுதலைக்கான அவரது துணிச்சலான போராட்டம் தென்னிந்திய வரலாற்றில் நிலைத்து நிற்கிறது.

Virapandya Kattabomman

• The Ancestors of Kattabomman belonged to Andhra.
• They migrated to Tamil country during the 11th century.
• As a feudatory under Pandyas, Jagaveerapandiaya Kattabomman ruled Virapandyapuram. Panchalankurichi was its capital.
• He later became a Poligar during the rule of Nayaks.
• He was succeeded by his son Veerapandya Kattabomman.
• His wife was Jakkammal and his brothers were Oomathurai and Sevathaiah.
• In 1798, Kattabomman and his minister Siva Subramaniam met the Collector at Ramanathapuram.
• Upon verification of accounts, Colin Jackson was convinced that Kattabomman had cleared most of the arrears leaving only 1080 pagodas as balance.
• During this interview, Kattabomman and his Minister, Sivasubramaniam, had to stand before the arrogant collector for three hours.
• The Collector insulted them and tried to arrest Kattabomman and his minister.
• Kattabomman tried to escape with his minister.
• Oomathurai suddenly entered the fort with his men and helped the escape of Kattabomman.
• But unfortunately Sivasubramaniam was taken as prisoner.

வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன்.

• கட்டபொம்மனின் முன்னோர்கள் ஆந்திராவைச் சேர்ந்தவர்கள்.
• 11ஆம் நூற்றாண்டில் அவர்கள் தமிழ்நாட்டிற்கு இடம்பெயர்ந்தனர்.
• பாண்டியர்களின் கீழ் நிலமானிய அடிப்படையில் பாஞ்சாலங்குறிச்சியைத் தலைநகராகக் கொண்டு ஜெகவீரபாண்டிய கட்டபொம்மன், வீரபாண்டியபுரத்தை -ஆட்சி செய்தார்.
• பின்னர் நாயக்கர்களின் ஆட்சியில் பாளையக்காரரானார். ஜெகவீர பாண்டியனுக்குப்பின் அவரதுமகன் வீரபாண்டிய கட்டபொம்மன் பாளையக்காரரானார்.
• அவரது மனைவி ஜக்கம்மாள், சகோதரர்கள் ஊமைத்துரை மற்றும் செவத்தையா ஆவர்.
• 1798இல் கட்டபொம்மன் தனது அமைச்சர் சிவசுப்பிரமணியத்துடன் இராமநாதபுரத்தில் கலெக்டரை சந்தித்தார்.
• 1080 பகோடா பாக்கியை தவிர பெரும்பாலான வரியை கட்டபொம்மன் செலுத்திவிட்டதை கணக்குகள் சரிபார்த்தலுக்குப்பின் அறிந்த ஜாக்சன் சமாதானமடைந்தார்.
• இந்த சந்திப்பின் பொழுது கட்டபொம்மனும் அவரது அமைச்சர் சிவசுப்பிரமணியமும் ஜாக்சனின் முன் மூன்று மணி நேரம் நிற்கவைக்கப்பட்டனர்.
• கலெக்டர், கட்டபொம்மனையும், அவரது அமைச்சரையும் அவமானப்படுத்தி கைது செய்ய முயற்சி) செய்தார்.
• கட்டபொம்மன் தனது அமைச்சருடன் தப்பிக்க முயன்றார். உடனே ஊமைத்துரை, தனது வீரர்களுடன் கோட்டைக்குள் நுழைந்து கட்டபொம்மன் தப்பிக்க உதவிசெய்தார்.
• ஆனால் துரதிஷ்டவசமாக சிவசுப்பிரமணியம் கைது செய்யப்பட்டார்.

Velu Nachiyar

• Velu Nachiyar was a queen of Sivagangai.
• At the age of 16, she was married to Muthu Vaduganathar, the Raja of Sivagangai.
• In 1772, the Nawab of Arcot and the British troops invaded Sivagangai.
• They killed Muthu Vaduganathar in Kalaiyar Koil battle.
• Velu Nachiyar escaped with her daughter Vellachi Nachiyar and lived under the protection of Gopala Nayaker at Virupachi near Dindigul.

வேலுநாச்சியார்

• சிவகங்கையின் இராணி வேலுநாச்சியார் ஆவார்.
• இவர் 16ஆம் வயதில் சிவகங்கையின் இராஜா முத்து வடுகநாதருக்கு திருமணம் செய்து வைக்கப்பட்டார்.
• 1772இல் ஆற்காடு நவாப் மற்றும் பிரிட்டிஷ் படைகள் சிவகங்கையின் மீது போர் தொடுத்தன.
• அப்படை, முத்துவடுகநாதரை காளையார்கோயில் போரில் கொன்றது.

வேலுநாச்சியார் தனது மகள் வெள்ளச்சி நாச்சியாருடன் தப்பித்து, திண்டுக்கல் அருகில், உள்ள விருப்பாச்சியில் கோபால நாயக்கர் பாதுகாப்பில் வாழ்ந்தார்

Velu Nachiyar

• Velu Nachiyar was a queen of Sivagangai.
• At the age of 16, she was married to Muthu Vaduganathar, the Raja of Sivagangai.
• In 1772, the Nawab of Arcot and the British troops invaded Sivagangai.
• They killed Muthu Vaduganathar in the Kalaiyar Koil battle.
• Velu Nachiyar escaped with her daughter Vellachi Nachiyar and lived under the protection of Gopala Nayaker at Virupachi near Dindigul.
• During this period she organised an army and employed her intelligent agents to find where the British stored their ammunition.
• She arranged a suicide attack by a faithful follower Kuyili, a commander of Velu Nachiyar.
• She recaptured Sivagangai and was again crowned as a queen with the help of the Marudu brothers.
• She was the first queen to fight against the British colonial power in India.
• She is known by Tamils as Veeramangai and also known as Jhansi Rani of South India.

வேலுநாச்சியார்

• சிவகங்கையின் இராணி வேலுநாச்சியார் ஆவார்.
• இவர் 16ஆம் வயதில் சிவகங்கையின் இராஜா முத்து வடுகநாதருக்கு திருமணம் செய்து வைக்கப்பட்டார்.
• 1772இல் ஆற்காடு நவாப் மற்றும் பிரிட்டிஷ் படைகள் சிவகங்கையின் மீது போர் தொடுத்தன.
• அப்படை, முத்துவடுகநாதரை காளையார்கோயில் போரில் கொன்றது.
• வேலுநாச்சியார் தனது மகள் வெள்ளச்சி நாச்சியாருடன் தப்பித்து, திண்டுக்கல் அருகில், உள்ள விருப்பாச்சியில் கோபால நாயக்கர் பாதுகாப்பில் வாழ்ந்தார்.
• இந்த காலகட்டத்தில் அவர் ஒரு படையை அமைத்து, ஆங்கிலேயர்கள் தங்கள் ஆயுதங்களை எங்கு சேமித்து வைத்திருக்கிறார்கள் என்பதை தனது நுண்ணறிவு படைப்பிரிவின் உதவியுடன் கண்டறிந்தார்.
• பின்னர் தனது நம்பிக்கைக்குரிய படைத்தளபதி மற்றும் தொண்டர், குயிலி என்பவரால் ஒரு தற்கொலை தாக்குதலுக்கு ஏற்பாடு செய்தார்.
• மருது சகோதரர்களின் உதவியுடன் சிவகங்கையைக் கைப்பற்றி மீண்டும் இராணியாக முடிசூட்டிக்கொண்டார்.
• இந்தியாவில் பிரிட்டிஷ் காலனி ஆதிக்கத்தை எதிர்த்துப் போரிட்ட முதல் இந்தியப் பெண்ணரசி ஆவார்.
• இவர் தமிழர்களால் ‘வீரமங்கை’ எனவும் தென்னிந்தியாவின் ‘ஜான்சி ராணி’ எனவும் அறியப்படுகிறார்.

Marudu Brothers)

• Marudu brothers (the) sons of were Mookiah Palaniappan) and Ponnathal.
• The elder brother was called Periya Marudu (Vella Marudu) and the younger brother Chinna Marudu.
• Chinna Marudu was more popular and was called Marudu Pandiyan. Chinna Marudu served under Muthu Vaduganatha Peria Udaya Devar (1750-1772) of Sivaganga.
• In 1772 the Nawab of Arcot laid siege of Sivaganga and captured it.
• Muthu Vaduganatha Peria Udaya Devar died in battle.
• However, after a few months, Sivaganga was re-captured by Marudu Brothers and Periya Marudu was enthroned as the ruler.
• Chinna Marudu acted as his adviser.
• Due to the terrorist activities against British, he was called as “Lion of Sivaganga”.
• In the later half of the eighteenth century the rebellion against the British was carried by Marudu Brothers in South India.

மருது சகோதரர்கள்

• மருது சகோதரர்கள் பொன்னாத்தாள் மற்றும் மூக்கைய்யா பழனியப்பன் ஆகியோரின் மகன்கள் ஆவர்.
• பெரிய மூத்த சகோதரர் மருது (வெள்ளை மருது) எனவும், இளைய சகோதரர் சின்ன மருது/ எனவும் அழைக்கப்பட்டனர்.
• இவற்றில் மருது பாண்டியன் என்றழைக்கப்பட்ட சின்னமருது பிரபலமானவர்.
• சின்ன மருது, சிவகங்கையின் மன்னர் முத்துவடுக நாத பெரிய உடையதேவரிடம் (1750-1772) பணிபுரிந்தார்.
• 1772இல் (ஆற்காடு நவாப்பின் படைகள் சிவகங்கையை முற்றுகையிட்டு அதனைக் கைப்பற்றியது.
• இப்போரின் போது முத்து வடுகநாத பெரிய உடையதேவர் போரில் இறந்தார்.
• இருப்பினும் சில மாதங்களுக்குப் பிறகு, சிவகங்கை மருது சகோதரர்களால் மீண்டும் கைப்பற்றப்பட்டு பெரிய மருது. அரசராக பொறுப்பேற்றார்.
• சின்னமருது அவரது ஆலோசகராக செயல்பட்டார்.
• ஆங்கிலேயர்களுக்கெதிரான தீவிர நடவடிக்கைகளின் காரணமாக அவர் ‘சிவகங்கை சிங்கம் என அழைக்கப்பட்டார்.
• பதினெட்டாம் நூற்றாண்டின் பிற்பகுதியில் தென்னிந்தியாவில் மருதுசகோதரர்களால், ஆங்கிலேயர்களுக்கெதிரான. கிளர்ச்சி நடைபெற்றது.

The South Indian Rebellion (1800-1801)

• In February 1801 the brothers of Kattabomman, Oomathurai and Sevathaiah escaped from Palayamkottai prison and reached Kamudhi.
• Chinna Marudu took them to Siruvayal, his capital.
• They reconstructed their ancestral fort at Panchalamkurichi.
• The British troops under Colin Macaulay retook the fort in April and the Palayakkarar brothers sought shelter in Sivaganga.
• The English demanded Marudu Pandyas to hand over the fugitives, the latter refused. Col. Agnew and Colonel Innes marched against them.
• The Palayakkarar War assumed a much (broader character than its predecessor.
• It was directed by a confederacy consisting of Marudu Pandiar of Sivaganga, Gopala Nayak of Dindigul, Kerala Varma of Malabar and Krishnappa Nayak and Dhoondaji of Mysore.
• The English declared war against the confederacy.

தென்னிந்திய கிளர்ச்சி (1800-1801)

• ‘பிப்ரவரி 180106 கட்டபொம்மனின் சகோதரர்களான ஊமைத்துரையும் செவத்தையாவும் பாளையங்கோட்டை சிறையிலிருந்து தப்பித்து கமுதியை வந்தடைந்தனர்.
• அங்கிருந்து தனது தலைநகர் சிறுவயலுக்கு அவர்களை சின்னமருது அழைத்து சென்றார் கட்டபொம்மனின் சகோதரர்கள், மீண்டும் பாஞ்சாலங்குறிச்சிக் கோட்டையை புனரமைத்தனர்.
• ஏப்ரலில் காலின் மெக்காலே தலைமையில் ஆங்கிலப் படைகள் மீண்டும் கோட்டையை தன் வசப்படுத்தியது.
• அத்துடன் பாளையக்காரச் சகோதரர்கள் சிவகங்கையில் தான் தஞ்சமடைந்திருக்க வேண்டும் என்று கருதியது.
• எனவே ஆங்கிலேயர்கள் மருது சகோதரர்களிடம் தப்பித்தவர்களை தங்களிடம் ஒப்படைக்கும்படி கோரிக்கை விடுத்தனர்.
• ஆனால் இக்கோரிக்கை மருது சகோதரர்களால் ஏற்றுக்கொள்ளப்படவில்லை.
• ஆகையால் கர்னல் அக்னியூ மற்றும் கர்னல் இன்ஸ் ஆகியோர் மருது சகோதரர்களுக்கெதிராக படை நடத்திச் சென்றனர்
• இப்பாளையக்காரர் போர், அதற்கு முன் நடந்த போர்களை விடவும் மிகவும் பெரிய அளவில் நடைபெற்றது.
• சிவகங்கையின் மருது) சகோதரர்கள், திண்டுக்கல்லின் கோபால நாயக்கர், மலபாரின் கேரளவர்மன், மைசூரின் கிருஷ்ணப்பநாயக்கர் மற்றும் துண்டாஜி உள்ளிட்டோர் அடங்கிய கூட்டமைப்பால் போர் தொடங்கப்பட்டது.
• இக்கூட்டமைப்பிற்கு எதிராக ஆங்கிலேயர் போரை அறிவித்தனர்.

The Tiruchirappalli Proclamation (1801)

• The Marudu Pandyas issued a proclamation of Independence called Tiruchirappalli Proclamatica in June 1801.
• The Proclamation of 1801 was the first call to the Indians to unite against the British.
• A copy of the proclamation was posted on the walls of the Nawab’s palace in the fort of Tiruchi and another copy was placed on the walls of the Vaishnava temple at Srirangam.
• Thus Marudu brothers spread the spirit of opposition against the English) (everywhere.
• As a result, many Palayakkarars of Tamil Nadu went on a rally to fight against the English.
• Chinna Marudu collected nearly 20,000 men to challenge the English army.
• British reinforcements were rushed from Bengal, Ceylon and Malaya (Malaysia).
• The rajas of Pudukkottai, Ettayapuram and Thanjavur stood by the British.
• Divide and rule policy followed by the English spilt the forces of the Palayakkarars.
• Thus the South Indian Rebellion is a landmark in the history of Tamil Nadu.
• Although the 1800-1801 rebellion was to be categorized in the British records as the Second Palayakkarar War.
• Under the terms of the Karnataka Treaty on 31 July 1801, the British assumed direct control over Tamil Nadu. The Palayakkarar system was abolished.

திருச்சிராப்பள்ளி பிரகடனம் (1801)

• ஜூன் 1801இல் மருது சகோதரர்கள் ‘திருச்சிராப்பள்ளிபிரகடனம் என்றழைக்கப்பட்ட ”சுதந்திரப் பிரகடனம்’ ஒன்றை வெளியிட்டனர்.
• 1801 பிரகடனமே ஆங்கிலேயருக்கு எதிராக இந்தியர்களை ஒன்று சேர்க்கும் முதல் அழைப்பாக இருந்தது.
• இந்த அறிவிப்பின் ஒரு நகல் ஆற்காடு நவாபின் அரண்மனையான, திருச்சி கோட்டை சுவரிலும், மற்றொரு (நகல்) ஸ்ரீரங்கம் வைஷ்ணவ கோயில் சுவரிலும் ஒட்டப்பட்டது.
• இவ்வாறு மருது சகோதரர்கள், ஆங்கிலேயர்களுக்கெதிரான எதிர்ப்புணர்ச்சியை நாடெங்கும் பரப்பினர்.
• இதன் விளைவாக தமிழ்நாட்டின் பல பாளையக்காரர்கள் ஆங்கிலேயரை எதிர்த்துப் போரிட ஓர் அணியாக சேர்ந்தனர்.
• சின்னமருது, ஆங்கில படைக்கு சவாலாக கிட்டத்தட்ட 20,000 வீரர்களை திரட்டினார்.
• ஆனால் ஆங்கிலேய படைகளுக்கு மேலும் வலுவூட்ட, வங்காளம், இலங்கை, மலாயா (மலேசியா) போன்ற இடங்களிலிருந்து படைகள் வரவழைக்கப்பட்டன.
• புதுக்கோட்டை, எட்டயபுரம் மற்றும் தஞ்சாவூர் மன்னர்களும் ஆங்கிலேயருக்கு ஆதரவளித்தனர்.
• ஆங்கிலேயர்களின் பிரித்தாளும் கொள்கை பாளையக்காரர்களின் படைகளில் ஏற்படுத்தியது.
• 1800-1801ஆம் ஆண்டு கிளர்ச்சி ஆங்கில ஆவணங்களில் இரண்டாவது பாளையக்காரர் போர் என்று கூறப்பட்டாலும், இத்தென்னிந்திய புரட்சி தமிழக வரலாற்றில் ஓர் அடையாளமாகவே இருக்கிறது
• 1801 ஜூலை 31இல் செய்துகொள்ளப்பட்ட கர்நாடக உடன்படிக்கைப்படி, தமிழ்நாட்டின். மீது ஆங்கிலேயர் நேரடி கட்டுப்பாட்டைப் பெற்றனர்.
• இதனால் பாளையக்காரர் முறை நீக்கப்பட்டது.

Dheeran Chinnamalar

• Dheeran Chinnamalai was born at Melapalayam in Chennimalai near Erode.
• His original name was Theerthagiri.
• He was a palayakkarar of Kongu country who fought the British East India Company. The Kongu country comprising Salem, Coimbatore, Karur and Dindigul formed a part of the Nayak kingdom of Madurai but had been annexed by the Wodayars of Mysore.
• After the fall of the Wodayars, these territories along with Mysore were controlled by the Mysore Sultans.
• After the third and fourth Mysore wars, the entire Kongu region passed into the hands of the English.
• Dheeran Chinnamalai was trained by the French military in modern warfare.
• He was along the side Tipu Sultan to fight against the British East India Company and got victories against the British.
• After Tipu Sultan’s death, Chinnamalai settled down at Odanilai and constructed a fort there to continue his struggle against the British.
• He sought the help of Marathas and Maruthu Pandiyar to attack the British at Coimbatore in 1800.
• British forces managed to stop the armies of the allies and hence Chinnamalai was forced to attack Coimbatore on his own.
• His army was defeated and he escaped from the British forces.
• Chinnamalai engaged in guerrilla warfare and defeated the British in battles at Cauvery, Odanilai and Arachalur. During the final battle, Chinnamalai was betrayed by his cook Nallapan and was hanged in Sankagiri Fort in 1805.

தீரன் சின்னமலை

• தீரன் சின்னமலை ஈரோடு மாவட்டம் அருகிலுள்ள சென்னிமலை மேலப்பாளையத்தில் பிறந்தார்,
• அவரது இயற்பெயர் தீர்த்தகிரி (அவர், ஆங்கில கிழக்கிந்திய கம்பெனியை எதிர்த்த கொங்கு நாட்டு பாளையக்காரர் ஆவார். கொங்கு நாடு என்பது சேலம், கோயம்புத்தூர், கரூர் மற்றும் திண்டுக்கல் பகுதிகளை உள்ளடக்கிய மதுரை நாயக்க அரசின் ஒரு பகுதியாக உருவாக்கப்பட்டிருந்தது.
• ஆனால் இப்பகுதி மைசூர் உடையார்களால் இணைக்கப்பட்டது. மைசூர்) உடையார்கள் வீழ்ந்தபிறகு, இந்தப் பகுதிகள் மைசூர் சுல்தான்களால் கட்டுப்படுத்தப்பட்டது.
• மூன்று மற்றும் நான்காம் மைசூர் போர்களுக்குப் பிறகு கொங்குநாடு முழுவதும் ஆங்கிலேயரின் வசமானது,
• தீரன் சின்னமலை, பிரெஞ்சு இராணுவத்தின் ‘நவீன போர்முறை பயிற்சிப் பெற்றிருந்தார்.
• இவர் திப்புசுல்தான் பக்கம் இருந்து ஆங்கிலேயருக்கெதிராக போராடி வெற்றிபெற்றார்.
• திப்புசுல்தான். இறந்த பிறகு, இவர் ஓடாநிலையில் தங்கி ஆங்கிலேயரைத் தொடர்ந்து எதிர்த்துப் போராட, அங்கு ஒரு கோட்டையைக் கட்டினார்.
• 1800இல் கோயம்புத்தூரில் ஆங்கிலேயரைத் தாக்க, அவர் மராத்தியர் மற்றும் மருதுசகோதரர்களின் உதவியைப் பெற முயன்றார்.
• ஆனால் ஆங்கிலப்படைகள் அக்கூட்டுப்படைகளைத் தடுத்து நிறுத்தியதால், தீரன் சின்னமலை மட்டும் கோயம்புத்தூரை தாக்கும் நிலைக்கு உள்ளானார்.
• அதனால் அவரது படை தோற்கடிக்கப்பட்டது. அவர் ஆங்கில படைகளிடமிருந்து தப்பித்து சின்னமலை காவேரி, ஓடாநிலை மற்றும் அரச்சலூர் போன்ற இடங்களில் நடைபெற்ற போர்களில் கொரில்லா. போர் முறையில் ஆங்கிலப் படைகளைத் தோற்கடித்தார்.

இறுதி போரின் போது சின்னமலை தனது சமையற்காரர் நல்லப்பன் என்பவரால் காட்டிக்கொடுக்கப்பட்டதால் 1805இல் சங்ககிரி கோட்டையில் தூக்கிலிடப்பட்டார்.

Vellore Revolt (1806)

• The family members of Tipu were imprisoned at Vellore fort after the fourth Mysore war.
• Some three thousand ex-servants and soldiers of Hyder and Tipu had also been moved to the vicinity of Vellore and their property in Mysore confiscated.
• It was quite natural that they were all unhappy and they hate the English.
• In 1803, William Cavendish Bentinck became Governor of Madras.
• During his period certain military regulations were introduced in 1805-06 and were enforced by the Madras Commander-in-Chief Sir John Cradock.
• But the sepoys felt that these were designed to insult them.

Immediate Cause

• In June 1806, military General Agnew introduced a new turban, resembling a European hat with a badge of the cross on it.
• It was popularly known as ‘Agnew’s turban.
• Both the Hindu and Muslim soldiers opposed it.
• So the soldiers were severely punished by the English.

The course of the Revolt

• The Indian soldiers were waiting for an opportunity to attack the English officers. Tipu’s family also took part.
• Fettah Hyder, the elder son of Tipu, tried to form an alliance against the English.
• On July 10th in the early morning, the native sepoys of the 1st and 23rd Regiments started the revolt.
• Colonel Fancourt, who commanded the garrison, was their first victim.
• The fort gates were closed. Meantime, the rebels proclaimed Futteh Hyder, as their new ruler.
• The British flag in the fort was brought down. The tiger-striped flag of Tipu Sultan was hoisted on the fort of Vellore.

Suppression of the Revolt

• Major Cootes who was outside the fort rushed to Ranipet and informed Colonel Gillespie. Col. Gillespie reached Vellore fort.
• He attacked the rebel force.
• The revolt was completely suppressed and failed. Peace was restored in Vellore. On the whole, 113 Europeans and about 350 sepoys were killed in the uprising.
• The revolt was suppressed within a short period. It was one of the significant events in the history of Tamil Nadu.
• D. Savarkar calls the Vellore revolt of 1806 as the prelude to the first War of Indian Independence in 1857.

வேலூர் கலகம் (1806)

• நான்காம் மைசூர் போருக்குப் பிறகு திப்புவின் குடும்பத்தினர் வேலூர் கோட்டையில் சிறைவைக்கப்பட்டனர்.
• மைசூரின் ஹைதர் அலி, திப்புசுல்தான் ஆகியோரின் பணியாளர்கள் மற்றும் வீரர்கள் 3000 பேரின் சொத்துக்கள் பறிமுதல் செய்யப்பட்டதால் அவர்கள் வேலூருக்கு அருகில் இடம் பெயர்ந்தனர்.
• இதனால் அனைவரும் துயரமடைந்து ஆங்கிலேயரை வெறுக்கவும் செய்தனர்.
• 1803இல் வில்லியம் காவெண்டிஷ் பெண்டிங் என்பவர் சென்னை மாகாண கவர்னரானார்.
• அவரது காலத்தில் (1805-1806) சில கட்டுப்பாடுகள் இராணுவத்தில், அறிமுகப்படுத்தப்பட்டது.
• அதனை பின்பற்ற வேண்டுமென இராணுவ வீரர்கள் சென்னை மாகாண படைத்தளபதி சர் ஜான் கிரடாக் என்பவரால் கட்டாயப்படுத்தப்பட்டனர்.
• சிப்பாய்கள் அதனை தங்களை அவமானப்படுத்த ஆங்கிலேயரால் வடிவமைக்கப்பட்டது எனக்கருதினர்.

உடனடிக் காரணம்

• ஜூன் 1806இல் இராணுவத் தளபதி அக்னியூ. ஐரோப்பிய தொப்பியை ஒத்திருந்த சிலுவை சின்னத்துடன் கூடிய ஒரு புதிய தலைப்பாகையை அறிமுகப்படுத்தினார்.
• அது பிரபலமாக ‘அக்னியூ தலைப்பாகை என அழைக்கப்பட்டது.
• இந்து மற்றும் முஸ்லீம் வீரர்கள் ஒன்றாக இதனை எதிர்த்தனர். இதனால் வீரர்கள் ஆங்கிலேயர்களால் கடுமையாகத் தண்டிக்கப்பட்டனர்.

கலகத்தின் போக்கு

• இந்திய வீரர்கள் ஆங்கில அலுவலர்களைத் தாக்குவதற்கு ஒரு வாய்ப்பினை எதிர்பார்த்து காத்திருந்தனர்.
• திப்பு குடும்பத்தினரும் இதில் பங்கெடுத்துக் கொண்டனர்.
• திப்புவின் மூத்த மகன் பதே ஹைதர் ஆங்கிலேயருக்கு எதிரான ஒரு கூட்டமைப்பை ஏற்படுத்த முயன்றார்.
• இதற்கிடையில் ஜூலை 10ஆம் நாள் விடியற்காலை, முதலாவது மற்றும் 23 வது படைப்பிரிவுகளைச் சார்ந்த இந்திய ‘சிப்பாய்கள் கலகத்தை தொடங்கினர்.
• படையை வழிநடத்திய கர்னல் பான்கோர்ட் கிளர்ச்சியாளர்களின் தாக்குதலுக்கு பலியானார்.
• கோட்டையின் நுழைவாயில்கள் முதல் மூடப்பட்டன. அப்பொழுது கிளர்ச்சியாளர்கள் பதே ஹைதரை தங்களின் புதிய ஆட்சியாளராக அறிவித்தனர்.
• வேலூர் கோட்டையில் ஆங்கிலக் கொடி இறக்கப்பட்டு புலி உருவம் பொறித்த திப்புவின் கொடி ஏற்றப்பட்டது.

கலகம் அடக்கப்படுதல்

• கோட்டையின் வெளியே இருந்த மேஜர் கூட்ஸ் இராணிப்பேட்டைக்கு விரைந்து கர்னல் கில்லெஸ்பிக்கு தகவல் கொடுத்தார்.
• கர்னல் கில்லெஸ்பி உடனடியாக வேலூர் கோட்டையை அடைந்தார். அவர் கிளர்ச்சி படைகளின் மீது தாக்குதல் நடத்தி கலகத்தை முழுமையாக அடக்கினார்
• வேலூரில் அமைதி ஏற்படுத்தப்பட்டது. கலகத்தில் மொத்தம் 113 ஐரோப்பியர்கள் மற்றும் சுமார் 350 சிப்பாய்கள் கொல்லப்பட்டனர்.
• குறுகிய காலத்திற்குள் கலகம் அடக்கப்பட்டது.
• எனினும் தமிழக வரலாற்றின் குறிப்பிடத்தக்க நிகழ்வுகளுள் இதுவும் ஒன்றாக திகழ்ந்தது.

வேலூர் கலகத்தின் விளைவுகள்

• 1806இல் நடந்த வேலூர் கலகத்தை, 1857இல் நடைபெற்ற முதல் இந்திய சுதந்திரப் போரின் முன்னோடி என D.சவார்க்கர் என்ற வரலாற்றாசிரியர் குறிப்பிடுகிறார்.

The Revolt of 1857

Causes of the Revolt

• The most important cause of revolt in 1857 was a popular discontent of the British policy of economically exploiting India.
• This hurt all sections of society. The peasants suffered due to high revenue demands and the strict revenue collection policy.
• Policies of the doctrine of lapse, subsidiary alliance and policy of Effective Control created discontentment among people.
• Annexation of Awadh (Oudh) proved that even the grovelling loyalty can’t satisfy British greed for territories.
• The conversion activities of Christian missionaries were looked upon with suspicion and fear.
• The priests and the maulvis showed their discontent against British rule.
• Abolition of practices like sati, female infanticide, support to widow remarriage and female education was seen by many as interference in their Indian culture by the Europeans.
• The Indian sepoys were looked upon as inferior beings and treated with contempt by their British officers.
• They were paid much less than the British soldiers. All avenues of the promotion were closed to them as all the higher army posts were reserved for the British.

1857 புரட்சிக்கான காரணங்கள்

• ஆங்கிலேயரின் பொருளாதார ரீதியான சுரண்டல் கொள்கையே, 1857ஆம் ஆண்டு புரட்சிக்கு முக்கிய காரணமாக இருந்தது.
• இது சமுதாயத்தின் அனைத்து பிரிவினரையும் காயப்படுத்தியது. அதிகப்படியான வரிவிதிப்பு மற்றும் கடுமையான வரிவசூல் முறைகளால் விவசாயிகள் துன்புற்றனர்.
• வாரிசு இழப்புக் கொள்கை, துணைப்படைத் திட்டம் மற்றும் கட்டுப்பாடுகள் ஆகியன மக்களிடையே அதிருப்தியை ஏற்படுத்தியது.
• மேலும் முறையற்ற வகையில் அயோத்தியை இணைத்தும் கூட ஆங்கிலேயரின் பிரதேச விரிவாக்கக் கொள்கை திருப்தி அடையவில்லை
• கிறித்துவ சமய பரப்பு குழுவினரின் மதமாற்ற நடவடிக்கைகள் மக்களால் அச்சத்துடனும் சந்தேகத்துடனும் மேலும் சமய பார்க்கப்பட்டது.
• தலைவர்கள் மற்றும் இஸ்லாமிய சமய அறிஞர்கள் (Maulavis) ஆங்கில ஆட்சிக்கெதிராக அதிருப்தியை வெளிப்படுத்தினர்.
• சதி ஒழிப்பு, பெண் சிசுக் கொலை ஒழிப்பு, விதவை மறுமணம் மற்றும் பெண் கல்விக்கான ஆதரவு போன்ற ஆங்கிலேயரின் நடவடிக்கைகள் இந்தியர்களின் கலாச்சாரத்தில் ஐரோப்பியர்கள் தலையிடுவதாக கருதப்பட்டது.
• இந்திய சிப்பாய்கள், ஆங்கில அதிகாரிகளால் தாழ்வாகவும் அவமரியாதையாகவும் நடத்தப்பட்டனர்.
• ஆங்கில வீரர்களைக் காட்டிலும் இந்திய வீரர்கள் குறைவான ஊதியம் பெற்றனர்.
• மேலும் இராணுவ பதவி உயர்வுகள் அனைத்தும் இந்திய வீரர்களுக்கு மறுக்கப்பட்டு ஆங்கில வீரர்களுக்கு மட்டுமே வழங்கப்பட்டன.

Places of Revolt

Suppression of the Revolt

• Lord Canning, the governor-general took immediate steps to suppress the revolt.
• He collected the forces of Madras, Bombay, Sri Lanka and Burma.
• On his initiative, he called the British army which was deputed to China by Britain to Calcutta.
• He ordered the loyal Sikh army to proceed to Delhi immediately.
• The British regained their lost positions very
• Delhi was recaptured by General John Nicholson on 20 September 1857 and deportation of Bahadur Shah II to Rangoon where he died in 1862.

கலகம் அடக்கப்படுதல்

• கவர்னர் ஜெனரல் கானிங் பிரபு புரட்சியை அடக்க உடனடியாக நடவடிக்கை எடுத்தார்.
• அவர் சென்னை. பம்பாய், இலங்கை மற்றும் பர்மாவிலிருந்து படைகளை வரவழைத்தார்.
• மேலும் அவரது சொந்த முயற்சியால் சீனாவிலிருந்த ஆங்கிலப் படைகளை கல்கத்தாவிற்கு வரவழைத்தார்.
• விசுவாசமான சீக்கிய படைகளை உடனடியாக டெல்லிக்கு விரைந்து செல்லுமாறு ஆணையிட்டார்.
• இதன்மூலம் ஆங்கிலேயர் தாங்கள் இழந்த பகுதிகளை உடனே மீட்ட னர்.
• 1857 செப்டம்பர் 20இல் படைத்தளபதி நிக்கல்சனால் டெல்லி மீண்டும். கைப்பற்றப்பட்டது.
• எனவே, இரண்டாம் பகதூர்ஷா ரங்கூனுக்கு நாடு கடத்தப்பட்டார். அங்கு அவர் 1862இல் இறந்தார்.

Palayams and Palayakkarars

• The word “palayam” means a domain, a military camp, or a little kingdom.
• Palayakkarars Poligar is how the British referred to them in Tamil refers to the holder of a little kingdom as a feudatory to a greater sovereign.
• Under this system, palayam was given for valuable military services rendered by any individual.
• This type of Palayakkarars system was in practice during the rule of Prataba Rudhra of Warangal in the Kakatiya kingdom.
• The system was put in place in Tamilnadu by Viswanatha Nayaka, when he became the Nayak ruler of Madurai in 1529, with the support of his minister Ariyanathar. Traditionally there were supposed to be 72 Palayakkarars.

பாளையங்களும் பாளையக்காரர்களும்

• பாளையம் என்ற சொல் ஒரு பகுதியையோ, ஒரு இராணுவ, முகாமையோ அல்லது ஒரு சிற்றரசையோ குறிப்பதாகும்.
• இவர்களை ஆங்கிலேயர்கள் ”போலிகார்’ (Poligar) என்று குறிப்பிட்டனர்
• பாளையக்காரர் என்ற தமிழ்ச்சொல் இறையாண்மை கொண்ட ஒரு பேரரசுக்குக் கப்பம்கட்டும் குறுநில அரசைக் குறிக்கிறது.
• இவ்வமைப்பின் கீழ் தனிநபர் ஒருவர் ஆற்றிய சீரிய இராணுவ சேவைக்காக அவரின் கட்டுப்பாட்டின்கீழ் பாளையம் கொடுக்கப்பட்டது.
• வாரங்கல்லை சார்ந்த பிரதாபருத்ரனின் ஆட்சிக்காலத்தில் காகதீய அரசில் இப்பாளையக்காரர் முறை நடைமுறைப்படுத்தப்பட்டது.
• மதுரை நாயக்கராக 1529இல் பதவியேற்ற விஸ்வநாத நாயக்கர் அவர்தம் அமைச்சரான அரியநாதரின் உதவியோடு தமிழகத்தில் இம்முறையை அறிமுகப்படுத்தினார்.
• பரம்பரை பரம்பரையாக 72 பாளையக்காரர்கள் இருந்திருக்கக்கூடும்.

Ondiveeran:

• Ondiveeran led one of the army units of Puli Thevar.
• Fighting by the side of Puli Thevar, he caused much damage to the Company’s army. According to oral tradition, in one battle, Ondiveeran’s hand was chopped off and Puli Thevar was saddened.
• But Ondiveeran said it was a reward for his penetration into enemy’s fort causing many heads to roll.

ஒண்டிவீரன்

• ஒண்டிவீரன் பூலித்தேவரின்) படைப் பிரிவுகளில் ஒன்றனுக்குத் தலைமையேற்றிருந்தார்.
• பூலித்தேவரோடு இணைந்து போரிட்ட அவர் ‘கம்பெனிப் படைகளுக்கு பெரும் சேதங்களை ஏற்படுத்தினார்.
• செவிவழிச் செய்தியின்படி ஒரு போரில் அவரது கை துண்டிக்கப்பட்டதாகவும், அதனால் பூலித்தேவர் பெரிதும் வருந்தியதாகவும் தெரிகிறது
• ஆனால் ஓண்டிவீரன், எதிரியின் கோட்டையில் தான் நுழைந்து பல தலைகளைக் கொய்தமைக்காகத் தமக்கு கிடைத்தப் பரிசு என்று கூறியுள்ளார்.

• Kuyili, a faithful friend of Velunachiyar, is said to have led the unit of women soldiers named after Udaiyaal.
• Udaiyaal was a shepherd girl who was killed for not divulging information on Kuyili.
• Kuyili is said to have walked into the British arsenal (1780) after setting herself on fire, thus destroying all the ammunition.

• வேலுநாச்சியாரின் நம்பிக்கைக்குரிய தோழியாகத் திகழ்ந்த குயிலி, உடையாள் என்ற பெண்களின் படைப்பிரிவைத் தலைமையேற்று வழிநடத்தினார்.
• உடையாள் என்பது குயிலி பற்றி உளவு கூறமறுத்ததால் கொல்லப்பட்ட மேய்த்தல் தொழில்புரிந்த பெண்ணின் பெயராகும்.
• குயிலி தனக்குத்தானே நெருப்புவைத்துக்கொண்டு (1780) அப்படியே சென்று பிரிட்டிஷாரின் ஆயுதக்கிடங்கிலிருந்த அனைத்துத் தளவாடங்களையும் அழித்தார்.

Madras Native Association

• The Madras Native Association (MNA)) was the earliest organisation to be founded in south India to articulate larger public rather than sectarian interests.
• It was started by Gazulu Lakshminarasu, Srinivasanar and their associates in 1852.
• It consisted primarily of merchants.
• The objective was to promote the interests of its members and their focus was on reduction in taxation.
• It also protested against the support of the government to Christian missionary activities.
• It drew the attention of the government to the condition and needs of the people.
• One of the important contributions of the MNA was its agitation against the torture of the peasants by revenue officials.
• These efforts led to the establishment of the Torture Commission and the eventual abolition of the Torture Act, which justified the collection of land revenue through torture.
• However, by 1862, the Madras Native Association had ceased to exist.

சென்னைவாசிகள் சங்கம்

• சென்னைவாசிகள் சங்கம் (Madras) Native Association MNA), தென்னிந்தியாவில், தொடங்கப்பெற்ற காலத்தால் முற்பட்ட அமைப்பான இவ்வமைப்பு தனிப்பட்ட குழுக்களின் விருப்பங்களைக் காட்டிலும் பொதுமக்களின் தேவைகளை அனைவருக்கும் தெரிவிப்பதை நோக்கமாகக் கொண்டு உருவானது.
• இவ்வமைப்பு 1852 இல் கஜுலு லட்சுமிநரசு, சீனிவாசனார் மற்றும் அவர்களைச் சேர்ந்தோர்களாலும் நிறுவப் பெற்றது.
• இவ்வமைப்பில் வணிகர்களே அதிக எண்ணிக்கையில் அங்கம் வகித்தனர் தனது உறுப்பினர்களின் நலன்களை முன்னெடுப்பது, வரிகளைக் குறைக்க கோரிக்கை வைப்பது போன்ற நோக்கங்களை இவ்வமைப்பு உள்ளடக்கி இருந்தது.
• மேலும் கிறித்தவ சமயப்பரப்பாளர்களின் செயல்பாடுகளுக்கு அரசு ஆதரவளித்ததை எதிர்த்தனர்.
• மக்களின் நிலை அவர்களின் தேவைகள் ஆகியவற்றின் மீது அரசின் கவனத்தைத் திருப்பும் பணியை இவ்வமைப்பு மேற்கொண்டது.
• வருவாய்த்துறை அதிகாரிகளால் விவசாயிகள் சித்திரவதைப்படுத்தப்படுவதற்கு எதிராக இவ்வமைப்பு (MNA) நடத்திய போராட்டம் முக்கியமான பங்களிப்பாகும்
• இவ்வமைப்பு மேற்கொண்ட முயற்சிகளால் சித்திரவதை ஆணையம் (Forture Commission) நிறுவப்பட்டது.
• அதன் விளைவாகச் சித்திரவதை முறைகள் மூலம் கட்டாய வரிவசூல் முறையை நியாயப்படுத்திய சித்திரவதைச் சட்டம் (Toture Act) ஒழிக்கப்பட்டது.
• இருந்தபோதிலும் இவ்வமைப்பு 1862க்குப் பின்னர் செயலிழந்து இல்லாமலானது.

Beginnings of the Nationalist Press: The Hindu and Swadesamitran

• The appointment of T. Muthuswami as the first Indian Judge of the Madras High Court in 1877 created a furore in Madras Presidency.
• The entire press in Madras criticized the appointment of an Indian as a Judge.
• The press opposed his appointment and the educated youth realized that the press was entirely owned by Europeans.
• The need for a newspaper to express the Indian perspective was keenly felt. G. Subramaniam, M. Veeraraghavachari and four other friends together started a newspaper The Hindu in 1878.
• It soon became the vehicle of nationalist propaganda. G. Subramaniam also started a Tamil nationalist periodical Swadesamitran provided encouragement to the starting of other native newspapers such as Indian Patriot, South Indian Mail, Madras Standard, Desabhilaani, Vijaya, Suryodayam and India.

தேசியவாதப் பத்திரிக்கைகளின் தொடக்கங்கள்: தி இந்து மற்றும் சுதேசமித்திரன்

• T முத்துசாமி என்பவர் சென்னை உயர்நீதிமன்றத்தின் முதல் இந்திய நீதிபதியாக 1877இல் நியமிக்கப்பட்டது சென்னை மாகாணத்தில் பெரும் பரபரப்பை ஏற்படுத்தியது.
• ஒரு இந்தியர் நீதிபதியாக பணியமர்த்தப்பட்டதை சென்னையைச் சேர்ந்த அனைத்துப் பத்திரிக்கைகளும் விமர்சனம் செய்தன.
• எதிர்ப்பு தெரிவித்த அனைத்துப் பத்திரிக்கைகளும் ஐரோப்பியர்களால் நடத்தப்படுவதை கல்வி கற்ற இளைஞர்கள் உணர்ந்தனர்.
• இந்தியரின் எண்ணங்களை குறித்து வெளிப்படுத்த ஒரு செய்திப் பத்திரிக்கை தேவை என்பது உணரப்பட்டது.
• சுப்பிரமணியம், M. வீரராகவாச்சாரி மற்றும் இவர்களின். நண்பர்கள் நால்வர் ஆகியோர் இணைந்து 1878 இல் ‘தி இந்து’ எனும் (The) Hindu) செய்திப் பத்திரிக்கையைத் தொடங்கினர்.
• மிக விரைவில் இச்செய்திப் பத்திரிக்கை தேசியப் பிரச்சாரத்திற்கான கருவியானது. சுப்பிரமணியம் 1891இல் சுதேசமித்திரன் என்ற பெயரில் தமிழில் ஒரு தேசியப் பருவ இதழையும் தொடங்கினார்.
• 1899 இல் அவ்விதழ் நாளிதழாக மாறியது இந்தியன் பேட்ரியாட் (Indian Patriot) சவுத் இந்தியன் மெயில் (South Indian Mail), மெட்ராஸ் ஸ்டாண்டர்ட் (Madras Standard), தேசாபிமானி, விஜயா, சூர்யோதயம், இந்தியா போன்ற உள்நாட்டுப் பத்திரிக்கைகள் தொடங்கப்படுவதற்கு ஊக்கமளித்தது.

Madras Mahajana Sabha

• Madras Mahajana Sabha (MMS) was the earliest organisation in south India with clear nationalist objectives.
• On 16 May 1884, MMS was started by M. Veeraraghavachari, P. Anandacharlu, P. Rangaiah and few others. P. Rangaiah became its first president. P. Anandacharlu played an active role as its secretary.
• The members met periodically, debated public issues in closed meetings, conducted hall meetings and communicated their views to the government.
• Its demands included the conduct of simultaneous civil services examinations in England and India, abolition of the Council of India in London, reduction of taxes and reduction of civil and military expenditure.
• Many of its demands were adopted later by the Indian National Congress founded in 1885.

சென்னை மகாஜன சபை

• தென்னிந்தியாவில் தெளிவான தேசிய நோக்கங்களுடன் துவங்கப்பெற்ற தொடக்ககால அமைப்பு சென்னை மகாஜன சபையாகும்.
• 1884 மே 16இல் வீரராகவாச்சாரி, P. அனந்தாச்சார்லு, P. ரங்கையா மற்றும் சிலரால் நிறுவப்பட்ட இவ்வமைப்பின் முதல் தலைவராக P.ரங்கையா பொறுப்பேற்றார். இதனுடைய செயலாளராக பொறுப்பேற்ற P. அனந்தாச்சார்லு இதன் செயல்பாடுகளில் பங்காற்றினார்.
• அமைப்பின் உறுப்பினர்கள் குறிப்பிட்ட இடைவெளிகளில் ஒன்று கூடி தனிப்பட்ட விதத்திலும் அறைக்கூட்டங்கள் நடத்தியும் பொதுப்பிரச்சனைகள் குறித்து விவாதித்து தங்கள் கருத்துகளை அரசுக்குத் தெரியப்படுத்தினர்.
• குடிமைப் பணிகளுக்கான தேர்வுகள் இங்கிலாந்திலும் இந்தியாவிலும் ஒரே விவாதித்து தங்கள் கருத்துகளை அரசுக்குத் தெரியப்படுத்தினர்.
• குடிமைப் பணிகளுக்கான தேர்வுகள் இங்கிலாந்திலும் இந்தியாவிலும் ஒரே சமயத்தில் நடத்தப்பட வேண்டும் லண்டனிலுள்ள இந்தியக் கவுன்சிலை மூடுவது, வரிகளைக் குறைப்பது, இராணுவ குடியியல் நிர்வாகச் செலவுகளைக் குறைப்பது ஆகியன இவ்வமைப்பின் கோரிக்கைகளாகும்.
• இவ்வமைப்பின் கோரிக்கைகள் பின்னர் 1885இல் உருவாக்கப்பட்ட இந்திய தேசிய காங்கிரசின் கோரிக்கைகளாயின.

• The first session of the Indian National Congress was held in 1885 at Bombay.
• Out of a total of 72 delegates, 22 members were from Madras.
• The second session of the Indian National Congress was held in Calcutta in 1886, with Dadabhai Naoroji in the Chair.
• The third session was held at Makkis Garden, now known as the Thousand lights, in Madras in 1887 with Prominent Nationalists of Tamil Nadu in the Moderate phase.
• Fakruddin Tyabji was the President of the Third session of the Indian National Congress.
• இந்திய தேசியக் காங்கிரசின் முதற்கூட்டம் 1885இல் பம்பாயில் நடைபெற்றது. மொத்தம் கலந்து கொண்ட 72 பிரதிநிதிகளில் 22 பிரதிநிதிகள் சென்னையைச் சேர்ந்தோராவர்.
• இந்திய காங்கிரசின் இரண்டாவது தேசிய மாநாடு கொல்கத்தாவில் 1886இல் தாதாபாய் நௌரோஜியின் தலைமையில் நடைபெற்றது.
• காங்கிரசின் மூன்றாவது மாநாடு பத்ருதீன் தியாப்ஜியின் தலைமையில் 1887இல் சென்னையில் இன்று ஆயிரம் விளக்கு என்று அழைக்கப்படுகிற மக்கிஸ் தோட்டத்தில் (Makkies Garden) நடைபெற்றது.
• கலந்து கொண்ட 607 அகில இந்தியப் பிரதிநிதிகள் 362 பிரதிநிதிகள் சென்னை மாகாணத்தைச் சேர்ந்தவர்கள் ஆவர்.

• The distinguished Tamil Moderates from Madras: V.S. Srinivasa Sastri, P.S. Sivasamy, V.Krishnasamy, T.R. Venkatramanar, G.A. Natesan. T.M. Madhava Rao, and S. Subramaniar.

தமிழ்நாட்டின் முக்கிய தொடக்ககால மிதவாத தேசியவாதிகள்

• தொடக்ககால தேசியவாதிகள் அரசமைப்பு வழிமுறைகளின் மீது நம்பிக்கை கொண்டிருந்தனர்.
• அறைக்கூட்டங்கள் நடத்துவதும் பிரச்சனைகள் குறித்து ஆங்கிலத்தில் கலந்துரையாடுவதும் அவர்களின் செயல்பாடுகளாக இருந்தன.
• வங்கப் பிரிவினையின் போது திலகரும் ஏனைய தலைவர்களும் பெருவாரியான மக்கள் கலந்து கொண்ட பொதுக்கூட்டங்களை நடத்தியதாலும் மக்களை ஈடுபடச்செய்வதற்காக வட்டாரமொழியைப் பயன்படுத்தியதாலும் தொடக்ககால தேசியவாதிகள் மிதவாதிகளென அழைக்கப்படலாயினர்.
• சென்னையைச் சேர்ந்த புகழ்பெற்ற தமிழ்நாட்டு மிதவாதத் தலைவர்கள் S. சீனிவாச சாஸ்திரி, P.S. சிவசாமி. V. கிருஷ்ணசாமி, T.R. வெங்கட்ராமனார், G.A. நடேசன், T.M மாதவராவ் மற்றும் G.சுப்பிரமணியனார் ஆகியோராவர்.

Swadeshi Steam Navigation Company

• One of the most enterprising pursuance acts of swadeshi was the launching of the Swadeshi Steam Navigation Company at Thoothukudi by V.O. Chidambaranar.
• He purchased two ships Gallia and Lavo and plied them between Thoothukudi and Colombo.

Tirunelveli Uprising

• O.C joined with Subramania Siva in organising the mill workers in Thoothukudi and Tirunelveli.
• In 1908, he led a strike in the European-owned Coral Mills.
• It coincided with the release of Bipin Chandra Pal. V.O.C and Subramania Siva, who organised a public meeting to celebrate the release of Bipin, were arrested.
• The two leaders were charged with sedition and sentenced to rigorous imprisonment.
• Initially, V.O.C. was given a draconian sentence of two life imprisonment.
• The news of the arrest sparked riots in Tirunelveli leading to the burning down of the police station, court building and municipal office.
• It led to the death of four people in police firing. V.O.C. was treated harshly in prison and was made to pull the heavy oil press.
• To avoid imprisonment Subramania Bharati moved to Pondicherry which was under French rule.
• Bharati’s example was followed by many other nationalists such as Aurobindo Ghosh and V.V. Subramanianar.

Ashe Murder

• In 1904 Nilakanta Brahmachari and others started Bharata Matha Society, a secret society.
• The objective was to kill British officials and thereby kindle patriotic fervour among the people.
• Vanchinathan of Senkottai, was influenced by this organisation.
• On 17 June 1911 he shot dead Robert W.D’E. Ashe, Collector of Tirunelveli in Maniyachi Junction. After this he shot himself.

ஆஷ் கொலை

• 1904இல் நீலகண்ட பிரம்மச்சாரியும் வேறு சிலரும் பாரத மாதா சங்கம் எனும் ரகசிய அமைப்பை உருவாக்கினர்.
• ஆங்கில அதிகாரிகளைக் கொல்வதன் மூலம் மக்களிடையே நாட்டுப்பற்று உணர்வைத் தூண்டுவதே. இவ்வமைப்பின் நோக்கமாகும்.
• செங்கோட்டையைச் சேர்ந்த வாஞ்சிநாதன் இவ்வமைப்பால் உள்ளுணர்வு தூண்டப்பட்டார் அவர் 1910 ஜூன் 17இல் திருநெல்வேலி மாவட்ட ஆட்சியரான ராபர்ட் WDE ஆஷ் என்பவரை மணியாச்சி ரயில் சந்திப்பில் சுட்டுக் கொன்றார்.
• அதன் பின்னர் தன்னைத்தானே சுட்டு கொண்டார்

Annie Besant and the Home Rule Movement

• Thus when the national movement was in its ebb, Annie Besant, an Irish lady and leader of the Theosophical Society, proposed the Home Rule Movement on the model of the Irish Home Rule League.
• She started Home Rule League in 1916 and carried forward the demand for home rule all over India. G.S. Arundale, B.P. Wadia and C.P. Ramaswamy assisted her in this campaign.
• They demanded home rule with only nominal allegiance to the British Crown.
• She started the newspapers New India and Commonweal to carry forward her agenda.
• She remarked, “Better bullock carts and freedom than a train deluxe with subjection.
• Under the Press Act of 1910, Annie Besant was asked to pay a hefty amount as security. She wrote two books How India wrought for Freedom and India: Nation and a pamphlet on self-government.

அன்னிபெசன்ட் அம்மையாரும் தன்னாட்சி இயக்கமும்

• இவ்வாறு தேசிய இயக்கம் தளர்வுற்று இருந்த நிலையில் பிரம்மஞான சபையின் தலைவரும், அயர்லாந்துப் பெண்மணியுமான அன்னிபெசன்ட் அயர்லாந்தின் தன்னாட்சி அமைப்புகளை அடியொற்றி தன்னாட்சி இயக்கத்தை முன்மொழிந்தார்.
• 1916 இல் தன்னாட்சி இயக்கத்தை (Home Rule League) தொடங்கிய அவர் அகில இந்திய அளவில் தன்னாட்சி வழங்கப்பட வேண்டும் எனும் கோரிக்கையை முன்னெடுத்துச் சென்றார்.
• இச்செயல் திட்டத்தில் S அருண்டேல், B.P. வாடியா மற்றும் CP ராமசாமி ஆகியோர் அவருக்குத் துணை நின்றனர்.
• இவர்கள் கோரிய தன்னாட்சி ஆங்கில அரசிடம் ஓரளவிற்கான விசுவாசத்தையே கொண்டிருந்ததாக அமைந்தது.
• தன்னுடைய திட்டத்தை மக்களிடையே கொண்டு செல்வதற்காக அன்னிபெசன்ட் நியூ இந்தியா (New) India), காமன் வீல் (Commonweal) எனும் இரண்டு செய்தித்தாள்களைத் தொடங்கினார்.
• “அதிநவீன வசதிகளுடன் கூடிய ரயிலில் அடிமைகளாக இருப்பதைவிட சுதந்திரத்துடன் கூடிய மாட்டு வண்டியே சிறந்தது என கூறினார்.
• 1910ஆம் ஆண்டு பத்திரிக்கைச் சட்டத்தின்படி அன்னிபெசன்ட் பிணைத் தொகையாக பெருமளவு பணத்தைச் செலுத்தும்படி அறிவுறுத்தப்பட்டார்.
• அன்னி பெசன்ட் ‘விடுதலை பெற இந்தியா எப்படித் துயருற்றது (How) India wrought for Freedorm’), இந்தியா: ஒரு தேசம் (India: A Nation) எனும் இரண்டு புத்தகங்களையும் சுயாட்சி குறித்த துண்டுப்பிரசுரத்தையும் எழுதினார்.

The South Indian Liberal Federation

• The non-Brahmins organised themselves into political organisations to protect their interests.
• In 1912 the Madras Dravidian Association was founded. C. Natesanar played an active role as its secretary.
• In June 1916 he established the Dravidian Association Hostel for non-Brahmin students.
• On 20 November 1916, a meeting of about thirty non-Brahmins was held under the leadership of P. Thyagarayar, Dr TM. Nair and C. Natesanar at Victoria Public Hall in Chennai.
• The South Indian Liberal Federation (SILF) was founded to promote the interests of the non-Brahmins.

தென்னிந்திய நலவுரிமைச் சங்கம்

• பிராமணரல்லாதோர் தங்கள் நலன்களைப் பாதுகாத்துக் கொள்வதற்காகத் தங்களை ஒரு அரசியல் அமைப்பாக அணிதிரட்டிக் கொண்டனர்.
• 1912இல் சென்னை திராவிடர் கழகம் (Madras Dravdian Association) உருவாக்கப் பெற்றது.
• அதன் செயலராக நடேசனார் செயலூக்கமிக்க வகையில் பங்காற்றினார்.
• 1916 ஜூன் மாதத்தில் அவர் பிராமணர் அல்லாத மாணவர்களுக்காக ‘திராவிடர் சங்க தங்கும் விடுதி’யை நிறுவினார்.
• 1916 நவம்பர் 20இல் P தியாகராயர், டாக்டர்M. நாயர், C.நடேசனார் ஆகியோர் தலைமையில் சுமார் முப்பது பிராமணரல்லாதவர்கள் சென்னை விக்டோரியா. பொதுஅரங்கில் கூடினர்.
• பிராமணரல்லாதோர்களின் நலன்களை மேம்படுத்துவதற்காகத் தென்னிந்திய நலவுரிமைச் சங்கம் (South Indian Liberal Federation – SILF) எனும் அமைப்பு உருவாக்கப்பட்டது.

George Joseph:

• George Joseph, a barrister and eloquent speaker, played a leading role in organising and publicising the cause of the Home Rule League in Madurai.
• Though born in Chengannur (Alappuzha district, Kerala State), he chose to settle down in Madurai and practice as a people’s lawyer.
• He was fondly called “Rosaappu Durai” by the people of Madurai for the services he rendered to the affected communities.

ஜார்ஜ் ஜோசப்

• வழக்கறிஞரும் நன்கு சொற்பொழிவாற்றும் திறன் படைத்தவருமான ஜார்ஜ் ஜோசப் மதுரையில் தன்னாட்சி இயக்கத்தை ஏற்படுத்தியதிலும், அதன். நோக்கத்தை மக்களின் கவனத்திற்குக் கொண்டு சென்றதிலும் முக்கியப் பங்குவகித்தார்.
• செங்கண்ணூரில் (இன்றைய கேரள மாநிலம் ஆலப்புழா மாவட்டம்) பிறந்திருந்தாலும் மதுரையில் வசிப்பதையே விரும்பி மக்களின் வழக்கறிஞராகப் பணி செய்தார்.
• பாதிக்கப்பட்ட சமூகங்களுக்கு இவர் ஆற்றிய சேவையின் காரணமாக மதுரை மக்கள் இவரை ‘ரோசாப்பு துரை என அன்புடன் அழைத்தனர்.

Khilafat Movement

• Following the Jallianwala Bagh Massacre General Dyer who was responsible for it was not only acquitted of all charges but rewarded.
• After the First World War, the Caliph of Turkey was humiliated and deprived of all powers.
• To restore the Caliph the Khilafat Movement was started. Muslims who had largely kept from the nationalist movement now joined it in huge numbers.
• In Tamil Nadu, Khilafat Day was observed on 17 April 1920, with a meeting presided over by Maulana Shaukat All.
• Another such conference was held at Erode.
• Vaniyambadi was as the epicenter of Khilafat agitation.

கிலாபத் இயக்கம்

• ஜாலியன் வாலாபாக் படுகொலையைத் தொடர்ந்து அதற்குக் காரணமான ஜெனரல் டயர் அனைத்துக் குற்றச்சாட்டுகளில் இருந்தும் விடுக்கப்பட்டதோடல்லாமல் அவருக்குப் பரிசுகளும் வெகுமதியும் வழங்கப்பட்டன.
• முதல் உலகப் போருக்குப் பின்னர் துருக்கியின் கலீபா அவமரியாதை செய்யப்பட்டதுடன் அவரது அனைத்து அதிகாரங்களும் பறிக்கப்பட்டன.
• கலீபா பதவியை மீட்பதற்காக கிலாபத் இயக்கம் தொடங்கப் பெற்றது
• பெரும்பாலும் தேசிய இயக்கத்திலிருந்து ஒதுங்கி இருந்த முஸ்லிம்கள் தற்போது பெரும் எண்ணிக்கையில் பங்கேற்கத் தொடங்கினர்.
• தமிழ்நாட்டில் 1920 ஏப்ரல் 17 இல் மௌலானா செளகத் அலி தலைமையேற்ற ஒரு பொதுக்கூட்டத்துடன் கிலாபத் நாள் கடைப்பிடிக்கப்பட்டது.
• இதைப்போன்ற ஒரு மாநாடு ஈரோட்டிலும் நடத்தப்பட்டது.
• வாணியம்பாடி, கிலாபத் எழுச்சி நடவடிக்கைகளின் முக்கிய மையமாகத் திகழ்ந்தது.

Non-Cooperation Movement

• Tamil Nadu was active during the Non-cooperation Movement.
• Rajaji and E.V. Ramaswamy (EVR, later known as Periyar) provided the leadership, Rajaji worked closely with Yakub Hasan, founder of the Madras branch of the Muslim League.
• As a result, the Hindus and the Muslims cooperated closely during the movement in Tamil Nadu.

ஒத்துழையாமை இயக்கம்

• ஒத்துழையாமை இயக்கத்தின்போது தமிழ்நாடு செயல்துடிப்புடன் விளங்கியது.
• ராஜாஜியும் ஈ.வெ. ராமசாமியும் (ஈ.வெ. ரா பின்னர் பெரியார் என அழைக்கப்பட்டார்) தலைமையேற்று நடத்தினர்.
• முஸ்லிம் லீக்கின் சென்னைக் கிளையை நிறுவிய யாகுப் ஹசன் என்பாருடன் இராஜாஜி நெருக்கமாகச் செயல்பட்டார்.
• இதன் காரணமாக தமிழ்நாட்டில் ஒத்துழையாமை இயக்கத்தின்போது இந்துக்களும் இஸ்லாமியரும் இணைந்து நெருக்கமாகச் செயல்பட்டனர்.

Agitation for Removal of Neill Statue (1927)

• James Neill of the Madras Fusiliers (infantrymen with firearms) was brutal in wreaking vengeance at Kanpur (the Cawnpur massacre, as it was called) in which many English women and children were killed in the Great Rebellion of 1857.
• Neill was later killed by an Indian sepoy.
• A statue was erected for him at Mount Road, Madras. Nationalists saw this as an insult to Indian sentiments and organised a series of demonstrations in Madras.
• The statue was finally moved to Madras Museum when Congress Ministry, led by C. Rajaji, formed the government in 1937.

நீல் சிலை அகற்றும் போராட்டம் (1927)

• ஜேம்ஸ் நீல், மதராஸ் துப்பாக்கி ஏந்திய காலாட்படையைச் சேர்ந்தவர்.
• 1857 பேரெழுச்சியின்போது நடைபெற்ற கான்பூர் படுகொலை என்றழைக்கப்படும் சம்பவத்தில் பல ஆங்கிலப் பெண்களும் குழந்தைகளும் கொல்லப்பட்டனர்.
• இதற்கு வஞ்சம் தீர்க்கும் வகையில் நீல் கொடுரமாக நடந்து கொண்டார்,
• பின்னர் நீல் இந்திய வீரர் ஒருவரால் கொல்லப்பட்டார்.
• சென்னை மௗண்ட்ரோட்டில் ஆங்கிலேயர் அவருக்கு ஒரு சிலை வைத்தனர்.
• இந்தியர்களின் உணர்வுகளுக்கு இழைக்கப்படும் அவமரியாதை எனக் கருதிய தேசியவாதிகள் சென்னையில் தொடர் போராட்டங்களை மேற்கொண்டனர்.
• 1937இல் ராஜாஜியின் தலைமையில் காங்கிரஸ் ஆட்சி அமைத்திருந்தபோது இச்சிலை அகற்றப்பட்டு சென்னை அருங்காட்சியகத்திற்கு கொண்டு செல்லப்பட்டது.

Salt March to Vedaranyam

• When the Viceroy did not accept the demands put forward by Gandhi, he launched the Civil Disobedience Movement.
• Rajaji organised and led a salt satyagraha march to Vedaranyam.
• The march started from Tiruchirappalli on 13 April 1930 and reached Vedaranyam in Thanjavur district on 28 April.
• A special song was composed for the march by Namakkal V. Ramalinganar with the lines, “A War is ahead sans sword, sans bloodshed… Join this march.
• Despite a brutal crackdown by the police, the marching satyagrahis were provided with a warm reception along the route.
• On reaching Vedaranyam 12 volunteers under the leadership of Rajaji broke the salt law by picking up salt.
• Rajaji was arrested. T.S.S.Rajan, Rukmani Lakshmipathi, Sardar Vedarathnam, C. Swaminathar and K. Santhanam were among the prominent leaders who participated in the Vedaranyam Salt Satyagraha.

வேதாரண்யம் உப்பு சத்தியாகிரகம்

• காந்தியடிகள் முன்வைத்த கோரிக்கைகளை வைஸ்ராய் ஏற்றுக் கொள்ளாததைத் தொடர்ந்து அவர் சட்டமறுப்பு இயக்கத்தைத் தொடங்கினார்.
• ராஜாஜி உப்பு சத்தியாகிரகம் ஒன்றினை ஏற்பாடுசெய்து தலைமையேற்று வேதாரண்யம் நோக்கி அணி வகுத்துச் சென்றார் தாங்களாக முன்வந்த ஆயிரம் தொண்டர்களில் நூறு தொண்டர்கள் மட்டுமே அணிவகுப்புக்குத் தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர்.
• 1930 ஏப்ரல் 13 இல் திருச்சிராப்பள்ளியிலிருந்து தொடங்கி ஏப்ரல் 28இல் தஞ்சாவூர் மாவட்டத்தின் வேதாரண்யத்தைச் சென்றடைந்தது.
• இவ்வணிவகுப்புக்கென்றே “கத்தியின்றி ரத்தமின்றி யுத்தமொன்று வருகுது சத்தியத்தின் நித்தியத்தை நம்பும் யாரும் சேருவீர்” எனும் சிறப்புப்பாடலை நாமக்கல் கவிஞர் இராமலிங்கனார் புனைந்திருந்தார்.
• காவல்துறையின் கொடூரமான நடவடிக்கைகளைப் அணிவகுத்துச் சென்ற பொருட்படுத்தாமல் சத்தியாகிரகிகளுக்கு பயணித்த பாதையெங்கும் எழுச்சிமிகு வரவேற்பு அளிக்கப்பட்டது.
• வேதாரண்யம் சென்றடைந்த பின்னர் இராஜாஜியின் தலைமையில் 12 தொண்டர்கள் உப்புச் சட்டத்தை மீறி உப்பை அள்ளினர். உப்புச் சட்டத்தை மீறியதற்காக இராஜாஜி கைது செய்யப்பட்டார்.
• S.S. ராஜன், திருமதி. ருக்மணி லட்சுமிபதி, சர்தார் வேதரத்தினம், .சாமிநாதர் மற்றும் K.சந்தானம் ஆகியோர் வேதாரண்யம் உப்புச் சத்தியாகிரகத்தில் பங்கேற்ற ஏனைய முக்கியத் தலைவர்களாவர்.

Quit India Struggle

• On 8 August 1942, the Quit India resolution was passed and Gandhi gave the slogan ‘Do or Die! The entire Congress leadership was arrested overnight.
• Kamaraj while returning from Bombay noticed that at every railway station the police waited with a list of local leaders and arrested them as they got down.
• Kamaraj gave the police (the slip and got down at Arakkonam itself. He then) worked underground and organised people during the Quit India Movement.

வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கம்

• ஆகஸ்டு 8இல் வெள்ளையனே வெளியேறு தீர்மானம் நிறைவேற்றப்பட்டு காந்தியடிகள் செய் அல்லது செத்துமடி எனும் முழக்கத்தை வழங்கினார்.
• ஒட்டு மொத்த காங்கிரஸ் தலைவர்களும் ஒரே நாள் இரவில் கைது செய்யப்பட்டனர்.
• ஒவ்வொரு ரயில் நிலையத்திலும் காவலர்கள் உள்ளூர் தலைவர்களின் பெயர்ப் பட்டியலை வைத்துக் கொண்டு அவர்கள் ரயிலை விட்டு இறங்கியதும் கைது செய்ததை பம்பாயிலிருந்து ஊர் திரும்பிக் கொண்டிருந்த கு.காமராஜர் கவனித்தார் காவல் துறையினரின் கண்களில்படாமல் அரக்கோணத்திலேயே இறங்கிவிட்டார்.
• பின்னர் அவர் தலைமறைவாகி வெள்ளையனே வெளியேறு இயக்கத்திற்காக மக்களைத் திரட்டும் பணியை மேற்கொண்டார்.

Widespread Agitations in Tamil Districts

• The satyagrahis under the leadership of T. Prakasam and K. Nageswara Rao set up a camp at Udayavanam near Madras.
• However, the police arrested them. It led to a hartal in Madras.
• The clashes with the police in Tiruvallikeni which lasted for three hours on 27 April 1930 left three dead.
• Volunteers who attempted to offer salt Satyagraha in Rameswaram were arrested. workers struck Millwork across the province.
• Women participated enthusiastically. Rukmani Lakshmipathi was the first woman to pay a penalty for violation of salt laws.
• Police used brutal force to suppress the movement. Bhashyam, popularly known as Arya, hoisted the national flag atop Fort St. George on 26 January 1932.

தமிழக மாவட்டங்களில் பரவலான போராட்டங்கள்

• பிரகாசம், K.நாகேஸ்வர ராவ் ஆகியோர் தலைமையில் சத்தியாகிரகிகள் சென்னைக்கு அருகேயுள்ள உதயவனம் என்ற இடத்தில் ஒரு முகாமை அமைத்திருந்தனர்.
• ஆனால் அவர்கள் காவல்துறையால் கைது. செய்யப்பட்டனர். இந்நிகழ்வு சென்னையில்கடையடைப்பிற்கு வழிகோலியது.
• 1930 ஏப்ரல் 27 இல் திருவல்லிக்கேணியில் காவல்துறையினருடன் மோதல் எற்பட்டது. மூன்று மணி நேரம் நடைபெற்ற இம்மோதலில் மூன்று நபர்கள் உயிரிழந்தனர்.
• இராமேஸ்வரத்தில் உப்பு சத்தியாகிரம் மேற்கொள்ள முயன்ற தொண்டர்கள் கைது செய்யப்பட்டனர்.
• மாகாணம் முழுவதிலும் நூற்பாலைத் தொழிலாளர்கள் வேலை நிறுத்தம் செய்தனர் பெண்கள் மிகுந்த ஆர்வத்துடன் பங்கேற்றனர்.
• உப்புச்சட்டங்களை மீறியதற்காக அராதம் கட்டிய முதல் பெண்மணி ருக்மணி லட்சுமிபதியாவார் இயக்கத்தைநசுக்க காவல்துறை கொடுமையான படையைப் பயன்படுத்தியது.

Ishwar Chandra Vidyasagar

• Another outstanding reformer in Bengal was Ishwar Chandra Vidyasagar (1820-1891).
• While Ram Mohan Roy and others looked to western rationalist ideas to reform society.
• Vidyasagar argued that the Hindu scriptures were progressive.
• He provided evidence from scriptures that there was no sanction for the burning of widows or the prohibition on the remarriage of widows.
• He wrote several polemical tracts and was the pioneer of modern Bengali prose.
• He played a leading role in promoting the education of girls and helped them in setting up several schools.
• He dedicated his whole life to the betterment of the child widows of Hindu society.
• The movement led by Vidyasagar resulted in the Widows Remarriage Reform Act of 1856.
• This Act was intended to improve a lot of child widows and save them from perpetual widowhood.
• It was also to the credit of Vidyasagar that the first age of consent was included in the Indian Penal code, which was enacted in 1860.
• The age for marriage was fixed as ten years. It was raised to twelve and thirteen years in 1891 and 1925 respectively. Sadly, as reported in the Age of Consent Committee (1929), the law remained on paper and the knowledge of it was confined to judges, lawyers and a few educated men.

ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகர்

• வங்காளத்தைச் சேர்ந்த மற்றொரு முதன்மையான சீர்திருத்தவாதி ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகர் (1820-1891) ஆவார்.
• இராஜா ராம்மோகன் ராயும் மற்றவர்களும் சமூகத்தைத் திருத்துவதற்கு மேலைநாட்டுப் பகுத்தறிவுச் சிந்தனைகளின் துணையை நாடியபோது வித்யாசாகர் இந்து மறை நூல்களே முற்போக்கானவை என வாதிட்டார்.
• விதவைகளை எரிப்பதும் விதவை மறுமணத்தைத் தடைசெய்வதும் ஏற்றுக் கொள்ளப்படவில்லை என்பதற்கு மறை நூல்களிலிருந்தே சான்றுகளை முன்வைத்தார்.
• அவர் தனது கருத்துக்களுக்கு ஆதரவான வாதங்களைக் கொண்ட சிறுநூல்களை வெளியிட்டார். அவர் நவீன வங்காள உரைநடையின் முன்னோடியாவார்.
• பெண்கல்வியை மேம்படுத்துவதில் முக்கியப்பங்காற்றிய அவர் பெண்களுக்கானபள்ளிகள் நிறுவப்பட உதவிகள் செய்தார்.
• இந்து சமூகத்தில் குழந்தைப் பருவத்திலேயே விதவைகளான சிறுமிகளின் வாழ்வை மேம்படுத்துவதற்காகவே தனது முழுவாழ்வையும் அர்ப்பணித்தார்.
• பண்டித ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகர் தலைமையேற்ற இயக்கத்தின் விளைவாய் 1856இல் மறுமண சீர்திருத்தச் சட்டம் (விதவைகள் மறுமணச் சட்டம்) இயற்றப்பட்டது.
• 1860இல் முதன்முறையாக (திருமண வயதுச் சட்டம் இயற்றப்பட்டது. அப்பெருமை ஈஸ்வர் சந்திர வித்யாசாகரையேச் சாரும்.) திருமணத்திற்கான வயது பத்து என்று நிர்ணயம்) செய்யப்பட்டது.
• அது 1891இல் பன்னிரெண்டாகவும்,) 1925இல் பதிமூன்றாகவும் உயர்த்தப்பட்டது.) ஆனால் கவலைக்குரிய விதத்தில் திருமண வயது ஒப்புதல் கமிட்டி (1929) கூறியபடி இச்சட்டம் (காகிதத்தில் மட்டுமேயிருந்தது.
• நீதிபதிகளும், வழக்கறிஞர்களும் ஒருசில படித்த மனிதர்களுமே) அதனைப்பற்றிய அறிவைப் பெற்றிருந்தனர்.

Jyotiba Phule

• Jyotiba Govindrao Phule was born in 1827 in Maharashtra.
• He opened the first school for “untouchables” in 1852 in Poona.
• He launched the Satyashodak Samaj (Truth-Seekers Society) in 1870 to stir the non-Brahman masses to self-respect.
• Phule opposed child marriage and supported widow remarriage.
• Jyotiba and his wife Savitribai Phule devoted their lives for the uplift of the depressed classes and women.
• Jotiba opened orphanages and homes for widows.
• His work, Gulamgiri Slavery is an important text that summarized many of his radical ideas.

ஜோதிபா பூலே

• ஜோதிபா கோவிந்தராவ் பூலே 1827இல் மகாராஷ்டிராவில் பிறந்தார்.
• அவர் 1852ஆம் ஆண்டு ஒடுக்கப்பட்டோருக்கான முதல் பள்ளியை புனேயில் திறந்தார்.
• சத்தியசோதக் சமாஜ் (உண்மையை நாடுவோர் சங்கம், Truth Seekers Society) எனும் அமைப்பை, பிராமணரல்லாத மக்களும் சுயமரியாதையோடும், குறிக்கோளோடும் வாழத் தூண்டுவதற்காய் நிறுவினார்.
• பூலே குழந்தைத் திருமணத்தை எதிர்த்தார்.
• விதவை மறுமணத்தை ஆதரித்தார்.
• ஜோதிபாவும் அவருடைய மனைவி சாவித்திரிபாயும் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின், பெண்களின் முன்னேற்றத்திற்காகத் தங்கள் வாழ்க்கையை அர்ப்பணித்தனர்.
• ஜோதிபா பெற்றோரில்லா குழந்தைகளுக்கென்று விடுதிகளையும் விதவைகளுக்காக காப்பகங்களையும் உருவாக்கினார்.
• அவர் எழுதிய நூலான ‘குலாம்கிரி’ (அடிமைத்தனம்) அவருடைய பெரும்பாலான தீவிரக்கருத்துக்களைச் சுருக்கிக் கூறுகிறது.

Ramalinga Swamigal

• Popularly known as Vallalar, Ramalinga Swamigal or Ramalinga Adigal (1823-1874), was born in Marudhur, a village near Chidambaram.
• After his father’s death, his family moved to his brother’s house in Chennai.
• Despite having no formal education he gained an immense scholarship.
• Ramalinga emphasised the bonds of responsibility and compassion between living beings.
• He expressed the view that those who lack compassion for suffering beings are hard-hearted, their wisdom clouded.
• He showed his compassion and mercy on all living beings including plants. This he called jeevakarunya.
• He established the Samarasa Vedha Sanmarga Sangam in 1865 and it was renamed “Samarasa Suddha Sanmarga Satya Sanga” which means “Society for Pure Truth in Universal self-hood”.
• Ramalinga also established a free feeding house for everyone irrespective of caste at Vadalur (1867), in the wake of a terrible famine in south India in 1866.
• His voluminous songs were compiled and published under the title Thiruvarutpa (Songs of Grace).

இராமலிங்க சுவாமிகள்.

• வள்ளலார் எனப் பிரபலமாக அறியப்பட்ட, இராமலிங்க ‘சுவாமிகள் அல்லது இராமலிங்க அடிகள் (1823 1874) சிதம்பரத்திற்கு (அருகேயுள்ள மருதூர் எனும் கிராமத்தில் பிறந்தார்.
• தந்தையாரின் மறைவுக்குப்பின்னர் அவரது குடும்பம் சென்னையிலிருந்த அவருடைய சகோதரரின் இல்லத்திற்குக் குடிபெயர்ந்தது. முறையான கல்வியை அவர் பெற்றிராவிட்டாலும் அளப்பரியப் புலமையைப் பெற்றிருந்தார்.
• உயிர்களிடையே நம்பிக்கை, இரக்கம் எனும் பிணைப்புகள் இருக்கவேண்டுமென்றார்.
• துயரப்படும் உயிரினங்களைப் பார்த்து இரக்கம் கொள்ளாதவர்கள் கல் நெஞ்சக்காரர்கள்,
• அவர்களின் ஞானம் மேகங்களால் மூடப்பட்டிருக்கும்” எனும் கருத்தினை முன்வைத்தார்.
• அவர் தன்னுடைய அன்பையும் இரக்கத்தையும் செடிகொடிகள் உட்பட அனைத்து உயிரினங்களிடமும் காட்டினார்.
• இதை அவர் ஜீவகாருண்யம் என்றார்.
• 1865இல் சமரச வேத சன்மார்க்க சங்கம் எனும் அமைப்பை நிறுவினார்.
• பின்னர் அது சமரசசுத்த சன்மார்க்க சத்ய சங்கம் எனப் பெயர் மாற்றம் செய்யப்பட்டது.
• 1866இல் தென்னிந்தியாவில் ஏற்பட்ட கொடிய பஞ்த்தைக் கணக்கில் கொண்டு 1867இல் சாதி எல்லைகளைத் தாண்டி அனைத்து மக்களுக்குமான இலவச உணவகத்தை வடலூரில் நிறுவினார்.
• அவர் இயற்றிய ஏராளமான பாடல்கள் திருவருட்பா என்ற தலைப்பில் தொகுக்கப்பட்டன.

Iyothee Thassar

• Pandithar Iyothee Thassar (1845-1914) was a radical Tamil scholar, writer, Siddha medicine practitioner, journalist and socio-political activist.
• Born in Chennai, he was fluent in Tamil, English, Sanskrit and Pali languages.
• He campaigned for social justice and worked for the emancipation of the “untouchables” from the caste clutches.
• He worked for the construction of a casteless identity and castigated caste hegemony and untouchability.
• He considered education as an important tool for empowerment and became the driving force behind the establishment of several schools for the “untouchables” in Tamil Nadu.
• Pandithar Iyothee Thassar founded the Advaidananda Sabha to raise the voice for the temple entry of the “untouchables”.
• In 1882, John Rathinam and Iyothee Thassar established a movement called, Dravida Kazhagam and launched a magazine called Dravida Pandian in 1885.
• He founded the Dravida Mahajana Sabha in 1891 and organised the First Conference of the association at Nilgiris.
• Pandithar lyothee Thassar was disappointed with the Hindu dharma, which served as the basis for propagating and validating caste in Hindu society.
• Influenced by the Theosophist organizer, Colonel H.S. Olcott, he went to Sri Lanka in 1898 and converted to Buddhism.
• In the same year, he founded the Sakya Buddhist Society at Madras to construct rational religious philosophy through Buddhist religion.
• He started a weekly journal, Oru Paisa Tamilan, in 1907 and published it until his demise in 1914.

அயோத்தி தாசர்

• பண்டிதர் அயோத்தி தாசர். (1845-1914) ஒரு தீவிரத் தமிழ் அறிஞரும் சித்தமருத்துவரும் பத்திரிக்கையாளரும் சமூக அரசியல் செயல்பாட்டாளரும் ஆவார்.
• சென்னையில் பிறந்த அவர் தமிழ், ஆங்கிலம், சமஸ்கிருதம், பாலி’ ஆகிய மொழிகளில் புலமை பெற்றவர் சரளமாகப் பேசக் கூடியவர்.
• சமூகநீதிக்காக இயக்கம் நடத்திய அவர், சாதியத்தின் கொடிய பிடியிலிருந்து ஒடுக்கப்பட்டோர் விடுதலைபெறப் பாடுபட்டார்.
• சாதிகளற்ற அடையாளத்தை நிறுவ முயன்ற அவர் சாதிய மேலாதிக்கத்திற்கும் தீண்டாமைக்கும் எதிராகக் கண்டனக்குரல் எழுப்பினார்.
• கல்வியை வலிமை பெறுவதற்கான கருவியாகக் கருதிய அவர் தமிழகத்தில் ஒடுக்கப்பட்டோருக்கென பல பள்ளிகள் உருவாக்கப்படுவதற்கு உந்துசக்தியாகத் திகழ்ந்தார்.
• ஒடுக்கப்பட்டோரின் கோவில்நுழைவுக்கு ஆதரவாகக் குரல் எழுப்புவதற்காகப் பண்டிதர் அயோத்திதாசர் அத்வைதானந்தா சபா எனும் அமைப்பை. நிறுவினார்.
• 1882இல் அயோத்தி தாசரும் ஜான் ரத்தினம் என்பவரும் “திராவிடர்க்க கழகம்” எனும் அமைப்பை நிறுவினர்.
• மேலும் 1885இல் “திராவிட பாண்டியன்’ எனும் இதழையும் தொடங்கினார்.
• திராவிட மகாஜனசபை’ என்ற அமைப்பை 1891இல் நிறுவிய அவர் அவ்வமைப்பின் முதல் மாநாட்டை நீலகிரியில் நடத்தினார்.
• பிரம்மஞான சபையை நிறுவியவர்களில் ஒருவரான கர்னல் S. ஆல்காட் ஏற்படுத்தியத் தாக்கத்தின் விளைவாக 1898இல் இலங்கை சென்ற அவர் அங்கே பௌத்தத்தைத் தழுவினார்.
• அதே ஆண்டில் பௌத்தமதத்தின் வழியே பகுத்தறிவின் அடிப்படையிலான சமயத்தத்துவத்தைக் கட்டமைப்பதற்காக *சாக்கிய பௌத்த சங்கம்” எனும் அமைப்பை சென்னையில் நிறுவினார்.
• 1907இல் ஒரு பைசா தமிழன்’ என்ற பெயரில் ஒரு வாராந்திரப் பத்திரிக்கையைத் தொடங்கி அதை 1914இல் அவர் காலமாகும் வரையிலும் தொடர்ந்து வெளியிட்டார்.

Advent of the Printing Technology

• Tamil was the first non-European language that went into print.
• As early as 1578, Tamil book. Thambiran Vanakkam, was published from Goa.
• In 1709, a full-fledged printing press had been established Ziegenbalg thanks to Ziegenbalg in Tranquebar.
• Thirukkural was one of the earliest Tamil literary texts to be published in 1812.
• This led to the resurgence of interest among Tamil scholars in publishing the more ancient Tamil classics around that period.
• In the nineteenth century, Tamil scholars like C.W. Damotharanar (1832-1901), and U.V. Swaminathan (1855-1942) spent their lifetime in the rediscovery of the Tamil classics.
• W. Damotharanar collected and edited different palm-leaf manuscripts of Tamil grammar and literature.
• His editions included such texts as Tolkappiyam, Viracholiyam, Iraiyanar-Akapporul, Ilakkana Vilakkam, Kaliththokai and Chulamani.
• V. Swaminathar, a student of Meenakshisundaranar, took efforts to publish the classical texts such as Civakachinthamani (1887), Paththupattu (1889), Chilapathikaram (1892), Purananuru (1894). Purapporul-Venpa-Malai (1895), Manimekalai (1898), Ainkurunuru (1903) and Pathitrupathu (1904).

அச்சுத் தொழில்நுட்பத்தின் வருகை

• ஐரோப்பிய மொழிகள், தவிர்த்து அச்சில் ஏறிய மொழிகளில் முதல் மொழி தமிழ் மொழியாகும்.
• மிக முன்னதாக 1578இல் தம்பிரான் வணக்கம் எனும் தமிழ் புத்தகம் கோவாவில் வெளியிடப்பட்டது.
• 1709இல் முழுமையான அச்சகம் சீகன்பால்கு என்பவரால் தரங்கம்பாடியில் நிறுவப்பட்டது.
• தொடக்ககால தமிழ் இலக்கிய நூல்களில் ஒன்றான திருக்குறள் 1812இல் வெளியிடப்பட்டது.
• இதன் விளைவாக இக்காலப் பகுதியில் மிகவும் பழமையான செவ்வியல் தமிழ் இலக்கியங்களை வெளியிடுவதில் தமிழ் அறிஞர்களிடையே புத்தெழுச்சி ஏற்பட்டது.
• பத்தொன்பதாம் நூற்றாண்டில் தமிழ் அறிஞர்களான சி.வை. தாமோதரனார் (1832-1901), உவே சாமிநாதர் (1855-1942) போன்றவர்கள் தமிழ்ச்செவ்வியல் இலக்கியங்களை மீண்டும் கண்டறிவதற்காகத் தங்கள் வாழ்நாள் முழுவதையும் செலவழித்தனர்.
• சி.வை. தாமோதரனார் பனையோலைகளில் கையால் எழுதப் பெற்றிருந்த பல தமிழ் இலக்கண, இலக்கிய நூல்களைப் பதிப்பித்தார்.
• அவர் பதிப்பித்த நூல்களில் தொல்காப்பியம், வீரசோழியம், இறையனார்
• அகப்பொருள், இலக்கண விளக்கம், கலித்தொகை மற்றும் சூளாமணி ஆகியவை அடங்கும்.

தமிழறிஞர் மீனாட்சி சுந்தரனாரின் மாணவரான உவே. சாமிநாதர் செவ்வியல் தமிழ் இலக்கிய நூல்களான சீவகசிந்தாமணி (1887), பத்துப்பாட்டு (1889), சிலப்பதிகாரம் (1892), புறநானூறு (1894), புறப்பொருள் வெண்பா மாலை (1895), மணிமேகலை (1898), ஐங்குறுநூறு (1903), பதிற்றுப்பத்து, (1904) ஆகியவற்றை வெளியிடும் முயற்சிகளை மேற்கொண்டார்.

Maraimalai Adigal

• Maraimalai Adigal (1876-1950) is considered the father of Tamil linguistic purism and the founder of Tani Tamil Iyakkam (Pure Tamil Movement).
• He wrote commentaries on the Sangam texts, Pattinappalai and Mullaipattu.
• As a young man, he worked in a journal, Siddhanta Deepika.
• Later he served as a Tamil teacher in the Madras Christian College for many years.
• He was inclined towards the non-Brahmin movement.
• His teachers such as P. Sundaranar and Somasundara Nayagar were key influences in his life.

மறைமலை அடிகள்

• மறைமலை அடிகள் (1876-1950) தமிழ் மொழியியல் தூய்மைவாதத்தின் தந்தை என்றும் தனித்தமிழ் இயக்கத்தை (தூய தமிழ் இயக்கம் உருவாக்கியவர் எனவும் கருதப்படுகின்றார்.
• சங்க இலக்கிய நூல்களான பட்டினப்பாலை, முல்லைப்பாட்டு ஆகியவற் விளக்கவுரை எழுதியுள்ளார்.
• அவர் இளைஞராக இருந்த போது சித்தாந்த தீபிகா எனும் பத்திரிகையில் பணிபுரிந்தார்.
• பின்னர் சென்னைக் கிறித்தவக் கல்லூரியில் தமிழாசிரியராகப் ஆண்டுகள் பல பணியாற்றினார்.
• பிராமணர் இயக்கத்தின் அல்லாதோர் இயக்கத்தின் மீது மறைமலை அடிகள் பற்றுக்கொண்டார்.
• அவருடைய ஆசிரியர்களான பி.சுந்தரனார், சோமசுந்தர நாயகர் ஆகிய இருவரும் அவருடைய வாழ்க்கையில் முக்கியச் செல்வாக்கு செலுத்தியோராவர்.

V.G. Suryanarayana Sastri (Parithimar Kalaignar)

• G. Suryanarayana Sastri ((1870-1903), born near Madurai, was a professor of Tamil at the Madras Christian College.
• He was one of the earliest scholars to identify the influence of Sanskrit on Tamil and adopted a pure Tamil name for himself. Parithimar Kalaignar.
• He was the first to argue that Tamil is a classical language, and demanded that the University of Madras should not call Tamil a vernacular language.
• Influenced by Western literary models, he introduced the sonnet form in Tamil.
• He also wrote novels and plays, and a number of essays on science. Tragically, he died at the young age of 33.

பரிதிமாற் கலைஞர் (வி.கோ. சூரிய நாராயண சாஸ்திரி)

• வி.கோ.சூரிய நாராயண சாஸ்திரி (1870– 1903) மதுரை அருகே பிறந்தார்.
• சென்னை கிறித்தவக் கல்லூரியில் தமிழ் பேராசிரியராகப் பணியாற்றினார்.
• தமிழின் மீது சமஸ்கிருதம் கொண்டிருந்த செல்வாக்கை அடையாளம் கண்ட தொடக்க காலத் தமிழ் அறிஞர்களில் ஒருவர், அதனால் தனக்கே பரிதிமாற் கலைஞர் என தமிழ்ப் பெயரைச் சூடிக் கொண்டவர்.
• தமிழ் மொழி ஒரு தூய செம்மொழி என்றும், எனவே சென்னைப் பல்கலைக்கழகம் தமிழை ஒரு வட்டாரமொழியென அழைக்கக் கூடாதென முதன்முதலாக வாதாடியவர்.
• அவரே மேற்கத்திய இலக்கிய மாதிரிகள் மீது இவர் கொண்டிருந்த தாக்கத்தின் விளைவாக 14 வரிச்செய்யுள் வடிவத்தை தமிழுக்கு அறிமுகம் செய்தார்.
• மேலும் இவர் நாவல்களையும் நாடகங்களையும் அதிக எண்ணிக்கையிலான அறிவியல் கட்டுரைகளையும் எழுதினார்
• ஆனால் வருந்தத்தக்க முறையில் 33 ஆண்டுகளே நிறைவு பெற்றிருந்த அவர் இளம் வயதில் இயற்கை எய்தினார்.

Programmes and Activities

• The Justice Party is the fountainhead of the non-Brahmin movement in the country.
• The Justice Party government widened education and employment opportunities for the majority of the population and created space for them in the political sphere.
• The Justices removed the legal hindrances restricting inter-caste marriages and broke the barriers that prevented Depressed Classes from the use of public wells and tanks.
• The Justice Party government ordered that public schools accommodate the children of the Depressed Classes.
• Hostels were established for the students belonging to this social group in 1923.
• In the meantime, the Madras legislature under the Justice Party government was the first to approve the participation of women in electoral politics in 1921.
• This resolution created space for women and thus facilitated Muthulakshmi Ammaiyar to become the first woman legislator in India in 1926.
• The Justice Party worked towards legislating provisions for communal representation reservations for various communities.
• Two Communal Government Orders (16 September 1921 and 15 August 1922) were passed to ensure equitable distribution in appointments among various castes and communities as a part of achieving social justice.
• The Justice Party rule established the Staff Selection Board in 1924 for the selection of government officials and encouraged all the communities to share the administrative powers.
• In 1929, the Government of British India adopted the pattern and established the Public Service Commission.
• The Justice Party further concentrated on reforms in religious institutions.
• The Justice Party introduced the Hindu Religious Endowment (HRE) Act in 1926 and enabled any individual, irrespective of their caste affiliation, to become a member of the temple committee and govern the resources of the religious institutions.

திட்டங்களும் செயல்பாடுகளும்

• நீதிக்கட்சியே நாட்டில் பிராமணர் அல்லாதவர்களின் மூல ஆதாரமாக விளங்கிற்று.
• நீதிக்கட்சி அரசாங்கம் மக்கள் தொகையில் பெரும்பாலானவர்களுக்கு கல்வி மற்றும் வேலை வாய்ப்புகளை விரிவுபடுத்தி அரசியல் தளத்தில் அவர்களுக்கென இடத்தை உருவாக்கியது.
• சாதி |மறுப்புத் திருமணங்களைக் கட்டுப்படுத்திய சட்டச் சிக்கல்களை நீதிக் கட்சியினர் அகற்றியதோடு பொதுக் கிணறுகளையும் நீர் நிலைகளையும் ஒடுக்கப்பட்ட பிரிவு மக்கள் பயன்படுத்துவதை தடுத்த தடைகளைத் தகர்த்தனர்.
• ஒடுக்கப்பட்ட பிரிவு குழந்தைகள் பொதுப்பள்ளிகளில் சேர்த்துக்கொள்ளப்பட வேண்டுமென நீதிக்கட்சியின் அரசு ஆணை பிறப்பித்தது.
• இச்சமூகக் குழுக்களைச் சேர்ந்த மாணவர்களுக்கென 1923இல் தங்கும் விடுதிகள் உருவாக்கப்பட்டன.
• நீதிக்கட்சியின் கீழிருந்த சட்டமன்றம்தான் முதன் முதலாக தேர்தல் அரசியயில் பெண்கள் பங்கேற்பதை 1921இல் அங்கீகரித்தது.
• இத்தீர்மானம் பெண்களுக்கென இடத்தை ஏற்படுத்தியதால் 1926) முத்துலட்சுமி அம்மையார் இந்தியாவின் முதல் பெண் சட்டமன்ற உறுப்பினராக முத்துலட்சுமி அம்மையார் முடிந்தது.
• பல்வேறு சமூகங்களுக்கான இட ஒதுக்கீட்டை ஏற்படுத்திக் கொடுப்பதற்காக நீதிக்கட்சி வகுப்புவாரி பிரதிநிதித்துவம் தொடர்பான சட்டங்களை இயற்றும் பணிகளை மேற்கொண்டது.
• நிலைநாட்டுவதின் சமூக நீதியை ஒரு பகுதியாக பல்வேறு சாதிகளையும் சமூகங்களை சார்ந்தவர்களுக்கு அரசுப் பணிகளில் சேர்வதற்கு சமமான வாய்ப்புகளை உறுதி செய்யும் பொருட்டு இரண்டு வகுப்புவாரி அரசாணைகள் (1921 செப்டம்பர் 15 மற்றும் 122 (ஆகஸ்ட் 15) இயற்றப்பட்டன.
• நிர்வாக அதிகாரங்களை அனைத்து சமூகத்தினரும் பங்கிட்டுக் கொள்வதை ஊக்குவிக்கும் வண்ணம், அரசு அதிகாரிகளைத் தேர்வு செய்ய 1924இல் பணியாளர் தேர்வு வாரியத்தை நீதிக்கட்சி அமைந்தது.
• இம்முறையைப் பின்பற்றி பிரிட்டிஷ் இந்திய அரசு 1929 இல் பொதுப் பணியாளர் தேர்வாணையத்தை உருவாக்கியது.
• இவைகள் தவிர சமய நிறுவனங்களை சீர்திருத்துவதிலும் நீதிக்கட்சி கவனம் செலுத்தியது.
• நீதிக்கட்சி 1926இல் இந்து சமய அறநிலையச் சட்டத்தை இயற்றியது.
• அதன்படி எந்தவொரு தனிநபரும், சாதிவேறுபாடின்றி கோவில்களின் நிர்வாகக் குழுக்களில் உறுப்பினராகவும் கோவிலின் சொத்துக்களை நிர்வகிக்கவும் வழிவகை செய்யப்பட்டது.

Periyar E.V.R.

• Periyar E.V. Ramasamy (1879-1973) was the founder of the Self-Respect Movement.
• He was the son of a wealthy businessman in Erode. Venkatappa and Chinna Thayammal.
• Though possessing little formal education, he engaged in critical discussions with scholars, who used to be patronised by his devout father.
• As a young man, he once ran away from home and spent many months in Varanasi and other religious centres.
• The firsthand experience of orthodox Hindu religion led to his disillusionment with religion.
• On his return, he took care of his family business for some years. His selfless public service and forthrightness made him a popular personality.
• He held different official positions of Erode that included the Chairmanship of Municipal Council (1918 – 1919),
• As president of the Tamil Nadu Congress Committee. Periyar proposed a resolution regarding the rights of “Untouchables to temple dharma” the “lower caste” people were denied access to the temples and the streets surrounding the temple.
• In Vaikom a town in the then Princely State of Travancore and present-day Kerala, people protested against this practice.
• In the entry. In the name of “caste initial stages, George Joseph of Madurai played a big role.
• After the local leaders were arrested Periyar led the movement and was imprisoned. People hailed him as Vaikom Virar (Hero of Vaikom).
• In the meantime, he was disturbed by the caste-based discrimination in the dining hall at the Cheranmadevi Gurukulam (school), which was run by V.V.Subramaniam (a Congress leader) with the financial support of the Tamil Nadu Congress Committee. Periyar was disappointed when, despite his objections and protests against this discrimination, Congress continued to support the iniquitous practice in the Gurukulam.
• Periyar started the Self-Respect movement) in 1925.
• Periyar understood the relevance of mass communication in spreading rationalist thought.
• He started several newspapers and journals (such as Kudi Arasu (Democracy) (1925), Revolt (Puratchi)(Revolution) (1933). Pagtdhtharivu (Rationalism) (1934), and Viduthalai (Liberation) (1935).
• Kudi Arasu was the official newspaper of the Self-Respect Movement Usually, Periyar wrote a column expressed his opinion about social issues in each of its issues. He frequently wrote columns under the pseudonym of Chitriiputran.
• Periyar had a close relationship with Singaravelar who is considered the first communist of south India and a pioneer of Buddhism.
• In 1936, Periyar got Dr B. R. Ambedkar’s Annihilation of Caste translated into Tamil immediately after it was written.
• He also supported Ambedkar’s demand for separate electorates for scheduled castes.
• In 1937, in opposition to the Rajaji’s government move to introduce compulsory Hindi in schools, he launched a popular movement to oppose it.
• The anti-Hindi agitation (1937-39) had a big impact on Tamilnadu politics.
• Periyar was imprisoned for his role in the movement.
• When he was still in jail, Periyar was elected the president of the Justice Party.
• Thereafter the Justice Party merged with the Self-Respect Movement.
• It was rechristened as Dravidar Kazhagam (DK) in 1944
• Rajaji, the Chief Minister of Madras State (1952-54), introduced a vocational education programme that encouraged imparting school children with training in tune with their father’s occupation.
• Periyar criticised it as Kula Kalvi Thittam (caste-based education scheme) and opposed it tooth and nail.
• His campaigns against it led to the resignation of Rajaji.
• Kamaraj became Chief Minister of the Madras State.
• Periyar died at the age of ninety-four (1973). His mortal remains were buried at Periyar Tbidah Madras.

Periyar a Feminist

• Periyar was critical of patriarchy.
• He condemned child marriage and the devadasi system (institution of temple girls). Right from 1929, when the Self-respect Conferences began to voice its concern over the plight of women, Periyar had been emphasising women’s right to divorce and property.
• Periyar objected to terms like “giving in marriage.
• He wants it substituted by “valkaithunai,”(companion) a word for marriage taken from the Tirukkural.
• Periyar’s most important work on this subject is Why the Woman is Enslaved
• Periyar believed that property rights for women would provide them with a social status and protection.
• In 1989, the Government of Tamil Nadu fulfilled the dream of radical reformers by the introduction of the Hindu Succession Tamil Nadu Amendment Act of 1989, which ensured equal rights to the ancestral property for women in inheritance.
• This Act became a trendsetter and Jed to similar legislation at the national level.

பெரியார் ஈ.வெ.ரா

• பெரியார் ஈ.வெராமசாமி (1879-1973) சுயமரியாதை இயக்கத்தை தோற்றுவித்தவர் ஆவார்.
• இவர் ஈரோட்டை சேர்ந்த செல்வந்தரும் வணிகருமான வெங்கடப்பர், சின்னத்தாயம்மாள் ஆகியோரின் மகனாவார்.
• பெயரளவு முறையான கல்வியைக் கற்றிருந்தாலும் தன்தந்தையால் ஆதரிக்கப்பட்ட அறிஞர்களுடன் விமர்சன விவாதங்களில் ஈடுபடுவதை வழக்கமாகக் கொண்டிருந்தார்.
• இளைஞராக இருந்தபோது ஒருமுறை வீட்டைவிட்டு வெளியேறிய அவர் பல மாதங்கள் வாரணாசியிலும் ஏனைய சமயம் சார்ந்த மையங்களிலும் தங்கியிருந்தார்.
• வைதீக இந்து சமயத்துடன் ஏற்பட்ட நேரடி அனுபவங்கள் இந்து சமயத்தின் மீது அவர் கொண்டிருந்த நம்பிக்கைகளைத் தகர்த்தன.
• வீடு திரும்பிய அவர் சில காலம் குடும்பத் தொழிலான வணிகத்தை கவனித்து வந்தார்.
• அவருடைய சுயநலமற்ற ‘பொதுச் சேவைகளும், தொலைநோக்குப் பார்வையும் அவரை புகழ்பெற்ற ஆளுமை ஆக்கின.
• ஈரோட்டின் நகரசபைத் தலைவர் பதவி (1918-1919) உட்பட பல பதவிகளையும் அவர் வகித்தார்.
• தமிழ்நாடு காங்கிரஸ் கமிட்டியின் தலைவராக பெரியார் பதவி வகித்தபோது ஒடுக்கப்பட்ட மக்களின் கோவில் நுழைவு உரிமை குறித்த தீர்மானம் ஒன்றை முன்மொழிந்தார்.
• சாதி தர்மம் என்ற பெயரில் ஒடுக்கப்பட்ட பிரிவுகளைச் சேர்ந்தவர்கள்.
• கோவிலுக்குள் நுழைவதை சுற்றியுள்ள வீதிகளிளும் நுழைவது. மறுக்கப்பட்டிருந்தது.
• இப்படிப்பட்ட நடைமுறையினை வைக்கம் திருவாங்கூர் சமஸ்தானத்தின் ஒரு சுதேசி அரசு, தற்போதைய கேரள மாநிலத்திலுள்ள ஒரு நகர மக்கள் எதிர்த்தனர்.
• எதிர்ப்பின் தொடக்கக் கட்டங்களில் மதுரையைச் சேர்ந்த ஜார்ஜ் ஜோசப் பெரும்பங்கு வகித்தார்.
• உள்ளூர் தலைவர்கள் கைது செய்யப்பட்ட பின்னர் பெரியார் இந்த இயக்கத்திற்கு தலைமையேற்றதால் சிறையிலடைக்கப்பட்டார்.
• மக்கள் அவரை ‘வைக்கம் வீரர்’ எனப் பாராட்டினர்.
• இதே சமயத்தில் சேரன்மாதேவி குருகுலப் பள்ளியில், உணவு உண்ணும் அறையில் சாதி அடிப்படையிலான பாகுபாடு நிலவுவதைக் கேள்வியுற்று மனவருத்தமடைந்தார். இக்குருகுலம்
• தமிழ்நாடு காங்கிரஸ் கமிட்டியின் நிதியுதவியில் வ.வே. சுப்பிரமணியம் எனும் காங்கிரஸ் தலைவரால் நடத்தப் பெற்றது.
• இதனைப் பெரியார் கண்டித்து எதிர்த்த பின்னரும், குருகுலத்தில் நடைபெறும் சாதிப்பாகுபாட்டை காங்கிரஸ் தொடர்ந்து ஆதரித்ததால் மனமுடைந்தார்.
• பெரியார் 1925இல் சுயமரியாதை இயக்கத்தைத் தொடங்கினார்.
• பகுத்தறிவுக் கருத்துகளை மக்களிடையே பரப்புவதில் மக்கள் தொடர்புச் சாதனங்களின் முக்கியத்துவத்தைப் பெரியார் புரிந்து கொண்டார்.
• குடிஅரசு (1925), ரிவோல்ட் (1928), புரட்சி (1933), பகுத்தறிவு (1934), விடுதலை (1935) போன்ற பல செய்தித்தாள்களையும் இதழ்களையும் ‘பெரியார். தொடங்கினார்.
• சுயமரியாதை இயக்கத்தின் அதிகாரபூர்வ செய்தித்தாள் குடிஅரசு ஆகும்.
• ஒவ்வொரு இதழிலும் சமூகம் பிரச்சனைகள் தொடர்பான கருத்துகளைப் பெரியார் வழக்கமான கட்டுரையாக எழுதினார்.
• அவ்வப்போது சித்திரபுத்திரன் என்ற புனைப் பெயரில் கட்டுரைகளை எழுதினார்.
• பௌத்த தென்னிந்தியாவின் முன்னோடியும், முதல் பொதுவுடமைவாதியுமான சிங்காரவேலருடன் நெருக்கமான உறவு கொண்டிருந்தார்.
• R. அம்பேத்கார் எழுதிய சாதி ஒழிப்பு (Anmihilation of caste) எனும் நூலை, அந்நூல் வெளிவந்தவுடன் 1936இல் தமிழில் பதிப்பித்தார்.
• R.அம்பேத்கார் அவர்களின் ஒடுக்கப்பட்ட மக்களுக்கான தனித்தேர்தல் தொகுதிக் கோரிக்கையை பெரியாரும் ஆதரித்தார்.
• 1937இல் இராஜாஜியின் தலைமையிலான அரசின் செயல்பாட்டினை எதிர்க்கும் விதமாக, பள்ளிகளில் இந்தியைக் கட்டாயப் பாடமாக அறிமுகம் செய்ததற்கு எதிராகப் பெரியார் மக்கள் செல்வாக்கு பெற்ற இயக்கத்தை நடத்தினார்.
• இந்தி எதிர்ப்புப் போராட்டமானது (1937-39) தமிழ்நாட்டு அரசியலில் மிக பெரும் தாக்கத்தை ஏற்படுத்தியது.
• இந்தப் போராட்டத்துக்காக பெரியார். சிறையில் அடைக்கப்பட்டார். பெரியார் சிறையில் இருந்தபோதே நீதிக்கட்சியின் தலைவராக தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டார்.
• இதன் பின்னர் நீதிக்கட்சி சுயமரியாதை இயக்கத்துடன் இணைந்தது. அதற்கு 1944இல் திராவிடர் கழகம் (திக) எனப் புதுப்பெயர் சூட்டப்பெற்றது.
• சென்னை மாநிலத்தின் முதலமைச்சராக இருந்த இராஜாஜி (1952-54) பள்ளிக் குழந்தைகளுக்கு அறிமுகப்படுத்திய தொழில் கல்வி பயிற்சித் திட்டமானது மாணவர்களுக்கு அவர்களின் தந்தையர்கள் செய்து வந்த தொழில்களில் பயிற்சியளிப்பதாக அமைந்தது.
• இதை குலக்கல்வித் திட்டம் (சாதியை அடிப்படையாகக் கொண்ட கல்வி முறை) என விமர்சித்த பெரியார் இத்திட்டத்தை முழுமையாக எதிர்த்தார்.
• இதற்கு எதிராக பெரியார் மேற்கொண்ட போராட்டங்கள் இராஜாஜியின் பதவி விலகலுக்கு இட்டுச் சென்றது.
• கு. காமராஜ் சென்னை மாநிலத்தின் முதலமைச்சரானார்.
• பெரியார் தன்னுடைய தொண்ணூற்று நான்காவது வயதில் (1973) இயற்கை எய்தினார்.
• அவரது உடல் சென்னையில் பெரியார் திடலில் நல்லடக்கம் செய்யப்பட்டது.

பெரியார், ஒரு பெண்ணியவாதி

• பெரியார். ஆணாதிக்க சமூகத்தை விமர்சித்தார்.
• குழந்தைத் திருமணத்தையும் தேவதாசி முறையையும் கண்டனம் செய்தார்.
• 1929 முதல் சுயமரியாதை மாநாடுகளில், பெண்களின் மோசமான நிலை குறித்து குரல் கொடுக்கத் தொடங்கியதிலிருந்து பெண்களுக்கு விவாகரத்து பெறுவதற்கும் சொத்தில் பங்கு பெறுவதற்கும் உரிமை உண்டு என ஆணித்தரமாக வலியுறுத்தினார்.
• திருமணம் செய்து கொடுப்பது எனும் வார்த்தைகளை மறுத்து அவர் அவை பெண்களைப் பொருட்களாக நடத்துகின்றன என்றார்.
• அவைகளுக்கு மாற்றாக திருக்குறளில் இருந்து எடுக்கப்பட்ட வாழ்க்கைத் துணை என்ற வார்த்தையைப் பயன்படுத்த வேண்டினார்.
• பெண்ணியம் குறித்து பெரியார் எழுதிய மிக முக்கியமான நூல் பெண் ஏன் அடிமையானாள்? என்பதாகும்.
• பெண்களுக்குச் சொத்துரிமை வழங்கப்படுவது அவர்களுக்குச் சமூகத்தில் நன்மதிப்பையும், பாதுகாப்பையும் வழங்கும் என பெரியார் நம்பினார்.
• 1989இல் தமிழக அரசு, மாற்றங்களை விரும்பிய சீர்த்திருத்தவாதிகளின் கனவை நனவாக்கும் வகையில் 1989ஆம் ஆண்டு தமிழ்நாடு வாரிசுரிமைச் சீர்திருத்தசி சட்டத்தை அறிமுகம் செய்தது. அச்சட்டம் முன்னோர்களின் சொத்துக்களை உடைமையாகப் பெறுவதில் பெண்களுக்குச் சம உரிமை உண்டென்பதை உறுதிப்படுத்தியது.
• முன்மாதிரியாக அமைந்த இந்தச்சட்டம் தேசிய அளவிலும் இது போன்ற சட்டங்கள் இயற்றப்படுவதற்கு அடிப்படையாக அமைந்தது.